Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.2010, Blaðsíða 2

2 MIÐVIKUDAGUR 28. apríl 2010 FRÉTTIR
„Það er svo erfitt að kveðja af-
kvæmi sitt. Sem betur fer feng-
um við samt tíma með henni. Við
náðum að kveðja hana. Það var
mikill léttir að geta kvatt hana og
munaði öllu fyrir okkur foreldr-
ana,“ segir Stefán Sigurður Snæ-
björnsson, faðir Unnar Lilju sem
lét lífið í sviplegu bílslysi um síð-
ustu helgi.
Fjögur ungmenni voru í bílnum
þegar hann hafnaði á ljósastaur
við Mánagranda á Suðurnesjum
síðastliðinn laugardagsmorgun
og valt í kjölfarið. Tvær vinkon-
ur létu lífið í slysinu, Unnur Lilja
og vinkona hennar, Lena Margrét
Hinriksdóttir. Báðar voru þær átj-
án ára en þeim hafði verið haldið
í öndunarvél eftir slysið og létust
þær síðastliðinn sunnudag. Þriðja
stúlkan í bílnum liggur þungt hald-
in á Landspítalanum en ökumað-
urinn, sem grunaður er um ölv-
un við akstur, slapp ómeiddur en
hann var sá eini sem var í bílbelti.
Stefán Sigurður hvetur íslensk
ungmenni til að fara varlega.
Þúsundir syrgja
„Krakkarnir verða að taka sig á
og nota beltin. Ef þær hefðu not-
að þau hefðu þær örugglega lifað
þetta af. Ég brýni fyrir öllum ung-
mennum að fara varlega og hringja
og láta frekar sækja sig en hitt,“
segir Stefán Sigurður.
Á samskiptasíðum á internet-
inu hafa þúsundir einstaklinga
látið sorg sína í ljós og látið hlý-
leg orð um vinkonurnar falla. Þar
er þeim báðum lýst sem lífsglöð-
um og fjörmiklum stúlkum í blóma
lífsins. Allir þeir sem þar hafa tjáð
sig eru harmi slegnir yfir andláti
stúlknanna og senda fjölskyldum
þeirra samúðarkveðjur. Stefán Sig-
urður er þakklátur fyrir stuðning-
inn. „Ég hef fundið mikinn hlýhug
og stuðning. Fyrir það erum við
foreldrarnir mjög þakklát,“ segir
Stefán.
Erfitt símtal
Stefán Sigurður segist hafa ver-
ið staddur úti á landi við störf sín
þegar honum bárust fregnir af bíl-
slysinu sviplega. Það var ekki fyrr
en hann kom á sjúkrahúsið sem
hann áttaði sig á alvarleika máls-
ins. „Ég var staddur úti á landi þeg-
ar hringt var í mig og þá fór ég strax
í bæinn. Það er eiginlega ekki hægt
að lýsa sorginni í orðum, hvernig
það er að fá svona símtal. Þó birt-
ist raunveruleikinn mér ekki fyrr
en ég kom á spítalann og sá hvern-
ig komið var fyrir dóttur minni. Þá
rann upp fyrir mér hvað hafði gerst
og það var alveg svakalega erfitt,
alveg svakalega,“ segir Stefán Sig-
urður.
„Þetta var hræðilega sviplegt.
Þetta voru allt góðar vinkonur í
litlu bæjarfélagi sem fóru illa í
þessu slysi og því er sorgin gífur-
leg. Ekki aðeins voru þær vinkon-
ur heldur þekkjast allir þeirra að-
standendur og það gerir þetta líka
svo erfitt. Það var svo erfitt að fá
þetta símtal.“
Skarð sem aldrei verður fyllt
Jóhanna Berglind Kristjánsdóttir,
móðir Lenu Margrétar, segir það
hafa verið algjört reiðarslag að fá
fréttir af slysinu. Hún segir ekk-
ert eins sárt og að missa yndislega
dóttur sína. „Við sáum Lenu aldrei
nema geislandi lífsglaða og yndis-
lega í alla staði. Lena var hjálpleg
við alla og var óhrædd við að sýna
það ásamt því að vera örlát á sitt.
Að missa þessa frábæru stúlku er
það sárasta sem maður upplifir
og þetta er stórt skarð í okkar fjöl-
skyldu sem aldrei verður fyllt,“ seg-
ir Jóhanna Berglind.
Halldór Jónsson, stjúpfaðir
Lenu Margrétar, segir þau hjón-
in hafa verið stödd erlendis þegar
tíðindin bárust. Sökum eldgossins
í Eyjafjallajökli komust þau ekki
til landsins til að vera hjá henni
á sjúkrahúsinu áður en hún lést.
„Við biðum sólarhring á flugvell-
inum úti og það var gífurlega erfitt.
Það lék allt í höndunum á henni og
hún var yndislegur karakter. Þetta
skarð sem hún skilur eftir sig verð-
ur aldrei fyllt,“ segir Halldór.
Bærinn lamaður
Sóknarpresturinn í Útskálapresta-
kalli, Sigurður Grétar Sigurðsson,
verður með minningarstundir í
kirkju sinni næstu miðvikudags-
kvöld fyrir alla þá sem vilja minn-
ast Lenu Margrétar og Unnar Lilju.
Presturinn segir gífurlega sorg
vegna slyssins á Suðurnesjum og
undir það tekur Stefán Sigurður,
faðir Unnar Lilju. Aðspurður seg-
ist hann hafa heyrt að þriðja stúlk-
an sem í bílnum var sé hugsanlega
á batavegi. „Mér skilst að það sé
von og það er sannarlega óskandi.
Sorgin er ekki bara mikil hjá okk-
ur heldur í öllum bænum, það hef-
ur allt verið lamað hér á Suður-
nesjunum. Það eru allir í sjokki yfir
þessu,“ segir Stefán Sigurður.
„Dóttir mín var hrókur alls
fagnaðar og átti marga vini. Frá
blautu barnsbeini var hún kot-
roskin og ákveðin. Hún hefur ávallt
sagt sína meiningu og lagt áherslu
á að lifa lífinu lifandi. Það er gott að
hugsa til þess og við náðum svo oft
að hlæja með henni í gegnum tíð-
ina. Við erum sannarlega að kveðja
hressa og skemmtilega stelpu.“
„SVO HRÆÐILEGA SORGLEGT“
TRAUSTI HAFSTEINSSON
blaðamaður skrifar: trausti@dv.is
Það var mikill léttir að geta
kvatt hana og munaði
öllu fyrir okkur
foreldrana.
Faðir annarrar stúlkunnar sem lét lífið í bílslysi um helgina
telur að bílbelti hefðu líklega bjargað stúlkunum og hvetur
ungmenni til að fara varlega. Stefán Sigurður Snæbjörnsson
segir ekki hægt að lýsa sorginni yfir að missa afkvæmi sitt en er
ánægður með að geta lifað við minninguna um að hafa í gegnum
tíðina hlegið mikið með skemmtilegri dóttur sinni.
Mikill missir Stefán Sigurður syrgir dóttur sína sem hann minnist fyrir þær
fjölmörgu skemmtilegu stundir sem þau áttu saman.
Unnur Lilja Stefánsdóttir
F. 2 5 . 8 . 1 9 9 1 – D . 2 4 . 4 . 2 0 1 0
Lena Margrét Hinriksdóttir
F. 8 . 2 . 1 9 9 2 – D . 2 4 . 4 . 2 0 1 0