Dagblaðið Vísir - DV - 22.08.2011, Side 12

M
ér gekk bara alveg ótrú-
lega vel. Ég var 82 mín-
útur og ég er bara mjög
ánægður með það. Þetta
er góður tími fyrir mig,“
segir Kjartan Birgisson en hann
gerði sér lítið fyrir og fór 10 kíló-
metra í Reykjavíkurmaraþoninu á
laugardaginn þrátt fyrir að aðeins
tæpt ár sé liðið frá því að hann und-
irgekkst stóra aðgerð þar sem skipt
var um hjarta í honum. Hann segir
hlaupið ekki hafa verið mikið mál.
„Greinilega ekki,“ segir hann hlæj-
andi og bætir svo við: „Ég hef aldrei
verið mikill hlaupari enda var
markmiðið fyrst og fremst hjá mér
að klára þessa 10 kílómetra. Ég fór
nú mest labbandi en hljóp þó meira
en ég ætlaði mér.“
Alltaf að æfa sig
Kjartan hefur ekki æft markvisst
fyrir hlaupið en reynir að hreyfa
sig reglulega. Hann gengur mikið
en minna er um hlaup hjá honum.
„Ég er alltaf að æfa mig eitthvað. Ég
geng út um allt, er mjög duglegur
við það. Það hefur verið svona besta
æfingin fyrir mig hingað til en ég sé
það núna að ég get farið að hlaupa
meira. Það er alltaf byrjunin að geta
hlaupið fyrstu hundrað metrana og
bæta svo í það.“ Kona hans og dæt-
ur fylgdust með honum af hliðar-
línunni en hann segir þær ekki hafa
óttast um sig. „Þær vita alveg hvað
ég er duglegur og passasamur.“
Kjartan hljóp fyrir Hjartaheill
og safnaði 77.500 krónum fyrir fé-
lagið. Hann er virkur í starfi félags-
ins. „Við höfum verið að reyna að
vekja meiri athygli á líffæragjöf. Í
dag er það þannig á Íslandi að ef
fólk deyr þá er það sjálfkrafa synj-
andi um að gefa líffæri en við viljum
að það verði öfugt að líffærin verði
sjálfkrafa gefin sé það hægt nema
annað sé tekið fram. Virk umræða
á hverju heimili skiptir máli upp á
það að fólk viti hver vilji viðkom-
andi sé ef hann deyr skyndilega.“
Hann segir líffæragjöf hafa
bjargað sínu lífi. „Algjörlega. Þetta
gaf mér nýtt tækifæri. Ég var bara
orðin sófamatur áður en ég fékk
hjartað. Þetta er mikill munur á
tæpu ári.“
Hjartagallinn hamlaði
íþróttaiðkun
Kjartan hefur verið hjartveikur
allt sitt líf. „Ég er með meðfæddan
hjartagalla og er búin að fara fjór-
um sinnum í hjartalokuskipti. Ég
fór fyrst þegar ég var 16 ára, eða
árið 1976. Ég fór tvisvar það ár og
svo tvisvar í viðbót seinna.“
Hjartagallinn hafði komið í veg
fyrir að hann gæti stundað íþróttir
eins og hann vildi. „Þetta hefur allt-
af háð mér. Ég hef til dæmis aldrei
getað hlaupið en ég er að vonast til
þess að geta þjálfað mig upp í það
núna að geta hlaupið meira. Miðað
við þetta þá lítur það vel út.“
Hann hefur alltaf haft mikinn
áhuga á íþróttum en ekki getað
stundað þær í eins miklum mæli og
hann hefði viljað. „Ég hef alltaf ver-
ið mikill áhugamaður um íþróttir og
spilaði badminton í mörg ár. Hins
vegar átti ég aldrei neinn mögu-
leika á að verða neinn afreksmaður
á því sviði vegna þessarar hömlun-
ar. Ég varð bara að sætta mig við og
vera bara í þessu sem áhugamaður.“
Biðin eftir hjarta erfið
Það var svo árið 2009 að læknar
ákváðu að Kjartan þyrfti að fá nýtt
hjarta. „Haustið 2009 var endan-
lega tekin ákvörðun um það hérna
heima. Þá var komin bilun á loka-
stigi í það gamla. Síðan var það á
vordögum 2010 sem ég fór í mat til
Svíþjóðar þar sem endanlegur úr-
skurður var kveðinn upp um að það
væri engin bataleið fyrir mig eins og
staðan var,“ segir hann alvarlegur í
bragði. „Þá var ekkert eftir nema
skipta um hjarta og bara spurning
hversu heppinn ég yrði með að fá
nýtt hjarta. Þau liggja náttúrulega
ekki í neinum búðarhillum og biðin
getur verið löng.“
Sem betur fer þurfti hann ekki að
bíða lengi. „Ég slapp nokkuð vel. Ég
beið í nítján vikur frá því að ákvörð-
un um að ég fengi nýtt hjarta var
tekin. Þannig að það var engin ægi-
leg þolraun þó að mér fyndist það
nógu langur tími meðan á því stóð,“
segir hann og segir það hafa verið
erfiðast að geta ekki farið neitt með-
an hann beið eftir kallinu. Biðin get-
ur verið löng og enginn veit hvenær
hjarta sem hentar finnst. „Maður er
í hálfgerðu farbanni meðan maður
bíður. Bæði er maður þreklaus og
lítill í sér og svo líka það að hafa ekki
leyfi til að fara neitt í burtu.“
Hann gerði sitt besta til að halda
sé í formi meðan á biðinni stóð. „Ég
beið hérna heima og reyndi bara
að halda skrokknum í lagi að öðru
leyti. Fyrst og fremst með því að fara
í göngutúra og svo var ég líka í æfing-
um á Reykjalundi.“
Kallið kom
Það kom svo að því að kallið barst. Það
hafði fundist nýtt hjarta fyrir Kjartan.
