Listin að lifa - 01.10.2001, Qupperneq 19

Ú R RITGERÐASAMKEPPNI Á ÁRI ALDRAÐRA:
Haustljóð úr garði
Hughrif haustsins hvíla yfir þessu málverki eftir Guðlaugu
Ingibjörgu. Farfuglarnir láta vængina bera sig burt til hlýrri
stranda, sefgrasið búið að glata græna litnum - og bleikur
kvöldhiminn sýnir sígandi sól.
Barnabarn mitt dvaldi hjá mér sumarlangt, lítil stelpa
sem var svo hrædd við orma og pöddur. Ég fór að sýna
henni lífríkið í garðinum mínum, fegurð köngulóar-
vefsins, vinnusemi ánamaðksins, litskrúð blómanna.
Hún fór að skoða þetta allt og varð svo hrifin. Eitt sinn
sá hún járnsmið skríða inn í húsið og spurði: „Á ég að
drepa þetta, amma?" Ég svaraði: „Nei, elskan. Þú átt
aldrei að drepa neitt sem lifir. Bara fara með það út í
náttúruna aftur." Litlu stúlkunni, sem varð svo mikill
náttúruunnandi, tileinka ég eftirfarandi hugleiðingu.
Ég sat í garðinum mínum á góðviðrisdegi í haust. Vindurinn
bærði krónur tijánna og haustlaufin féllu eitt og eitt á jörðina.
Allt í einu fannst mér vindurinn vera að hvísla og ég fór
að hlusta betur. Allt var fullt af lífí í garðinum. Vindurinn
hvíslaði: Hvar er litla, fallega stelpan sem var hér í sumar?
Hún var svo skemmtileg. Já, hvar er hún? spurðu blómin,
hún var eiginlega eins og svolítill álfur og hún var svo góð
við okkur og gaf okkur að drekka, þegar við vomm þyrst.
Við söknum hennar, sögðu grasið og smárinn. Hún
hljóp svo léttilega og steig berum fótum svo létt á okkur
að við vorum enga stunda að rétta okkur upp aftur.
Lítill ánamaðkur gægðist upp úr moldinni og sagði: Já,
þetta var góð stelpa, hún tók mig og skoðaði mig en sleit
mig ekki í sundur eins og sumir krakkar gera, hún lét
mig bara í moldina aftur. Og nú ætla ég að sofa í mold-
inni til næsta vors og þegar ég vakna verður kannski
þessi skemmtilega stelpa komin aftur, og hann smeygði
sér niður í moldina.
Lítið fiðrildi tyllti sér á blað. Það hafði orðið svolítið
seint fyrir. Ég var einmitt að hugsa um þessa litlu stelpu,
sagði fiðrildið, hún hugsar svo fallega.
Við ætlum öll að sofa í vetur, sögðu blómin, og í vor
ætlum við að vera ennþá fallegri en í sumar, til að gleðja
þessa litlu stelpu ef hún kemur aftur í garðinn.
Og vindurinn hvíslaði í laufínu og kliður fór um garð-
inn og allir sögðu: Við söknum hennar öll.
Haustlaufin féllu eitt og eitt á jörðina og þöktu að lok-
um allan garðinn eins og hlý og mjúk ábreiða í gullnum,
grænum og brúnum litum.
^éjuálaug/ ‘dnyi&fwif SueinsdáttU/
frá Egilsslöðum
Listilega vel skrifað
leikrit um mannleg
samskipti, ást, missi
og möguleika
manneskjunnar
á að þroskast
Leikendur: Kristbjörg Kjeld, Elva Ósk
Ólafsdóttir, Baldur Trausti Hreinsson,
Arnar Jónsson, Þóra Friðriksdóttir og
Bjarni Haukur Þórsson
Leikstjóri: Vigdís Jakobsdóttir
Miðasölusími: 551 1200
Netfang: midasala@leikhusid.is
Veffang: www.leikhusid.is
Munið afsláttinn
fyrir eldri borgara
WÓÐLFJKHÚSIÐ
- Leikhúsið
þitt
ilji Emmu
19