Franskir dagar - 01.07.2009, Blaðsíða 29

Franskir dagar - Les jours fran^ais
okkur á svellinu á meðan. Svo áttum við að
koma heim þegar ljós var komið í gluggana.
Sá var raunar mestur maður sem fyrstur sá
ljósið og kallaöi „það er komið ljós, það er
komið ljós” og þá þusti allur krakkaskarinn
heim. Leiktæki voru nú ekki merkileg, ég
man eftir að það voru til tvennir skautar og
við vorum bara á þeim til skiptis. Svo var
einhver sleðaræfill til lika.“
Tunga var stórbýli, þar voru um þrjú-
hundruð f]ár, þijár til fjórar kýr til heimilisins
og fjögur til fimm hross. Þó Tunga sé í miðri
sveit segir Sigsteinn þau hafi verið einangruð.
„Það gerðu árnar sitthvoru megin, þær voru
farartálmar, Sævarendaáin og Dalsáin. Þær
geta verið vatnsmiklar. Einu sinni kom góð-
vinur foreldra minna, Guttormur á Hallorms-
stað og gisti heima. Um nóttina gerði mikið
vatnsveður. Hann var að fara til tengda-
föður síns að Stöð í Stöðvarfirði. Við fórum
af stað á hestum og ég sundreið yfir Sæv-
arendaána en honum leist ekkert á blikuna
og við snerum heim í Tungu. Það er í eina
skiptið sem ég hef sundriðið.”
„Arið 1916 var kosið í hreppsnefnd Fá-
Páil Þorsteinsson bóndi i Tungu, faðir Sigsteins.
skrúðsfjarðarhrepps og nefndin kom saman
til að kjósa sér oddvita. Á einum miðanum
stóð Sjálfur ég. Talið var að hann hefði
skrifað Þorsteinn Lúðvíksson á Eyri.
Talsveröur gestagangur var í Tungu. Þeir
sem fóru um Reindalsheiði til Breiðdals komu
við i Tungu og þáðu hressingu. Aðallega
voru þetta Breiðdælingar, sérstaklega úr
Norðurdalnum sem sóttu verslun á Búðum.
Alltaf var nægt pláss fýrir gesti. „Þar sem
er góður vilji er alltaf pláss. Það var talinn
fjögurra klukkustunda gangur milli Tungu
og Gilsár í Breiödal. Það kom oft fýrir að
menn komu með bagga á bakinu frá Búðum
og fengu fylgd á hesti inn dalinn og upp á
Heiði. Alloft var ég fenginn til að fara og
ég fékk 25 aura fyrir”.
Vorið 1919 fermdist Sigsteinn í kirkjunni
á Búðum. „Þegar við komum heim eftir at-
höfnina þá var búið að baka pönnukökur,
það voru nú öll veisluhöldin. Á ferming-
Mæðginin Elínborg og Sigsteinn.
ardaginn fengum við systkinin til eignar og
afnota loöna og lembda á og gemling. Þetta
var fermingargjöfin okkar og náttúrlega visir
að því að eignast eitthvað”.
Hugur Sigsteins stóð til menntunar, sem
ungling langaði hann að verða bakari eða
klæðskeri. Hann sótti um í Eiðaskóla en fékk
synjun, fór þá einn vetur í unglingaskólann
á Norðfirði og bjó hjá bróður Önnu í Tungu,
Sigdóri Brekkan skólastjóra. „Allt haustið
var ég með mikla heimþrá. Þegar ég kom
aftur til Norðfjarðar úr jólafríinu fékk ég
enn meiri heimþrá, en harkaði það af mér
og lauk vetrinum“.
Mikil vonbrigði voru þaö fyrir Sigstein að
fá synjun í Eiðaskóla, þar sem hann hafði
sótt of seint um. Séra Ásmundur Guðmunds-
son, síðar biskup, var skólastjóri á Eiðum á
þessum tíma. „Mörgum árum seinna þegar
ég var orðinn bóndi á Blikastöðum og Ás-
mundur orðinn biskup yfir íslandi þá kom
hann og messaði á Lágafelli en þar var ég
meðhjálpari. Ég minnti hann á að hann
hefði ekki getað tekið við mér í Eiðaskóla
á sínum tíma. „Þaö fór nú í verra," sagði
biskupinn".
„Eftir veturinn á Norðfirði var Gunnar
bróðir minn tekinn við búinu. Ég kom mér
upp litlum bústofni en dreif mig í bændaskól-
ann á Hólum einn vetur,” segir Sigsteinn og
bætir við aö af sex bræðrum hafi fjórir farið
í bændaskóla; Halldór í Ólafsdal, Þorsteinn á
Eiða, Gunnar að Hvanneyri og Sigsteinn að
Hólum. „Eftir Hólaveturinn fór ég heim aftur
en sá að ekki var pláss fyrir okkur Gunnar
báða í Tungu. Þrítugur fór ég suður og vann
í ár á Garðyrkjuskólanum í Ölfusi sem ríkið
rak. Gerðist þá ráðsmaður á Suður-Reykjum í
Mosfellssveit”. Sjálfsagt hafa það verið hans
mestu gæfuspor, því þar kynnist hann til-
vonandi konu sinni, Helgu Magnúsdóttur.
Ungu hjónin tóku viö búinu á Blikastöðum
í Mosfellssveit árið 1942 af foreldrum Helgu.
„Ég get ekki skýrt þaö öðruvísi en með því
að ég hef unnið, borðað og sofið,” segir
Sigsteinn spurður um galdurinn að baki
háum aldri og góðri heilsu. Hann bætir við
að hann telji að langlífi leggist í ættir. „Jón
Pálsson, langafi minn í föðurætt, varð 100
ára sem þótti sérstakt á þeim árum. Pabbi
varð 96 ára og við systkinin höfum öll náð
háum aldri.”
Sigsteinn var hreppstjóri, formaður sókn-
amefndar og einn af stofnendum Lionsklúbbs
Kjalamesþings. Sigsteinn og Helga eignuöust
tvö böm, þau em Magnús og Kristin.
Gamla íbúðarhúsiO i Tungu, byggt 1904.
29