Dagblaðið Vísir - DV - 28.09.2011, Blaðsíða 16

16 | Umræða 28. september 2011 Miðvikudagur
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
kristjana guðbrandsdóttir, kristjana@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Leiðari Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar
Bókstaflega
Ómar af fjöllum
n Ýmsir hafa verið nefndir sem
mögulegir frambjóðendur í nýjum
stjórnmálaflokki Guðmundar Stein-
grímssonar. Úr
innsta hring við-
ræðnanna heyrð-
ist nafn stjórn-
lagaráðsmannsins
Ómars Ragnars-
sonar nefnt. Hann
kom hins vegar al-
gjörlega af fjöllum
þegar DV spurði
hann út í málið og hafði aldrei heyrt
að hann væri á leiðinni í nýja flokk-
inn. Áður höfðu fjölmiðlar haft
eftir innanbúðarmönnum að L-
listi fólksins á Akureyri væri með í
dæminu en oddviti listans kom líka
algjörlega af fjöllum.
Kattavinir í ham
n Fjölmiðlakonan Anna Kristine
Magnúsdóttir hefur farið mikinn í
hlutverki sínu sem formaður Katta-
vinafélagsins.
Anna tók við þeg-
ar sú mikla bar-
áttukona Sigríður
Heiðberg féll frá.
Hefur nýi for-
maðurinn verið
duglegur að veita
köttum skjól bæði
í orði og á borði.
Þegar boðuð var útrýmingarherferð
katta á Egilsstöðum brást formað-
urinn skjótt við. „En nú erum við
búin að fá nóg,“ sagði Anna. Mega
yfirvöld eystra nú búa sig undir átök.
Skrúflulaust
n Um árabil hefur það verið óráðin
gáta hver eða hverjir skrifuðu nafn-
laust bréf þar sem svívirðingum var
ausið yfir dómara landsins og þeir
sakaðir um að ganga erinda Jóns
Ásgeirs Jóhannessonar og annarra
Baugsmanna. Bloggarinn Ólafur
Arnarson telur sig hafa fundið skýra
vísbendingu um það hver eigi hlut
að máli. Vekur hann athygli á orðinu
„skrúflulaust“ sem kemur fyrir í bréf-
inu alræmda. Segir Ólafur einungis
eitt annað dæmi vera um notkun
orðsins. Þetta er í grein sem Jakob
F. Ásgeirsson, útgefandi Rosabaugs
Björns Bjarnasonar, hafði ritað um
Upton Sinclair, ríkisstjóraefni í Kali-
forníu. Þar kemur fyrir orðið skrúflur!
Tíminn stendur í stað
n Fréttavefurinn Tíminn, sem gefur
sig út fyrir að vera óháður vefmið-
ill en hefur verið mjög hliðhollur
Sigmundi Davíð
Gunnlaugssyni,
stendur nú í stað.
Ekki hefur verið
skrifuð frétt á
þetta nýlega vefrit
síðan 12. septem-
ber og engar skýr-
ingar eru gefnar
á því. Vefurinn
náði aldrei flugi en komst helst í
umræðuna þegar Illuga Jökulssyni
var bannað að nota nafn Tímans
sem væri eign Framsóknarflokksins.
Skömmu síðar leit vefurinn dagsins
ljós og þá með sérstöku skriflegu
leyfi frá framkvæmdastjóra flokksins.
Valur Jónatansson er titlaður ritstjóri
á Tímanum sem stöðvaðist.
Sandkorn
J
óhanna Sigurðardóttir for-
sætisráðherra er einn kló-
kasti stjórnmálamaður á síðari
tímum. Hún hefur verið öfl-
ugur bakhjarl fólksins í land-
inu. Sérstaklega hefur hún látið sér
annt um þá sem eiga undir högg að
sækja. Þessi fyrrverandi flugfreyja
hefur aldrei gleymt uppruna sín-
um. Rétt eins og þegar hún af hátt-
vísi þjónaði flugfarþegum hefur hún
verið auðmjúkur þjónn almennings.
Ótal dæmi eru um hjartagæsku
þessarar æðstu valdakonu lands-
ins. Um árabil þjónaði hún sem
félagsmálaráðherra og uppskar
vegna verka sinna aðdáun og virð-
ingu þeirra sem leituðu í skjólið og
hlýjuna. Og þannig hefur það ver-
ið í gegnum tíðina. Allir þeir sem
mæddir voru eða sárir gátu reiknað
með stuðningi á lífsins grýttu braut.
F
élagsmálaráðherrann fyrr-
verandi þurfti oft og tíðum að
berjast við pólitísk ljón sem
vildu stöðva þau útgjöld sem
fylgdu manngæskunni. En
Jóhanna fór sínu fram og nú hefur
hún sigrað öll þessi ljón sem ýmist
eru komin á eftirlaun eða að þeim
hefur verið skákað út af borðinu.
L
angt er um liðið síðan félags-
málaráðherrann hugumpr-
úði barðist við þau öfl sem
vildu ekki hjálpa minnimátt-
ar. Nú er Jóhanna á sínum
hæsta tindi þaðan sem hún horfir
yfir samfélag sitt. Fátækir, sjúkir og
fatlaðir eru fyrir löngu komnir í heila
höfn. Almenningur allur er að mati
ráðamannsins með fína afkomu.
Sérstaklega á þetta við um skuldara
sem hafa verið umluktir hlýju. Og
eins og fyrri daginn er samúðin með
lítilmagnanum allsráðandi.
