Heima og erlendis - 01.01.1953, Blaðsíða 7
á 90 ára afmæli hennar, hve glöð hún varð:
að landar hennar minntust hennar þennan
dag! Hún lá í rúminu, herbergið fullt af
vinum og blómum, sem hún þó gat ekki séð,
því sjónin var horfín. En blómin sem eg
kom með, voru henni meira virði en allt
annað! Hún bað mig að setja á rúmstokkn-
um, til þess að geta haldið í hönd mína og
sleppti henni ekki fyr en eg fór og kvaddi
mig með tár í augum. —
Islendingafélag hefir aldrei haft jólatré,
hvorki fyrir fullorðna né hörn, en einusinni
haldið fund annan jóladag, og aðeins þetta
eina sinn. Hvort Hólmjárn hefír haft hug á
slíkri samkomu í stjórnartíð sinni, veit eg
ekki, en eg hefí fundið bréf frá konu, sem
hýður félaginu jólatré að gjöf. þykir mér
líklegast, að þessi k0na hafí haft einhver
kynni af Islendingum eða þekkt Hólmjárn
persónulega og talið sjálfsagt, að félagið
héldi nýársfagnað og viljað gleðja það á
þennan hátt. Bréfíð hljóðar:
Ærede Hr. Hólmjárn!
Da jeg er i Besiddelse af en lille Gran-
plantage, vil jeg tillade at spörge omlslend-
ingafél. kunde have Fornojelse afet Juletræ til
det lste Bal i det ny Aar, da vilde det være
mig en stor Glæde at give et saadant samt
lade medfolge 100 Lys og lidt Glimmerstads.
Træets Hojde kan faas indtil 6 á 7 Alen.
Svar bedes venligst sendt mig i Lohet af
Dagen Tirsdag den 30te med Besked om
hvortil det skal sendes, om det skal være
Fredag eller Lordag (for at jeg kan give
tidsnok Ordre til Omhugning).
Med særdeles Agtelse.
Laura Scheving, Holsteinsgade 36 St.
Bréfíð er dagsett 29. des. 1924. þessu bréfí
svarar svo Hólmjárn 2. janúar 1925, á þessa
leið: „Hjemkommen i Dag har jeg modtaget
Deres Brev hvorfor jeg takker. Styrelsen
for Islendingafjelag havde for jul truffet Af-
gorelse for den 3. ds. Yi havde ogsaa tænkt
paa Juletræ, men bestemte at vente med
den Sag til næste Aar, da vi forhaabentlig
til den Tid har nogle ílere Penge i Kassen.
Maatte vi da eventnelt komme tilbage til
Deres venlige Tilbud skulde det være os en
Glæde“.
Seinna hefír félaginu aldrei hoðist slík
gjöf, svo mér sé kunnugt. þ. Kr.
HAFNAR-ANNALL
Gleðilegt ár! gjallar úr öllum áttum! Jiað
sé þá líka fyrsta ósk mín til þeirra, er kaupa
og lesa þetta blað, hér og á Islandi. þeir
eru að vísu ekki ýkja margir, en því þakk-
látari er eg þeim, sem hafa sýnt því tryggð
frá upphafi og þá líka þeim, sem slegist
hafa í förina seinna. Hamingjusamt ár! —
14. október síöastliðinn lést hér í bænum
Kristján S. Níelsson. Hann var fæddur í
Njarðvíkum 19. sept. 1876, en hafði verið
búsettur hér síðan laust eftir aldamótin síð-
ustu. Hann var félagi Islendingafélags og
kom oft á fundi þess, en seinustu tvö árin
kom hann þar sjaldan, sökum heilsubrests.
Jarðarför hans fór fram 19. okt. frá Vestri-
kirkjugarði í Kaupmannahöfn. —
Islendingafélag hóf starfsemi sína, eftir
sumardvalann, laugardaginn 27. sept. síðastl.
Átti það að vera aðalfundur, en varð að
vanda ekki lögmætur. Á þessum fundi söng
frú Lulu Ziegler nokkrar vísur, þá fréttir
frá Islandi og að lokum dansað. J>á var aft-
ur boðað til aðalfundar 27. október og var
hann haldinn í Ny llosenhorg, Vestre Boule-
vard 5. Ur stjórn áttu að fara þetta sinn
Hoherg Petersen, einnig vantaði mann í
stjórnina i stað Márs Ársælssonar, sem farið
hafði til Islands snemma síðastliðins vetrar.
Hoberg Petersen var endurkosinn en nýkjör-
inn Jón Helgason, stórkaupm. Formaður
gat í skýrslu sinni þess, að þorfinnur Krist-
jánsson hefði (15. okt.) verið 25 ár í stjórn
félagsins og mundi vera fyrsti maðurinn
sem svo lengi hefði setið óslitið í stjórn
þess. Annars gerðist ekkert merkilegt á
fundinum, síst það, er sé frásagnar vert.
Félagið veitti kaffi eða öl þeim 22 félögum
sem mættir voru. Næsti fundur var 1. des.
fundurinn, fullveldishátíðin, sem við köllum
það. Á þeim fundi talaði Jón Helgason, próf.,
sú ræða hans liefír birts í „Frjáls þjóð“. J>á
var flutt ávarp forseta Islands herra Ásgeirs
Ásgeirssonar (á hljómplötum), því næst lék
Erling Blöndal Bengtsson próf. nokkur lög
og Sigfús Halldórsson tónskáld lék lög eflir
sjálfan sig og svo var auðvitað dansað. AÖ-
sókn var þolanleg.
Sameiginlegan nýársfagnað — eins og líka
fullveldishátíöina — héldu Islendingafélag og
Félag ísl. stúdenta á gamlárskvöld i Stu-
7