Ægir - 01.07.2012, Side 13

13
innar Lagos. „Þarna er mjög
rík hefð fyrir neyslu á skreið
og athyglisvert að þarna er
allt önnur neyslumenning
hvað þetta varðar en í ná-
grannaríkjunum, t.d. Kongó.
Skreiðin er allt frá því að vera
uppistaða í aðalréttum - og
gjarnan veisluréttum - yfir í
það að vera notuð sem
bragðbætir í alls kyns öðrum
réttum. Að hluta til er þetta
því eins og nokkurs konar
krydd,“ segir Katrín en miklu
skiptir að varan sé rétt þurrk-
uð þegar komið er á leiðar-
enda þar sem lofthitinn er
mikill.
„Salan er nokkuð jöfn árið
um kring en dregur þó úr
henni í júní, júlí og ágúst
þegar regntíminn gengur yfir.
Það skýrist einfaldlega af því
að stórum hluta framleiðsl-
unnar er dreift úr birgðahús-
um inn á götumarkaði og þá
er eðlilega ekki hentugt fyrir
fólk að kaupa inn og fara
með þurrkaða vöru til síns
heima. Á götumörkuðunum
eru vörurnar seldar í alls kyns
formi, allt frá því að vera sem
næst því sem þær fara héðan
yfir í það að dreifingaraðilar
eru búnir að höggva t.d.
Gunnar Eiríksson, aðstoðarverkstjóri í fiskþurrkun Samherja á Dalvík og Katrín skoða þurrkstigið á kótelettunum í einum af þurrkklefunum.
Æ G I S V I Ð T A L I Ð