Hann mátti engan tíma missa. „Þeg-
ar símtalið barst þá þurfti ég að vera
mættur á innan við klukkutíma út
á Reykjavíkurflugvöll og þaðan var
flogið með mig út til Gautaborgar. Svo
þegar ég vaknaði morguninn eftir þá
var ég bara kominn með nýtt hjarta.
Þetta skeði allt mjög hratt.“
Líkami hans tók vel við nýja hjart-
anu. „Þetta gekk allt rosalega vel. Ég
hef fengið einhverjar litlar hafnanir
sem hefur bara verið tekist á við með
lyfjagjöf. Með höfnunum er átt við að
líkaminn hafni líffærinu en ég verð
ekkert var við það, þetta er bara litlar
hafnanir.“
Fagnar ársafmæli hjartans
með Esjugöngu
Kjartan fer reglulega í sýnatökur og
skoðanir. Um mánaðamótin næstu
er liðið ár síðan hann fékk hjartað.
„Þá verður vonandi lokaútskrift,“
segir hann vongóður.
Hann ætlar að fagna árs afmæli
hjartans með því að ganga hugsan-
lega upp á Esjuna. „Ef veður leyfir
þá ætla ég að láta reyna á það. Ég
ætla ekki að leggja það á mig í grenj-
andi roki og rigningu.“
Hann stefnir á að taka líka þátt í
maraþoninu á næsta ári. „Nú ætla
ég að byrja að hlaupa meira. Skipta
út göngutúrunum fyrir meira skokk
og svo reyni ég að bæta mig á næsta
ári. Ég held ég hlaupi 10 kílómetra á
næsta ári eins og í ár en ég ætla mér
að bæta tímann og hlaupa þá allan
tímann.
Kjartan er alls ekki hræddur við
að ofgera sér og segir hreyfingu vera
góða fyrir hjartað. „Ég passa alveg
að ofgera mér ekki. Þetta er alltof
mikils virði til þess að vera að eyði-
leggja þetta með einhverju kæru-
leysi.“
12 | Fréttir 22. ágúst 2011 Mánudagur
n Kjartan Birgisson undirgekkst hjartaaðgerð fyrir ári n Gat ekki hlaupið fyrir hjartaskipti vegna
hjartagalla n Var orðinn sófamatur n Hljóp 10 kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu um helgina
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Viðtal
Hljóp með nýtt hjarta
Með fjölskyldunni Hér er Kjartan að hlaupi loknu með konu sinni, Halldóru, og dætrum
sínum, Hildi og Maríu.
Eftir aðgerðina Þessi mynd er tekin fyrir
um ári eða rétt eftir hjartaskiptin. Kjartan
segist hafa verið orðinn sófamatur áður en
skipt var um hjarta í honum.
Nýja hjartað bjargaði
lífi hans Kjartan tók þátt í
hlaupinu aðeins tæpu ári eftir
að hann fékk nýtt hjarta. Hann
vill vekja fólk til umhugsunar
um nauðsyn líffæragjafar.
„Þetta hefur alltaf
háð mér. Ég hef
til dæmis aldrei getað
hlaupið en ég er að von-
ast til þess að geta þjálf-
að mig upp í það núna að
geta hlaupið meira.