Bæjarins besta - 07.11.2013, Blaðsíða 4

4 FIMMTUDAGUR 7. NÓVEMBER 2013
Útgefandi: Gúttó ehf., kt. 680501-2620
Afgreiðsla og ritstjórn: Silfurgötu 1, Ísafirði, sími 456 4560
Ritstjóri BB og bb.is: Sigurjón J. Sigurðsson, 892 5362, bb@bb.is
Ábyrgðarmenn: Halldór Sveinbjörnsson,
Sigurjón J. Sigurðsson.
Blaðamenn: Harpa Oddbjörnsdóttir, 846 7487, harpa@bb.is
Herbert Snorrason, 846-3971, herbert@bb.is
Auglýsingar: Halldór Sveinbjörnsson, 894 6125, halldor@bb.is
Prentvinnsla: Litróf ehf.
Upplag: 2.200 eintök
Dreifing: Íslandspóstur. Dreift án endurgjalds inn á öll heimili
á norðanverðum Vestfjörðum
Stafræn útgáfa: www.bb.is / facebook.com/pages/bbis
Önnur útgáfa: Á ferð um Vestfirði
ISSN 1670-021X
Tekið er á móti auglýsingum á póstfangið bb@bb.is.
Auglýsingar þurfa að berast fyrir kl. 17 á mánudögum
fyrir útgáfudag sem er almennt á fimmtudögum.
Ritstjórnargrein
Samstöðu er þörf
Spurning vikunnar
Netspurningin er birt vikulega á bb.is og þar geta lesendur
látið skoðun sína í ljós. Niðurstöðurnar eru síðan birtar hér.
„Framtíðarlausnin er jarð-
göng,“ segir Elías Jónatansson,
bæjarstjóri í Bolungarvík, um
veginn milli Skutulsfjarðar og
Álftafjarðar. Hann segir að það
liggi þó í augum uppi að eitthvað
verði að gera vegna þeirrar hættu
sem skapast á veginum. „Vest-
firðir hafa mótað sér sameigin-
lega stefnu í samgöngumálum á
fjórðungsþingum, og ég veit ekki
annað en að einhugur sé um þá
stefnu.“ Á Fjórðungsþingi Vest-
firðinga í Trékyllisvík í október
var samþykkt ályktun þar sem
forgangsröð Vestfirðinga var
ítrekuð, en þar er áhersla lögð á
að ljúka vegagerð um Gufudals-
sveit í Barðastrandarsýslu, Dýra-
fjarðargöng og heilsársveg um
Dynjandisheiði, að nýr vegur
verði lagður í Árneshrepp, og að
jarðgöngum milli Ísafjarðar og
Súðavíkur verði komið á sam-
gönguáætlun.
Í skýrslu Veðurstofunnar frá
2006 um hættumat vegna snjó-
flóða og grjóthruns á vegum milli
Súðavíkur og Bolungarvíkur kom
fram að áhætta á Kirkjubóls- og
Súðavíkurhlíðum væri sambæri-
leg við áhættu á Óshlíðarvegi.
Mun meiri umferð var um Óshlíð,
en jarðgöng hafa nú komið í stað
þess vegar. Öryggisbúnaður sem
var í Óshlíð var fjarlægður, og til
tals hefur komið að setja hann
upp á Súðavíkurhlíð.
„Ég er alveg sannfærður um
að það væri skynsamlegt að gera
ráðstafanir á Súðavíkurhlíð sem
draga úr hættu, jafnvel þótt farið
verði í jarðgöng síðar,“ segir
Elías. „Það tekur talsverðan tíma
að hanna göng og grafa þau, og
því meira öryggi sem við höfum
fram að þeim tíma, þeim mun
betra.“ – herbert@bb.is
Framtíðarlausnin er jarðgöng
Ómar Már Jónsson, sveitar-
stjóri Súðavíkurhrepps, segir það
liggja ljóst fyrir að útilokað verði
að tryggja umferðaröryggi á veg-
inum um Súðavíkur- og Kirkju-
bólshlíðar, en sem dæmi má
nefna að á Súðavíkurhlíð eru 22
skilgreindir snjóflóðafarvegir.
Síðasta vetur féllu flóð úr 20 þess-
ara farvega á örfárra daga tíma-
bili. Þannig varð byggðin í Skut-
ulsfirði, Hnífsdal og Bolungarvík
samgöngulaus við umheiminn.
„Þegar maður veltir fyrir sér
hverjar líkurnar séu á því að sama
manneskjan lendi í snjóflóði á
rétt rúmum áratug kemur á mann
nokkuð hik. Þær eiga að vera
nánast engar, en systir mín hefur
lent í því, annars vegar í snjó-
flóðinu í Súðavík í janúar 1995
og síðan aftur á Súðavíkurhlíð-
inni á leiðinni heim úr vinnu frá
Ísafirði árið 2006. Þá slasaðist
björgunarveitarmaður illa við að
bjarga þeim sem í flóðinu lentu.
Þess má geta að björgunarsveit-
armaðurinn fékk engar bætur frá
tryggingafélaginu sínu vegna
slyssins þar sem hann var í sjálf-
boðaliðastarfi. Þessi vegur er því
algjörlega óásættanlegur og hann
verður aldrei öruggur,“ segir Óm-
ar Már.
