Breiðholtsblaðið - 01.11.2006, Side 2

Betri byggð vill full-
gera þjóðvegi
Stjórn Samtaka um betri byggð
hefur skorað á sveitarstjórnar-
menn á höfuðborgarsvæðinu
um að beita sér fyrir því að sam-
gönguyfirvöld og sveitarfélög á
Suðvesturlandi sameinist um að
fullgera alla þjóðvegi í nágrenni
höfuðborgarsvæðisins fyrir árs-
lok 2012.
Samtökin vilja að gengið verði
frá þjóðvegum samkvæmt viður-
kenndum alþjóðlegum stöðlum
en í því felst m.a. að akstursstefn-
ur verði aðgreindar, gengið verði
frá vegaöxlum og öðrum öryggis-
svæðum hvort sem 2+2 akreina
stofnbrautir er að ræða eða 2+1
stofnbrautir. Í ályktun frá samtök-
unum kemur fram að um þrjár
leiðir út frá höfuðborginni sé að
ræða. Það er: Vesturlandsveg að
Borgarnesi, Suðurlandsveg að Sel-
fossi og Reykjanesbraut að Leifs-
stöð.
Nýjungar í greiðslu
fyrir bílastæði
Gert er ráð fyrir því að í framtíð-
inni geti bílaeigendur og ökumenn
greitt fyrir bílastæði í miðborginni
með skafmiðum og kortum. Fram-
kvæmdaráð Reykjavíkurborgar
hefur samþykkt að fela Bílastæða-
sjóði Reykjavíkur að útfæra nýj-
ar leiðir til að auðvelda viðskipta-
vinum sínum að greiða fyrir bíla-
stæði í miðborginni. Á boðstólum
verða tímabundin kort og skafmið-
ar, auk þess sem unnt verður að
greiða fyrir notkun stæða með
kreditkortum.
Uppsetning nýrra miðamæla
sem eru búnir lesurum fyrir
kreditkort hefst á næstunni en
ráðgert er að nýju kortin og skaf-
miðarnir komi á markað í upphafi
næsta árs. Boðið verður upp á
fjölbreytt úrval skafmiða en með
þeim geta viðskiptavinir keypt
fyrirfram ákveðinn gildistíma
við stöðumæli og þarf aðeins að
skafa af rétta dagsetningu og tíma
á miðanum þegar á að nota hann.
Skafmiðinn þarf að vera sýnilegur
á mælaborði bifreiðar sem lagt er
í gjaldskylt stæði þannig að starfs-
menn Bílastæðasjóðs geti lesið
dag- og tímasetningu á honum.
Hægt verður að kaupa skafmiða
sem gilda í bílastæði með allt frá
eins klukkutíma gildistíma. Þá má
geta þess að boðið verður upp á
viku- og mánaðarkort sem gilda
við stöðu- og miðamælastæði,
en með þeim geta þeir viðskipta-
vinir Bílastæðasjóðs sem sækja
miðborgina í lengri tíma í senn
valið um mismunandi fyrirfram-
greidd kort. Tæpast þarf að efa að
almennir notendur gjaldskyldra
bílastæða muni fagna því að geta
greitt með kreditkortum í greiðslu-
vélar bílahúsa og miðamæla utan-
húss. Með breyttum viðskipta-
venjum hefur smámynt horfið
að miklu leyti og fólk því oft með
réttu myntina við höndina þegar
greiða þarf stöðugjöld fyrirfram
við hefðbundna stöðumæla og
á því á hættu að fá heimsóknir
árvökula stöðumælavarða sem
láta hvorki veður né vind aftra sér
frá útiveru á hverjum degi.

Slysahætta mest
síðdegis
Í skýrslu Forvarnahússins kem-
ur fram að höfuðborgarbúar séu
í mestri hættu á að lenda í umferð-
arslysi á leiðinni heim úr vinnu
síðdegis. Í skýrslunni kemur fram
að árinu 2005 hafi 11.100 umferð-
aróhöpp verið tilkynnt til trygg-
ingafélaganna, þar af 7.200 sem
hafi verið talin bótaskyld. Í þess-
um óhöppum slösuðust 900 ein-
staklingar og rúmlega 22.000 bílar
skemmdust. Ef sá fjöldi bíla yrði
settur í eina bílalest næði hún frá
Reykjavík austur á Hellu, eða tæp-
lega 100 kílómetra.
Gatnamót Kringlumýrarbrautar
og Miklubrautar voru tjónamestu
gatnamótin. Á þeim slösuðust 12
einstaklingar í 64 umferðarslys-
um. Á síðustu sex árum hafa orð-
ið rúmlega 520 tjón á þessum
gatnamótum og rúmlega 200 ein-
staklingar slasast. Sjóvá segir að
kostnaður samfélagsins vegna
gatnamótanna á þessu tímabili sé
líklega vel yfir milljarður króna,
að ótöldu því líkamstjóni sem við-
komandi einstaklingar verða fyrir.
Í fret frá Forvarnahúsi kemur fram
að ljóst sé að yngstu ökumennirn-
ir séu líklegastir til að valda slysi.
