Vesturbæjarblaðið - 01.05.2007, Blaðsíða 6

6 Vesturbæjarblaðið MAÍ 2007
Einhugur um að varðveita
minjar við Grímsstaðavör
Þann 16. apríl sl. hélt Reykja-
víkurborg opinn fundur um varð-
veislu minja um útræði úr Gríms-
staðavör við Ægisíðu í Víkinni,
Sjóminjasafni Reykjavíkur. Um
sjötíu manns sóttu fundinn og
var meirihluti fundarmanna íbú-
ar í nágrenni Grímsstaðavarar
en aðrir komu úr öðrum hverf-
um borgarinnar og jafnvel úr
öðrum sveitarfélögum. Þegar
mest útræti var úr Grímstaðavör
voru þar 16 bátar enda óvíða
betri lending við Skerjafjörð. Á
kreppuárunum var það atvinnu-
bótavinna að “teina upp” í Grím-
staðavör. 5 milljónum króna hef-
ur verið varið til varðveislunnar.
Fundurinn hófst á erindi Kjart-
ans Magnússonar, formanns
menningar- og ferðamálaráðs,
um varðveislu menningarminja í
Grímsstaðavör. Rakti hann sögu
staðarins og vinnu starfshópsins
sem skipaður var af borgarráði
til að fjalla um þetta efni. Kjart-
an sagði að fullur vilji væri fyr-
ir því hjá borgaryfirvöldum að
varðveita með reisn þær minjar
sem enn er að finna í vörinni. Enn-
fremur væri til skoðunar að flytja
fleiri minjar, sem tengjast gömlum
atvinnuháttum, í vörina, t.d. fisk-
hjall við Lambhól.
Kjartan sagði að starfshópur
um verkefnið hefði jafnframt til
skoðunar ýmsar hugmyndir um
minjastarfsemi á þessum stað,
m.a. að hefja aftur útræði úr vör-
inni og gefa þannig nýjum kyn-
slóðum Reykvíkinga kost á að sjá
með eigin augum hvernig nær all-
ur fiskur við Íslandsstrendur um
aldir var veiddur og verkaður.
Að erindinu loknu gafst fundar-
mönnum tækifæri til að láta skoð-
anir sína í ljós. Allir, sem tóku
til máls, lýstu yfir ánægju með
þá fyrirætlan borgaryfirvalda að
varðveita minjarnar. Margar nýjar
hugmyndir um starfsemi í vörinni
komu fram; m.a að þar verði kom-
ið upp aðstöðu fyrir húðkeipa
(sjókajak) og jafnvel aðstöðu fyrir
almenna borgara til að komast á
skak. Flestir voru sammála um að
ekki mætti gera skúrana of fína
því að þá myndi þeir missa þann
sjarma sem er einkennandi fyrir
svæðið.
Öllum bar saman um að sýna
ætti þeirri atvinnugrein sem
þarna var stunduð og þeim sem
við hana störfuðu tilhlýðilega virð-
ingu.
Sjóminjasafnið gefur
hjallinn við Lambhólsvör
Á áðurnefndum fundi tilkynnti
Sigrún Magnúsdóttir, forstöðu-
maður Sjóminjasafnsins í Reykja-
vík að hjallur við Lambhólsvör
við Skerjafjörð yrði gefinn til upp-
byggingar Grímsstaðavararinnar
og yrði fluttur þangað í samráði
við borgarminjavörð og garðyrkju-
stjóra Reykjavíkurborgar. Hjallur-
inn er frá því um 1890, byggður
af Magnúsi Magnússyni úr Engey.
Hann er áhugaverðar minjar um
sjósókn frá Skerjafirði á 19. og 20.
öld og um horfna starfshætti á
Grímstaðaholtinu.
Hugmyndir Bjarna Jónssonar um uppbyggingu Grímstaðavararinnar.
Vinnuskólinn leggur
áherslu á verkfærni
og vandvirkni
Vinnuskóli Reykjavíkur er úti-
skóli. Skólastofur hans eru víð-
ar og bjartar og skapa glæsilega
umgjörð um fræðsluáherslur skól-
ans. Í daglegri vinnu er lögð áher-
sla á vinnuþjálfun, verkfærni og
vandvirkni. Nemendur fá Vinnu-
skólamat fyrir starfstengda þætti
yfir sumarið. Í fræðslu á vettvangi
er tekið mið af aldri nemenda og
hvað stendur þeim nær í þroska
og áhuga.