„Mér finnst mjög jákvætt að
Kristján Möller sé sammála okk-
ur um að eina raunhæfa lausnin
séu jarðgöng á milli, og ég get
ekki verið annað en þakklátur
fyrir það. Við þurfum að taka
tillit til þeirrar samstöðu sem
hefur myndast meðal Vestfirð-
inga um okkar samgönguáætlun,
en þar erum við öll sammála og
hvikum ekki frá því hvernig við
viljum að forgangsröðun sé hátt-
að. Á Fjórðungsþingi Vestfirð-
inga í Trékyllisvík í október var
staðfestur sá einhugur og sú sam-
staða sem ríkir í þessum málum.
Þar kom fram samstaða um að
Álftafjarðargöng verði sett á sam-
gönguáætlun, og að þau verði
sett í framkvæmd strax á eftir
Dýrafjarðargöngum.“
Kristján L. Möller, fyrrverandi
ráðherra samgöngumála, hefur
lýst yfir undrun sinni á forgangs-
röðun Vestfirðinga, en Ómar
segir að jafnvel þó menn séu sam-
mála um að Álftafjarðargöng hafi
meira öryggisgildi en Dýrafjarð-
argöng sé staða mála einfaldlega
sú að eðlilegra sé að byrja á Dýra-
fjarðargöngum. „Þau göng eru
tilbúin, og ef við færum að breyta
forgangsröðinni og kalla eftir því
að Álftafjarðargöng verði á undan
myndi það taka mörg ár. Það
hafa engar athuganir farið fram á
Álftafjarðargöngum, og þær taka
tíma. Skynsamlegast er að hefja
framkvæmdir við Dýrafjarðar-
göng og nota tímann til að und-
irbúa Álftafjarðargöng þannig að
framkvæmdir geti hafist þar á
eftir. Það er það sem við skorum
á stjórnvöld að gera.“
Vegurinn aldrei öruggur
Talsvert er um grjóthrun í Súðavíkurhlíð.
Samgöngur voru ofarlega í hugum fulltrúa á Fjórðungsþingi Vestfirð-
inga, sem haldið var í Trékyllisvík fyrri hluta október. Í einni af mörgum
ályktunum þingsins er þess krafist að forgangsröðun stjórnvalda beinist
áfram að bættum samgöngum á Vestfjörðum, þar sem íbúar þess lands-
hluta njóti ekki líkt og aðrir landsmenn, að allar byggðir tengist aðal
þjóðvegakerfinu og að samtenging milli einstakra byggða innan fjórð-
ungsins sé enn árstíðabundin með sumarfærum slóðum, sem í upphafi
tuttugustu og fyrstu aldar eru langt frá því að geta kallast akvegir. Um
vetrarferðir er ekki að ræða.
Hversu lengi Vestfirðingar hafa verið látnir sitja á hakanum sést ef til
vill best á þeirri upptalninu vegaframkvæmda, sem tilgreindar eru í
ályktun Fjórðungsþingsins, en þær eru slíkar að vöxtum og dreifðar um
Vestfjarðakjálkann, að ókunnugir eiga áreiðanlega erfitt með að trúa
hvernig slíkt hefur viðgengist, miðað við það sem áunnist hefur í öðrum
landshlutum. (Atkvæðavægið, sem Vestfirðingar eru sagðir hafa haft
umfram aðra landsmenn á Alþingi, og valdið hefur mörgum þyngslum
fyrir brjósti, hefur greinilega skilað sér illa.)
Fjórar stórframkvæmdir eru nauðsynlegar til að ná settu markmiði í
samgöngum á Vestfjörðum, auk þess sem að er unnið: Vegur um
Gufudalssveit, Dýrafjarðargöng og endurgerð vegar um Dynjandisheiði,
(framkvæmdir sem verða að haldast í hendur þar sem hvor fyrir sig, ein
og sér, kemur að litlu sem engu gagni), nýr vegur um Árneshrepp og
jarðgöng milli Ísafjarðar og Súðavíkur.
Allt eru þetta framkvæmdir, sem Vestfirðingar öðrum fremur gera sér
ljóst, af áratuga biturri reynslu, að verða ekki hristar fram úr erminni. En
svo lengi hafa Vestfirðingar setið á hakanum, að segja má að þetta sé
orðin spurning um tilvist byggða. Í ljósi þessa er þyngra en tárum taki
andstaðan sem vegagerð á sunnan verðum Vestfjörðum hefur mætt,
þrátt fyrir einhuga afstöðu heimamanna og Vegagerðarinnar um vegstæði,
en þar eru nokkar skógarhríslur metnar skörinni hærra en afkoma og
velferð íbúanna.
Hálfrar aldar afmælis götuslóðans yfir Dynjandisheiði var minnst
fyrir fáeinum árum. Þá kröfu verður að gera til stjórnvalda og Vega-
gerðarinnar að jöfnum höndum verði unnið að undirbúningi nýs vegar
yfir heiðina og Dýrafjarðargöngum og samhliða verði ráðist í bæði
verkin. Jarðgöngin milli Ísafjarðar og Súðavíkur eru nauðsynleg á sömu
forsendum og Bolungarvíkurgöngin. Nútíma vegur um Árneshrepp
verður lífæð Strandanna. Að kröfunni um allar þessar framkvæmdir,
sem hornsteina framtíðar Vestfjarða, verða Vestfirðingar að standa ein-
huga. Þetta langtíma verkefni krefst þrautsegju og samstöðu.
s.h.
Ætlar þú að ferðast til útlanda í haust?
Alls svöruðu 551.
Já sögðu 144 eða 26%
Nei sögðu 379 eða 69%
Óvíst sögðu 28 eða 5%