Vesturbæjarblaðið - 01.11.2009, Page 5

vestan. Ég ákvað að sækja um
bæjarstjórastarfið þótt ég væri
ekki þessi hefðbundni bæjarstjóra-
kandídat, sem væri búinn að vera
bæjarstjóri annarsstaðar og væri
að flytja mig til í kjölfar kosninga
og meirihlutabreytinga eins og oft
er. Bolungarvík er heillandi bær en
hefur liðið fyrir að ákveðnir aðilar
hafa ráðið bæjarfélaginu um langa
tíð, og of lengi að margra mati.
Þetta er ekkert séreinkenni á Bol-
ungarvík því þessar aðstæður hafa
skapast og viðgengist víðar um
landið. En þetta fyrirkomulag snýst
orðið um leifar af einhverju sem
var en er ekki lengur fyrir hendi.
Fólk hefur enn ákveðna áskrift að
völdum en þó innan sviga vegna
þess að allt er orðið breytt. Samfé-
lög sem hafa búið við svona upp-
byggingu og valdakerfi, sem byggist
á einu atvinnufyrirtæki eða jafnvel
á einni ætt eins og vestra þurfa nok-
kurn tíma til þess að ná sér að nýju
eftir að grundvallarbreytingar hafa
orðið.
Sá tími var ekki runninn upp í
Bolungarvík og því varð mikil
andstaða til innan vissra hópa
við þann bæjarstjórnarmeirihluta
sem kominn var til valda. Það var
beinlínis skakkt að Grímur Atlason,
strákur að sunnan og ekki af réttum
uppruna væri bæjarstjóri í Víkinni.
Ég upplifði ekki fyrr en eftir á hver-
su mikil ógn þetta var við ákveðið
fyrirkomulag sem hafði verið ríkjan-
di en er algerlega úr sér gengið. Ég
er ekki að tala um fólkið sem þessu
tengist. Þetta er ágætis fólk. Ég er
að tala um það kerfi eða öllu heldur
vana sem verið hefur og snýst oft
um annað en það sem skiptir máli
fyrir sveitarfélagið og samfélagið.
En hvað sem þessu líður þá átti ég
góðan tíma með Bolvíkingum. Ég
tengdist byggðinni. Við keyptum
okkur hús í Bolungarvík sem við
eigum enn og komum oft vestur fjöl-
skyldan og börnin beinlínis elska að
fara vestur og heimsækja vini sína.
Ég kem til með að tengjast þessu
svæði sterkum böndum hvar sem
ég mun búa og starfa í framtíðinni.”
Langamma var oddviti
Svo fór Grímur í Dalina. Hann
segir að þegar Dalamenn hafi
vantað sveitarstjóra á síðasta ári
hafi hann verið nýlega hættur
fyrir vestan og ekki búin að taka
ákvörðun um hvað hann tæki sér
fyrir hendur. “Ég var búinn að fá
ágæta reynslu af sveitarstjór-
narmálum í gegnum starfið í Bol-
ungarvík svo ég ákvað að slá til
og sótti um í Dalabyggð. En auk
Dalabyggðar var mikið á þessum
tíma hvíslað að mér að koma og
taka við í Súðavík, en þar var útlit
fyrir að sveitastjóraskipti yrðu á
sama tíma. Ég hefði vel geta hugsað
mér að starfa þar enda liggja dýpri
rætur mínar í þeirri byggð þar sem
Grímur langafi minn var athafna-
maður og hreppsstjóri á fyrri tíð og
langamma mín var oddviti á fjórða
áratugnum“, segir Grímur og brosir.
„En Dalabyggð varð fyrir valinu.
Þótt Dalabyggð sé allt öðruvísi en
Bolungarvík þá er margt sameigin-
legt með sveitarstjórnarmálunum.
Þetta eru sömu málin sem verið er
að fást við hvort sem atvinnulífið
byggist upp af sjávarútvegi, land-
búnaði eða einhverju öðru. Það
er bjart yfir í Dölunum og land-
búnaðurinn þar er blómlegur og
fólkið gott. Það er fátt betra en að
liggja í heitum potti við Sauðafellið
og horfa á stjörnurnar. Á stundum
finnst mér eins og þeir séu að ríða
framhjá með Jón Arason eða Hrafn
Oddsson sé að koma frá Flugumýri.
