Franskir dagar - 01.07.2011, Blaðsíða 4

Franskir dagar - Les jours franqais
v
Umsjón: Albert Eiríksson
refna Björnsdóttir
Hrefna við heimili sitt i Vesturbæ Reykjavikur i júli 2011. Myndasmiður: Albert íiriksson.
Hrefna er fædd 7. júlí 1929 í Þórunnarseli í
Kelduhverfi, dóttir hjónanna Guðnýjar Elísa-
betar Einarsdóttur (1897-1964) frá Fáskrúðs-
firði og Björns Daníelssonar (1882-1969) úr
Kelduhverfi.
Víkur fyrst sögunni að foreldrum Hrefnu. Árið
1907, að loknu búfræðiprófi í Ólafsdal ogfram-
haldsnámi í Danmörku, fluttist Björn faðir Hrefnu
til Fáskrúðsfjarðar þar sem hann var ráðinn af
Búnaðarfélaginu til að mæla fyrir túnum. Eftir
tvö sumur í mælingum var hann ráðinn skóla-
stjóri Barnaskólans á Búðum. Haust og vorfór
Björn hins vegar ýmist gangandi eða á hestum
norður í Kelduhverfi og var þar á sumrin og sinnti
sínu búi en hann átti hálfa jörðina Þórunnarsel á
móti föður sínum og bróður. í skólanum á Búðum
kynntist Björn Guðnýju sem var þar nemandi.
Nokkrum árum síðar fella þau hugi saman og
flytja árið 1919, þá nýgift, norður að Þórunn-
arseli í Kelduhverfi. Þar bjuggu þau í 12 ár eða
þartil Guðný veiktist af MS sjúkdómi. Seldu þá
Björn og Guðnýjörðina ogfluttu með Baldur og
Hrefnu, börn sín, til Fáskrúðsfjarðar árið 1931.
Björn og Guðný með börnin tvö, Baldur (10 ára) og Hrefnu (2 ára),
skömmu eftir að þau fluttu austur á Fáskrúðsfjörð.
Ljósmyndari: S. G uðnason, Eskifirði.
Eftir komuna til Fáskrúðsfjarðar bjuggu þau á
ýmsum stöðum þartil þaufluttu íytri hlutanná
Nýju-Búðum. í hinum enda hússins bjuggu Krist-
rún Sigfúsdóttir og Sigurður Stefánsson ásamt
fimm börnum sínum. „Þau voru mér öll svo góð
og ég lagði leið mína oft til þeirra - ég kallaði
þau fólkið hinum megin", segir Hrefna kankvís-
lega. Kristrún og Sigurður voru með nokkrar
kindur og hænurtil heimilisins. Þar var notalegt
baðstofulíf, Sigurður kembdi ullina og Kristrún
spann og prjónaði.
„Við erum tvö systkinin, Baldur bróðir minn er
átta árum eldri. Okkur samdi Ijómandi vel, ég
leit upp til hans og við flugumst reglulega á, í
góðu samt!"
„Faðirokkar lagði mikla áherslu á að við töluðum
fallegt íslenskt mál og leiðrétti okkur systkinin
öllum stundum." Jafnframt
kennslu vann Björn áfram
við mælingar, mældi meðal
annars fyrir Nýræktinni og
Litla-Rússlandi, en það var
tún við Skjólgilsá. Nafnið
kom þannigtil aðeinhverjir
kommúnistar í hreppsnefnd-
inni stóðu að því að svæðið
var sléttað.
Afi og amma Hrefnu í móður-
ætt, Einar og Emelía, bjuggu
á Fáskrúðsfirði. Þau byggðu
lítið íbúðarhús utan og ofan
við Læknishúsið og nefndu
Einarsstaði. Þar rak Einar
einnig skósmíðaverkstæði en hann hafði lært
skósmíðar í Noregi. Húsið var gjarnan kallað
Sóli í daglegu tali, vegna skósmíðanna, og var
það meira að segja ritað svo í manntali. Einar
smíðaði jafnt fínustu dansskó sem vönduðustu
sjóstígvél. í stígvélin var notuð þykk nautshúð
og trésólar voru settir undir þau. Einar lét vatn
standa í þeim þar til viðurinn bólgnaði út, en
þannig urðu þau vatnsþétt. Stígvélin voru keypt
víða og voru mjög vinsæl, sérstaklega hjá sjó-
mönnum. Á verkstæðinu seldi hann einnig inn-
flutta skó.
„Einar afi var á þess tíma mælikvarða talsvert
efnaður. Hann lagði grunninn að því í Noregi,
en þar hafði hann unnið í síld meðfram skó-
smíðanáminu. Afi og amma seldu Einarsstaði
Hrefna, 4 ára, með Mariu dóttur Sigurðar og Kristrúnar „hinum megin". Myndasmiður: Egill
Sigurðsson.
4