Franskir dagar - 01.07.2014, Side 7

nmnMDM -Lömmnncnc
utan heimilis. Eftir miklar vangaveltur varð úr
að þau brugðu búi og fluttu að Búðum. Bræð-
urnir Jónas og Benedikt Jónassynir á Kolmúla
keyptu af þeim Hafranesjörðina, húsin og féð.
Þeir bjuggu áfram á Kolmúla uns þeir fluttu til
Akureyrar árið 1978.
Eftir að Friðrik Steinsson og Aðalheiður Jakobs-
dóttir keyptu Hafranes og byggðu sér íbúðarhús
fannst Jóni þau ekki búa á Hafranesi, enda bæjar-
stæðið annað en hann var vanur og kallaði það
ekki annað en Valþýfið og í gríni kallaði hann
Friðrik alltaf Frissa í Valþýfinu.
Arið sem brann á Hafranesi var opnaður akvegur
„útfýrir”, vegur í gegnum Vattarness-, Kyrru-
víkur- og Staðarskriður. „Ég fór fyrst veginn
um Skriðurnar um páskana 1968 þegar Sigga
var skírð við messu á páskadag - hann var samt
ekki opinn formlega þá.”
Nýr kafli - nýtt upphaf
Sigurður tók við póstferðum árið 1963 og flutti
póstlíka að Búðum.Til ársins 1969 notaði hann
Rússajeppa í póstinn en eftir það rúmr.
Þau sóttu um sérleyfi á ferðum milli Stöðv-
aríjarðar, Fáskrúðsfjarðar og Egilsstaða. „Við
vorum að leita okkur að góðum stað til að búa
á. Okkur bauðst hús á Reyðarfirði og annað á
Stöðvarfirði en við vorum best staðsett á Fá-
Rútumar við Grenihlíð.
Anna og Siggi áferðalagi í Skagafirði árið 1980. „ Við héldum upp á brúðkaupsafmalið okkar
á milli. Stundumferði Siggi mérblóm, stundum bakaði égpönnukökur eða hajðigóðan mat, “
segirAnna glaðlega.
skrúðsfirði og keyptum
Dunhaga.
I júní 1968 fengum við
einkaleyfið og byrjuðum
strax að keyra, fýrst voru
ferðir þrisvar í viku yfir
sumarið en tvisvar yfir
veturinn. Þetta var spenn-
andi og gaman að takast á
við nýtt verkefni.
Einnig var verið að leita að
umboðsmanni fýrir Flug-
félagið og við slógum til.
Við afgreiddum frakt og
flugmiða heima í Dun-
haga. Já, og svo seldi ég
egg! Þannig var að við
seldum einum bónda í
Reyðarfirði gamlan bíl,
hann borgaði fýrstu af-
borgunina en vildi svo
borga afganginn með
eggjum. Við samþykktum
það og seldum eggin til
bæjarbúa.
Kristinn Sörensen hóf
sjoppurekstur þar sem
seinna var Siggasjoppa,
henni var lokað haustið
1970. Við tókum yfir og
opnuðum sjoppuna 16. júní
árið 1971. Þegar við byrj-
uðum með sjoppuna voru þijár
sjoppur á Búðum. Tveimur
árum seinna var hinum sjopp-
unum lokað, þeim fannst við
taka viðskiptin frá þeim. Eftir
það voru oh'ufélögin þrjú hjá
okkur,“ segir Anna og bætir
við að fýrst hafi þau verið
með sjoppuleyfi og aðallega
verslað með sælgæti og olíur.
Eftir fýrsta árið keyptu Sig-
urður, Anna og Jón verslunar-
leyfi og stofnuðu hlutafélagið
Fjarðarnesti hf. með Má Hall-
grímssyni.
„Við byggðum bílskúr fýrir
innan sjoppuna vetur-
inn 1972-3, þá fengum við
meira lagerpláss en það var
ekki nóg. Við létum teikna
upp stóran söluskála og ætl-
uðum að stækka verulega. Því
miður fékkst ekki leyfi fýrir
því, sumum fannst við vera
ofstórtæk. Viðbyggingin var
tekin í notkun 1975.
Fyrstu árin var opið til 10 á
kvöldin og lúgan til 11. Oftast
opnuðum við uppúr kl. 8 á
morgnana.
Víðir var duglegur að hjálpa til
og svo kom Elsa Guðjónsdóttir
austur til að passa Siggu mína,
hana langaði óskaplega mikið
til að vinna í sjoppu svo við
Þrír af nemendum Önnu komu henni á óvart á kaffihúúfyrr í sumar, allar báru pxr henni afar
vel söguna og dáðust að hversu langt á undan sinni samtíð hún hafi verið í kennslunni. Anna
var baði með einstaklingsmiðað nám og útikennslu. Aðeins mundu þœr eitt atvik sem kennarinn
var ekki allskostar ánagður með,þegar nemendurnirfóru jakahlaup (og skyldi engan undra). Frá
vinstri Guðný S. Þorleifsdóttir, Ingibjörg Þ. Þorleifsdóttir, Anna og Guðný Ragnarsdóttir.
leyfðum henni það, þetta var fermingarárið hennar.
Hún vann milli 5 og 7 og var alsæl með það.
Einnig vann Jóna Kristín Þorvaldsdóttir hjá
okkur mörg sumur. Anna Þóra Pétursdóttir vann
einnig hjá okkur og fleiri og fleiri.
Það var mjög líflegt í Siggasjoppu og fólk gat
verið í alls konar ástandi.
Við vomm með spilakassa, svokallaða tíkallakassa
fýrir Rauða krossinn. Ein kona í bænum var afar
áhugasöm um kassana og kom á hverjum degi.
Ef krakkarnir vom í kassanum þegar hún kom
hnýtti hún í krakkana svo hún kæmist að og svo
spilaði hún lon og don. -Ætlarðu að vera þarna
í allan dag- sagði hún við börnin til að komast
sjálf að,” segir Anna og kímir.
Jón Kristinsson, bróðir Sigga og mágur Önnu.
7