Guðrún Þórsdóttir, skólastjóri
Vinnuskólans, segir að grunnþátt-
ur fræðslunnar sé umhverfi nem-
enda og að vekja áhuga þeirra fyrir
mikilvægi grenndarsamfélagsins.
Fræðslan snúst að breiðum lífs-
leikniþáttum svo sem viðnámi gegn
vímuefnum, jafnrétti, fjölmenningu,
lýðheilsu og samgöngum. Einnig fái
nemendur tækifæri til rökræðna og
fræðslu um neyslusamfélagið og um
endurnýtingu. Til viðbótar þessari
fræðslu fá Íslendingar af erlendu
bergi sértæka þjálfun og fræðslu í
málrækt.
Fræðsluleiðbeinendur skipuleggja
árgangafræðsluna og valdir sérfræð-
ingar skipuleggja fræðsluna á vett-
vangi. Þessu til viðbótar eru ýmis
þróunarverkefni í samstarfi við borg-
arstofnanir og fá þeir nemendur
frekari innsýn í borgarsamfélagið og
jafnframt fræðslunni er sérstaklega
er unnið með þeirra sterku hliðar.
Gildismat í jafningjahópum
“Fyrir ungmenni sem eru að vaxa
úr grasi og eru að byggja upp dóm-
greind er fræðsla og umræður um
ofangreinda þætti afar dýrmætt
veganesti. Ungt fólk verður fyrir
miklu áreiti og þrýstingi alls staðar
í umhverfinu þar sem því miður oft
óæskilegar staðalímyndir ráða för.
Hlutverk foreldra er flóknara í dag
og á unglingsárunum skreppur for-
eldrahlutverkið óneitanlega nokkuð
saman. Þess vegna skiptir umræðan
og gildismatið í jafningjahópnum
ómældu máli fyrir velferð unglings-
ins.
Sérstaklega er unnið með hvatn-
ingu til nemenda. Framúrskarandi
nemendur fá verðlaun og elstu
vinnuskólaþjarkarnir fá verðlaun og
viðurkenningar við skólaslit.
Og nú er sumarið 2007 framund-
an. Íslensk sumur eru stutt og ein-
mitt þess vegna er hver dagur í
gróskuundrinu mikilvægur. Það er
ekki bara gróðurinn sem vex hratt
heldur líka unga fólkið. Sentimetr-
arnir raðast í lærleggi og hryggjar-
súlur og íslenska þjóðin hækkar.
Vinnuskóli Reykjavíkur er útiskóli.
Starfssvæði skólans er frá Kjalarnesi
annars vegar og Bláfjöllum hins veg-
ar að Vegamótum á Seltjarnarnesi.
Sumarstarfsmenn Vinnuskólans eru
á þriðja hundrað og nemendur um
þrjú þúsund. Starf í Vinnuskólan-
um gefur þessu unga fólki einstaka
möguleika á að njóta útivistar og
um leið eiga þau þátt í að prýða
borgarlandið og útmörkina. Borgin
sækist mjög eftir starfskröftum nem-
enda Vinnuskólans og starf þeirra
á þátt í því að bæta lífsgæðin innan
borgarlandsins. Vinnuskóli Reykja-
víkur setur kröfu á að leiðbeinendur
og yfirleiðbeinendur séu góðar fyr-
irmyndir því unglingarnir horfa til
þeirra í hverju spori. Á Sumarhátíð
nemenda fá þeir meðal annars að
kynnast ungmennum frá 40 borg-
um og taka þátt í alþjóðahátíð sem
Reykjavíkurborg heldur nú í sumar.
Reykvíkingar eru lánsamir að eiga
Vinnuskóla Reykjavíkur sem æfinga-
búðir fyrir sín ungmenni þar sem
þau takast á við raunveruleg verk-
efni. Það hefur ítrekað komið fram í
heimsóknum erlendra gesta að þeir
horfa til þess með löngun að geta
starfrækt vinnuskóla í líkingu við
Vinnuskóla Reykjavíkur,” segir Guð-
rún Þórsdóttir, skólastjóri.
- skráning í skólann hafin