24 stundir - 03.11.2007, Blaðsíða 50

LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 200750 stundir
þín þeg ar þú varst ung stúlka var
Mynd in af Dori an Grey eft ir Osc ar
Wil de. Þú hlýt ur að vera fag ur keri
fyrst þú heill að ist af þeirri bók.
„Ég er fag ur keri og heill að ist gjör-
sam lega af þeim töfr um hlaðna
heimi sem op in ber ast í bók inni.
Ég gekk um göt ur Lund úna borg ar,
dvaldi í þess um hús um og heill að-
ist af Henry lá varði. Kannski var
hann fyrsta ást in. Mér fannst hann
svaka lega flott ur mað ur. Allt um-
hverf ið, all ar setn ing ar og sú speki
sem hrundi af vör um fólks varð
til þess að ég hrökk út úr veru leik-
an um og lang aði ekki inn í hann
aft ur. Ég las bók ina aft ur og aft ur.
Það eru mörg ár síð an ég las
hana síð ast en ég fletti henni ann að
slag ið. Ég hef enga þörf fyr ir að lesa
hana aft ur því hún er innra með
mér og ég geymi hana þar.“
Held urðu að lest ur Dori an Grey
og fleiri góðra bóka hafi gert að
verk um að þú átt auð velt með að
skrifa góð an texta?
„Já, að lesa bæk ur er há skóla nám.
Það er ekk ert betra til en að lesa og
ef mað ur hef ur þörf fyr ir að skrifa
þá get ur lest ur ekki ver ið ann að en
upp byggj andi og hvetj andi. Mað ur
er ekki að lesa til bú inn texta, mað ur
er að lesa líf ið. Líf ið er skáld skap ur
og skáld skap ur er líf ið. Bæk ur færa
manni líf ið á mis mun andi hátt.
Mað ur kynn ist hug mynd um fólks,
til finn inga lífi þess og hversu djúpt
og mis mun andi það get ur ver ið.
Mað ur lær ir að skilja mann eskj-
una eins og hún er í öllu sínu marg-
breyti lega lit rófi. Bæk ur geyma
alls kyns ólíka ka rakt era og hvort
sem manni lík ar við þetta fólk og
ein kenni þess eða ekki þá fyll ist
mað ur um burð ar lyndi gagn vart
því. Um burð ar lyndi er nauð syn-
legt í líf inu.“
Óskil grein an leg ábyrgð
Þú birt ir í bók inni ljóð eft ir Borg es
um mik il vægi þess að taka áhættu í
líf inu og fara ekk ert sér stak lega var-
lega. Sjálf virk ar þú sem pott þétt
mann eskja sem hef ur allt af far ið
var lega í líf inu. Af hverju birt irðu
þetta ljóð?
„Það að vera í hálf op in beru hlut-
verki sem frétta þul ur set ur mér
skorð ur. Ég stíg var lega til jarð ar.
Ætli mér finn ist ég ekki bera óskil-
grein an lega ábyrgð. Mér finnst ég
ekki geta gert hvað sem er.
Ég er mjög heill uð af þessu
ljóði Borg es og ég hugsa að ég
megi stund um al veg slaka á. Ég
er senni lega of stíf og hörð við
sjálfa mig. Ég ætti að lifa líf inu
að eins meira. Mér er að lær ast
það núna að ég má gera mis tök.
Það er mann legt að gera mis tök
og mað ur lær ir af þeim. En ég hef
ver ið hörð við sjálfa mig í þess um
efn um, það er rétt. Ég hef ekki
haft mik ið um burð ar lyndi gagn-
vart sjálfri mér.“
Virð ing fyr ir ell inni skýt ur upp
koll in um í þess ari bók. Hvern ig
finnst þér að eld ast?
„Mér lærð ist snemma að bera
virð ingu fyr ir ell inni. Í barn æsku
minni var allt í kring gam alt fólk
sem var hluti af sam fé lag inu. Ég
um gekkst ömmu mína mik ið og
hún varð  ára. Í mín um huga var
hún ímynd ell inn ar og ég gat ekki
ímynd að mér ann að en að það væri
eft ir sókn ar vert að eld ast.
Sjar minn við að eld ast er að
ka rakt er manns fer að blómstra.
Mað ur veit að mað ur breyt ir engu
úr þessu og leyf ir sér visk unni að
vera. Ára fjöld inn kenn ir manni
svo margt og mað ur hef ur tölu vert
að gefa. Mér finnst gott að eld ast og
er sátt ari við sjálfa mig en þeg ar ég
var yngri.
Nú er pabbi þinn dá inn. Held-
urðu að það sé líf eft ir dauð ann?
„Ég finn pabba ekki í kirkju garð-
in um þeg ar ég fer þang að en get
fund ið fyr ir hon um ann ars stað ar.
Ég er trú uð eins og Ís lend ing ar eru
al mennt trú að ir. Ég hafna engu.
Ég hef kynnst fólki sem er mjög
trú að. Ég skrif aði bók um Auði Eiri
sem er mjög trú uð kona og amma
mín var sömu leið is trú uð. Mér
fannst allt af eins og amma mín og
Guð væru á skemmti göngu sam an
þótt sú ganga tæki á sig sína króka
og færi í gegn um dimma dali.
Það hef ég lært af trú uðu fólki að
trú in ger ir líf ið auð veld ara og auð-
ugra. Fólk sem trú ir mjög heitt er
öf unds vert.“
Þar sem þú sit ur fyr ir fram an sjón-
varps vél arn ar og ferð með texta ann-
arra, ertu þá í hlut verki eða ertu þú
sjálf?
„Það er sett á mig smink, hár ið er
lag að og ég er í sér stök um föt um.
Ég minni um margt á leik ara sem
stíg ur á svið ið og fer með texta
sem ein hver ann ar hef ur sam ið en
þetta er al gjör lega ónýtt leik rit og
ónýt ur leik ur ef mað ur gef ur ekki
af sér. Mér finnst starf mitt mjög
skemmti legt og mér gæti ekki þótt
gam an nema vegna þess að ég er
að gefa af mér. Það er ekk ert sama
hvern ig mað ur seg ir frétt ir. Ég er
heima í stofu hjá fólki, óboð inn
gest ur, kannski boð inn, mis jafn-
lega vel kom inn. Mér ber skylda til
að vanda mig og gefa af mér.“
Mér er að lær ast
það núna að ég
má gera mis tök.
Það er mann legt
að gera mis tök og mað ur
lær ir af þeim. En ég hef
ver ið hörð við sjálfa mig
í þess um efn um, það
er rétt. Ég hef ekki haft
mik ið um burð ar lyndi
gagn vart sjálfri mér.
Mér fannst
allt af eins og
amma mín
og Guð væru á
skemmti göngu sam an
þótt sú ganga tæki á
sig sína króka og færi í
gegn um dimma dali. Það
hef ég lært af trú uðu fólki
að trú in ger ir líf ið auð-
veld ara og auð ugra. Fólk
sem trú ir mjög heitt er
öf unds vert.
M
bl
93
11
66
Umdeildasta bók síðari ára!
holar@simnet.is
NJÓSNARI Í ÞÝSKALANDI NASISTA
OG FYLGDARMAÐUR HÚMSINS
24stundir/Frikki
Þroskinn „Sjar minn við að eld ast er
að ka rakt er manns fer að blómstra.
Mað ur veit að mað ur breyt ir engu úr
þessu og leyf ir sér visk unni að vera.
Ára fjöld inn kenn ir manni svo margt
og mað ur hef ur tölu vert að gefa.“