Sagan er allt um kring og við erum
meðvituð um það í Dölunum.”
Sameinað
höfuðborgarsvæði
Grímur hefur ákveðna sýn á
sveitarstjórnarstigið. Hann telur
að sameina eigi sveitarfélög eða að
virkja þau til samstarfs. “Ég vil sjá
stór svæði vinna saman að verkef-
num sveitarfélaganna. Þannig mætti
hugsa sér að allt höfuðborgars-
væðið tengdist með einhverjum
stjórnsýslulegum hætti. Ein birtin-
garmynd þess gæti verið sameigin-
leg yfirborgarstjórn sem hefði ein-
kum með stefnumótun að gera og
síðan undirbæjarstjórnir eða hver-
fisstjórnir sem sinntu innri málum
tiltekinna borgarhluta. Eflaust
mætti útfæra þetta á fleiri vegu en
núverandi ástand er óviðunandi
vegna þess að það er allt of óhag-
kvæmt í fleiri en einum skilningi.
Grunnurinn að þessum hugmyn-
dum er að stór svæði sameinist
um stjórnsýslu og þjónustu sveitar-
stjórnarstigsins. Ég er ekki sá fyrsti
sem viðra þessa hugmynd og ég er
ekki höfundur hennar. Að undan-
förnu hafa farið fram umræður um
breytingar af þessu tagi í stjórnsýs-
lunni hér á landi. Ef þetta á eftir
að verða að veruleika eða einhver-
jar sambærilegar hugmyndir þá
sé ég Vesturbæinn fyrir mér sem
sérstaka undirstjórnsýslueiningu í
sameinuðu höfuðborgarsvæði með
hverfisstjórn og hverfisborgarstjóra.
Ef menn hefðu verið að vinna saman
hefði líklega ekki verið reistar þrjár
nýjar lúxussundlaugar á 10 ferkí-
lómetra svæði. Tómu íbúðirnar og
offjárfestingin í nafni samkeppni á
milli sveitarfélaga væri væntanlega
bara vondur draumur. Það sér það
hver maður að við verðum að vinna
saman. Ef það tekst ekki núna þá
tekst það líklega aldrei.”
ÞI
5VesturbæjarblaðiðNÓVEMBER 2009
HÚMOR OG STÍLSNILLD
Flosi Ólafsson var einn ástsælasti leikari
þjóðarinnar í áratugi en var jafnframt
afkastamikill rithöfundur og þýðandi.
Hann var leiftrandi húmoristi og er þessi
bók skýr vottur um það.
Hér fer Flosi á kostum um æsku sína í
miðbæ Reykjavíkur, ýmis dægurmál,
baráttuna við skrinnskubáknið o..
Frábærlega
skemmtileg bók!
SKRUDDA
Eyjarslóð 9 - 101 Reykjavík
s. 552 8866 - skrudda@skrudda.is
www.skrudda.is
Fuglalíf á Framnesvegi er sjálfstætt
framhald Flugu á vegg sem út kom í
fyrra og hlaut einróma lof gagnrýnenda.
Hér heldur höfundur áfram að rekja
uppvaxtarsögu drengsins í Vesturbæ
Reykjavíkur fram á unglingsár.
Gamansöm, dramatísk og hugljúf saga
sem lætur engan ósnortinn.
Ólafur er leiftrandi höfundur þegar hann er
bestur. ... Það er heiður himinn yr frásögninni
allri, væntumþykja og ekkert væl.
– Páll B. Baldvinsson, Fréttabl. 6. nóv.
★★★★
Nokkrar umsagnir um Flugu á vegg:
Ljúfsár ... hrífandi ... dramatísk og einlæg ...
– Einar Falur Ingólfsson, Lesb. Mbl.
Unaðslegt að lesa þetta ... virkilega góð bók.
– Kolbrún Bergþórsdóttir, Kiljan