Slysahlutfallið minnkar með aldrin-
um en eykst aftur meðal elstu öku-
manna. Þá valda ungir ökumenn
hlutfallslega langflestum slysum
á fólki, sem Sjóvá segir að bendi
til þess að þeir aki hraðar og valdi
því frekar alvarlegri slysum.
Frístundakort er
stuðli að aukinni frí-
stundaiðju og jöfnuði
Borgarráð hefur samþykkt að
fela ÍTR að vinna tillögur um nýtt
styrktarkerfi eða svokallað „frí-
stundakort” vegna þátttöku barna
og unglinga í æskulýðs-, íþrótta
og menningarstarfi í borginni.
Ætlað er að markhópur frí-
stundakortsins verði á bilinu sex
til 18 ára og verður frístundakort-
ið innleitt í þremur áföngum. Sá
fyrsti mun hefjast haustið 2007 og
verður þá miðað við 12 þúsund
króna framlag til aldurshópsins.
Annar áfangi hefst síðan 1. janúar
2008 og verður miðað við 25 þús-
und króna framlag. Með þriðja
áfanga er gert ráð fyrir að innleið-
ingu ljúki og mun sá áfangi standa
frá og með 1. janúar árið 2009 og
verður þá miðað við 40 þúsund
króna framlag til aldurshópsins
sex til 18 ára. Samkvæmt upplýs-
ingum frá Reykjavíkurborg er gert
ráð fyrir að fjárhagsrammi í hverj-
um hinna þriggja áfanga miðist
við um 70% nýtingu styrkjanna og
verði 180 milljónir árið 2007 kr.,
400 milljónir árið 2008 kr. og 640
milljónir árið 2009 kr. Tillögurnar
verða lagðar fyrir íþrótta- og tóm-
stundaráð og borgarráð fyrir 1.
desember n.k. Með innleiðingu
frístundakortsins er ekki einvörð-
ungu verið að stuðla að aukinni
þátttöku í hollri og uppbyggilegri
frístundaiðju heldur einnig að
jöfnuði og bættu aðgengi að þeim
gæðum sem slíkri starfsemi fylg-
ir og Reykjavíkurborg styrkir fjár-
hagslega.
Leigubílar á
strætóreinum
Framkvæmdaráð Reykjavíkur-
borgar hefur samþykkt að feng-
inni umsögn lögreglustjórans í
Reykjavík að leigubílar fái heimild
til þess að aka á sérstökum akrein-
um sem ætlaðar eru strætisvögn-
um.
Það skilyrði mun þó verða sett
að leigubílar megi aðeins nota
akreinar strætisvagnanna þegar
þeir aka með farþega gegn gjaldi.
Fæstir telja þörf á
nagladekkjum
Í könnum sem unnin var fyrir
framkvæmdaviðs Reykjavíkur-
borgar kemur fram að allt að 75%
aðspurðra töldu að nagladekk
hafi verið öruggari í 10 daga eða
færri á liðnum vetri og um 50%
þátttakenda í könnunni taldi að
þeir dagar sem nagladekk væru
öruggari kostur en aðrir væri telj-
andi á höndum annarrar handar.
Því er það mat íbúa á höfuðborg-
arsvæðinu samkvæmt niðurstöð-
um könnunarinnar að nagladekk
séu almennt ekki öruggari en ann-
ar búnaður sem í boði er til vetrar-
aksturs. Þessar niðurstöður vekja
upp áleitnar spurningar um hvort
þörfin fyrir nagladekk í umferð-
inni í Reykjavík sé stórlega ofmet-
in eða hvort ná megi sama öryggi
með aðgæslu í umferðinni og með
öðrum búnaði þá daga sem færð
er erfið. Reykjavíkurborg hefur
hvatt ökumenn til að íhuga hvort
tími sé kominn til að hætta notk-
un nagladekkja og leggja þannig
sitt að mörkum til að bæta loft-
gæðin í Reykjavík þar sem vitað
er að nagladekk eru helsti orsaka-
valdurinn fyrir svifryksmengun
í borginni. Spurningar vakna um
hvort borgarbúar noti nagladekk
e.t.v. af gömlum vana eða ímynd-
aðri öryggiskennd. Þeir sem þurfa
að ferðast utan borgarinnar eða
höfuðborgarsvæðisins eru þó
mun háðari notkun nagladekkja
en þeir sem aðeins aka innanbæj-
ar að vetrinum.
2 Breiðholtsblaðið
Útgefandi: Borgarblöð ehf.
