24 stundir - 03.11.2007, Blaðsíða 50

24 stundir - 03.11.2007, Blaðsíða 50
LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 200750 stundir þín þeg ar þú varst ung stúlka var Mynd in af Dori an Grey eft ir Osc ar Wil de. Þú hlýt ur að vera fag ur keri fyrst þú heill að ist af þeirri bók. „Ég er fag ur keri og heill að ist gjör- sam lega af þeim töfr um hlaðna heimi sem op in ber ast í bók inni. Ég gekk um göt ur Lund úna borg ar, dvaldi í þess um hús um og heill að- ist af Henry lá varði. Kannski var hann fyrsta ást in. Mér fannst hann svaka lega flott ur mað ur. Allt um- hverf ið, all ar setn ing ar og sú speki sem hrundi af vör um fólks varð til þess að ég hrökk út úr veru leik- an um og lang aði ekki inn í hann aft ur. Ég las bók ina aft ur og aft ur. Það eru mörg ár síð an ég las hana síð ast en ég fletti henni ann að slag ið. Ég hef enga þörf fyr ir að lesa hana aft ur því hún er innra með mér og ég geymi hana þar.“ Held urðu að lest ur Dori an Grey og fleiri góðra bóka hafi gert að verk um að þú átt auð velt með að skrifa góð an texta? „Já, að lesa bæk ur er há skóla nám. Það er ekk ert betra til en að lesa og ef mað ur hef ur þörf fyr ir að skrifa þá get ur lest ur ekki ver ið ann að en upp byggj andi og hvetj andi. Mað ur er ekki að lesa til bú inn texta, mað ur er að lesa líf ið. Líf ið er skáld skap ur og skáld skap ur er líf ið. Bæk ur færa manni líf ið á mis mun andi hátt. Mað ur kynn ist hug mynd um fólks, til finn inga lífi þess og hversu djúpt og mis mun andi það get ur ver ið. Mað ur lær ir að skilja mann eskj- una eins og hún er í öllu sínu marg- breyti lega lit rófi. Bæk ur geyma alls kyns ólíka ka rakt era og hvort sem manni lík ar við þetta fólk og ein kenni þess eða ekki þá fyll ist mað ur um burð ar lyndi gagn vart því. Um burð ar lyndi er nauð syn- legt í líf inu.“ Óskil grein an leg ábyrgð Þú birt ir í bók inni ljóð eft ir Borg es um mik il vægi þess að taka áhættu í líf inu og fara ekk ert sér stak lega var- lega. Sjálf virk ar þú sem pott þétt mann eskja sem hef ur allt af far ið var lega í líf inu. Af hverju birt irðu þetta ljóð? „Það að vera í hálf op in beru hlut- verki sem frétta þul ur set ur mér skorð ur. Ég stíg var lega til jarð ar. Ætli mér finn ist ég ekki bera óskil- grein an lega ábyrgð. Mér finnst ég ekki geta gert hvað sem er. Ég er mjög heill uð af þessu ljóði Borg es og ég hugsa að ég megi stund um al veg slaka á. Ég er senni lega of stíf og hörð við sjálfa mig. Ég ætti að lifa líf inu að eins meira. Mér er að lær ast það núna að ég má gera mis tök. Það er mann legt að gera mis tök og mað ur lær ir af þeim. En ég hef ver ið hörð við sjálfa mig í þess um efn um, það er rétt. Ég hef ekki haft mik ið um burð ar lyndi gagn- vart sjálfri mér.“ Virð ing fyr ir ell inni skýt ur upp koll in um í þess ari bók. Hvern ig finnst þér að eld ast? „Mér lærð ist snemma að bera virð ingu fyr ir ell inni. Í barn æsku minni var allt í kring gam alt fólk sem var hluti af sam fé lag inu. Ég um gekkst ömmu mína mik ið og hún varð  ára. Í mín um huga var hún ímynd ell inn ar og ég gat ekki ímynd að mér ann að en að það væri eft ir sókn ar vert að eld ast. Sjar minn við að eld ast er að ka rakt er manns fer að blómstra. Mað ur veit að mað ur breyt ir engu úr þessu og leyf ir sér visk unni að vera. Ára fjöld inn kenn ir manni svo margt og mað ur hef ur tölu vert að gefa. Mér finnst gott að eld ast og er sátt ari við sjálfa mig en þeg ar ég var yngri. Nú er pabbi þinn dá inn. Held- urðu að það sé líf eft ir dauð ann? „Ég finn pabba ekki í kirkju garð- in um þeg ar ég fer þang að en get fund ið fyr ir hon um ann ars stað ar. Ég er trú uð eins og Ís lend ing ar eru al mennt trú að ir. Ég hafna engu. Ég hef kynnst fólki sem er mjög trú að. Ég skrif aði bók um Auði Eiri sem er mjög trú uð kona og amma mín var sömu leið is trú uð. Mér fannst allt af eins og amma mín og Guð væru á skemmti göngu sam an þótt sú ganga tæki á sig sína króka og færi í gegn um dimma dali. Það hef ég lært af trú uðu fólki að trú in ger ir líf ið auð veld ara og auð- ugra. Fólk sem trú ir mjög heitt er öf unds vert.“ Þar sem þú sit ur fyr ir fram an sjón- varps vél arn ar og ferð með texta ann- arra, ertu þá í hlut verki eða ertu þú sjálf? „Það er sett á mig smink, hár ið er lag að og ég er í sér stök um föt um. Ég minni um margt á leik ara sem stíg ur á svið ið og fer með texta sem ein hver ann ar hef ur sam ið en þetta er al gjör lega ónýtt leik rit og ónýt ur leik ur ef mað ur gef ur ekki af sér. Mér finnst starf mitt mjög skemmti legt og mér gæti ekki þótt gam an nema vegna þess að ég er að gefa af mér. Það er ekk ert sama hvern ig mað ur seg ir frétt ir. Ég er heima í stofu hjá fólki, óboð inn gest ur, kannski boð inn, mis jafn- lega vel kom inn. Mér ber skylda til að vanda mig og gefa af mér.“ Mér er að lær ast það núna að ég má gera mis tök. Það er mann legt að gera mis tök og mað ur lær ir af þeim. En ég hef ver ið hörð við sjálfa mig í þess um efn um, það er rétt. Ég hef ekki haft mik ið um burð ar lyndi gagn vart sjálfri mér. Mér fannst allt af eins og amma mín og Guð væru á skemmti göngu sam an þótt sú ganga tæki á sig sína króka og færi í gegn um dimma dali. Það hef ég lært af trú uðu fólki að trú in ger ir líf ið auð- veld ara og auð ugra. Fólk sem trú ir mjög heitt er öf unds vert. M bl 93 11 66 Umdeildasta bók síðari ára! holar@simnet.is NJÓSNARI Í ÞÝSKALANDI NASISTA OG FYLGDARMAÐUR HÚMSINS 24stundir/Frikki Þroskinn „Sjar minn við að eld ast er að ka rakt er manns fer að blómstra. Mað ur veit að mað ur breyt ir engu úr þessu og leyf ir sér visk unni að vera. Ára fjöld inn kenn ir manni svo margt og mað ur hef ur tölu vert að gefa.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

24 stundir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 24 stundir
https://timarit.is/publication/307

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.