Vesturgötu 15 • 101 Reykjavík
Sími: 511 1188 • 561 1594
Fax: 561 1594
Ritstjóri: Þórður Ingimarsson, Sími 551 1519, 893 5904
Netfang: thord@itn.is
Auglýsingasími: 511 1188 • 561 1594 • 895 8298
Netfang: borgarblod@simnet.is
Framkvæmda- og auglýsingastjóri: Kristján Jóhannsson
Umbrot: Valur Kristjánsson
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins
Dreifing: Íslandspóstur
11. tbl. 13. árgangur
Breiðholtsblaðið er dreift frítt í öll hús í Breiðholti
S T U T T A R
B O R G A R F R É T T I R
N okkrar umræður hafa orðið að undanförnu um íslenskukennslu til handa fólki af erlendum uppruna sem sest hefur að hér á landi. Í þeim umræðum hefur m.a. komið fram að íslenskunám
sé bæði of dýrt og erfitt. Ekki þarf að draga í efa að mörgum útlendingi
getur reynst erfitt að læra íslensku en þar ræður nokkru um frá hvaða
málsvæði þeir koma og hvaða tungumál þeir tala fyrir. Íslenska er bæði
hörð í framburði og býr yfir flóknu beygingakerfi sem mörgum reynist
erfitt að tileinka sér. Einkum fólki sem vant er að tala tungumál þar sem
beygingar eru mun einfaldari.
Í viðtali hér í blaðinu lýsir Nelly Voskanian, sem flutti hingað til lands
frá Georgíu ásamt fjölskyldu sinni fyrir sex árum, þeirri tilfinningu að
kunna ekki það tungumál sem talað er umhverfis fólk. Hún kemst svo
að orði að sér hafi fundist hún bæði vera mállaus- og heyrnarlaus þeg-
ar hún hóf að vinna á hjúkrunarheimilinu Eir. Hún hafi hvorki getað tjáð
sig né skilið hvað verið var að tala í kringum hana. Nelly talar ágæta
ensku en segir það ekki hafa dugað sér. Sér hafi fundist hún vera eins
og ein úti í horni. Hún segir að strax á fyrstu vikum dvalar sinnar hafi
hún áttað sig á að hún yrði að læra íslensku til þess að geta búið hér og
starfað til frambúðar. Að öðrum kosti yrði hún einangruð auk þess sem
börnin hennar yrðu að kunna málið til þess að geta nýtt sér þá skóal-
vist sem væri í boði. Hún lagði á sig að læra málið og talar mjög góða
íslensku í dag miðað við að hafa lært málið á fullorðins aldri.
Í umræðum um aðlögun fólks af erlendum uppruna að íslensku samfé-
lagi hefur marg oft komið fram hversu nauðsynlegt er fyrir þetta fólk að
ná tökum á tungumálinu. Frásögn Nellyar af eigin reynslu ber að þeim
brunni. Með því að efla íslenskukennslu fyrir nýbúa má ugglaust kom-
ast fyrir margan þann vanda sem sívaxandi fjöldi einstaklinga af öðrum
mál- og menningarsvæðum getur skapað. Fólk sem flytur hingað til
lands má ekki lifa mállaust og heyrnarlaust og út í horni svo gripið sé til
líkinga Nellyar Voskanian af upplifun sinni áður en hún lærði íslensku.
Á skjön við skynsemi
O g meira um nýbúa hér á landi vegna þess að nú hefur einn stjórnmálalfokkanna farið út á þá braut að efna til umræðna um málefni þeirra á þeim nótum að hætta getur verið á að sú
umræða leiði til vaxandi þjóðernishyggju og útlengingahaturs. Málefni
innflytjenda geta verið viðkvæm eins og dæmi erlendis sýna og sanna
og því er mikil nauðsyn á að þau verði rædd af skynsemi og yfirvegun.
Erlendu fólki hefur fjölgað meira en áður hér á landi. Stofnanir samfé-
lagsins hafa því ekki verið nægilega vel búnar undir svo snögga fjölgun
og þar af leiðandi ekki tilbúnar með þau aðlögunarferli fyrir nýbúa
sem þurfa að vera til staðar og þar á meðan öfluga og ókeypis kennslu
í íslensku.
Með EES samningnum opnaðist frjálst flæði fólks frá Evrópusam-
bandsríkjum að aðlögunartíma loknum og á sama tíma hefur vinnu-
markaðurinn verið að kalla eftir fólki til starfa erlendis frá. Hluti þessa
fólks er aðeins hingað komin til þess að sinna tímabundnum störfum
og hverfur aftur til síns heima en aðrir eru komnir til þess að búa
hér til frambúðar og sumir tengdir Íslendingum fjölskylduböndum.
Ísland er hluti af fjölþjóðasamfélagi en ekki einangraður hópur á eyju
langt úti í hafi. Íslendingum ber því að takast á við þau viðfangsefni
sem nýir þjóðfélagsþegnar af erlendum uppruna kalla eftir. Þetta fólk
auðgar menningu okkar og mannlíf ekkert síður en að taka þátt í öfl-
ugu atvinnulífi hér á landi og deila með okkur góðum lífskjörum. Því
er algerlega á skjön við alla skynsemi að þingmenn grípi til þeirra ráða
að kynda með óbeinum eða jafnvel beinum hætti undir neikvæðni og
jafnvel fordómum gegn fólki af erlendum uppruna í örvæntingu sinni
um að missa þingsæti sín í næstu kosningum þótt yfirveguð umræða
um þessi mál sé nauðsynleg og skynsamleg. Þeir sem það gera eru að
blása málið upp og auka á vandann í stað þess að leita leiða til þess að
leysa hann. Þeir eru að hugsa um eigin skinn en ekki annarra.
Að ná tökum
á tungumálinu
NÓVEMBER 2006