E
ftir að blessaðir bankarnir
féllu haustið 2008 hefur for-
sætisráðherrann lagt áherslu
á að líkna þeim og kröfuhöf-
um þeirra. Þannig var obb-
inn af húsnæðislánum landsmanna
seldur fyrir slikk úr þrotabúunum og
inn í nýja banka sem eru í eigu vog-
unarsjóða og annarra aðila. Nú er
komið á daginn að Seðlabankinn,
og þar með ríkið, átti veð í langflest-
um lánunum sem þannig voru á for-
ræði Jóhönnu. Og af því fjölskyld-
urnar í landinu eru svo vel haldnar
er engin ástæða til þess að lækka
lánin þeirra.
Ú
tsalan á húsnæðisskuldun-
um náði aldrei inn á heim-
ilin. Íslenskir skuldarar sem
höfðu farsællega keypt sér
húsnæði þoldu ágætlega að
standa undir stökkbreyttum skuld-
um sínum. Þetta vissu Jóhanna og
félagar hennar. Þess vegna var lán-
ið aðeins skorið niður um helm-
ing í viðskiptum með það. Þeir sem
greiddu af láninu fengu ekki sömu
lækkun. Lán upp á 20 milljónir var
framselt á 10 milljónir en tók síð-
an aftur á sig upphaflega upphæð.
Þetta þýddi að þjáðir bankar náðu
að skila myljandi hagnaði á þriðja
ári eftir að kreppan hófst. Grátur
skulduga fólksins drukknaði algjör-
lega í fagnaðarlátum kröfuhafanna
sem náðu að fanga góðærið aftur
með tilstilli hins milda íslenska yf-
irvalds. Þessi lausn ætti að hugnast
öllum þeim sem aðhyllast jöfnuð.
Þeir sem hafa orðið undir í barátt-
unni hafa fengið opinbera aðstoð til
að rísa upp aftur. Tími kröfuhafanna
var kominn og fólkinu var engin
vorkunn að láta þá hafa af gnægta-
borði sínu.
S
kjaldborgin góða er nú um
stundir til þess að vernda
kröfuhafana. Fólkið í land-
inu er í góðum málum þar
sem það hvílir makinda-
legt utan skjaldborgar. Þetta snýst
jú allt um að jafna kjör þeirra sem
eiga lítið og þeirra sem eiga nóg.
Jóhanna getur svo sannarlega ver-
ið stolt þegar hún lítur yfir farinn
veg þar sem mannúðin hefur verið
í öndvegi. Kröfuhafarnir í dag eru
litla fólkið.
Skuldir á útSölu „Ég er ekki þunn á þessari mynd.“n tobba Marinósdóttir sem svaraði gagnrýni Páls Baldvins Pálssonar á
Fréttatímanum sem sneri að útliti
hennar. – DV.
„Hefði ekki orðið
neitt efnahags-
hrun þá myndu
þeir ekki selja
landið. Auðvitað
eigum við að kaupa
ódýrt.“
n kínverski kaupsýslumaðurinn Huang
Nubo, sem vill kaupa grímsstaði á
Fjöllum og byggja þar lúxushótel. – DV
„Ég á tvo stóra
vasahnífa,
enda gamall
sjómaður; er
alltaf að skera á
reipi og svona.“
n gerður rósa gunnarsdóttir sjómaður
fór á dögunum óafvitandi með vasahníf í
handfarangri í gegnum tvo flugvelli í
evrópu. – DV
„Blekkingin og spillingin
hjá þessari ríkisstjórn
hefur náð nýjum hæðum
við þessar upplýsingar.“
n vigdís Hauksdóttir um afskriftir og
lækkanir á útlánum bankanna um
hundruð milljarða. – DV
„Ég hef einkarétt
á því að prenta
þetta á allan
fatnað, skóbúnað
og höfuðföt og einkarétt
á nafninu sjálfu.“
n Svavar Þór Svavarsson sem keypti
nýlega einkarétt á vörumerkinu
grind jánar. – DV
Njósnar forseti
Alþingis um
fésbókina þína?
„Ég held hún sé nú með fólk í því fyrir
sig,“ segir Birgitta Jónsdóttir, þing-
maður Hreyfingarinnar.
Forseti alþingis gerði
athugasemd við færslu
Birgittu á Facebook
þar sem Birgitta sagði
að þingsetningu hafi
verið flýtt af „ótta yfir-
stjórnar þingsins við
almenning.“
Spurningin
Svarthöfði
Hættið að stela
S
kipulegur þjófnaður á eig-
um fólks er að afhjúpast.
Það er komið á daginn að
bankarnir fengu húsnæð-
islán landsmanna á helm-
ingsafslætti, en græða á því að
halda áfram að rukka fólk um miklu
hærri lán sem hækka um hver mán-
aðamót.
Kannski vantaði að skilgreina
vandann. Sá sem hirðir eignir ann-
arra, án þess að borga fyrir þær, til
að hagnast sjálfur, er kallaður þjóf-
ur. Þegar þjófur stelur áþreifanleg-
um hlut af fólki er gjörningurinn
greinilegri og auðskiljanlegri. En frá
bæjardyrum húsnæðiseigandans
séð er munurinn á banka og þjófi
orðinn hverfandi, nema að eigna-
upptaka bankans er umfangsmeiri
og stöðugri. Núna er það þannig
að um hver mánaðamót færast 100
þúsund krónur af eign fólks, sem er
með 20 milljóna húsnæðislán, yfir
til lánardrottinsins.
Þegar litið er til raunáhrifa á
fólk er lítill munur á hugtökun-
um verðtryggingu, eignatilfærslu,
eignaupptöku og þjófnaði. Verð-
tryggð lán bankanna virka eins og
litlir trójuhestar inni á heimilum
fólks. Lánin eru gefin út á þeim for-
sendum að verðbólga verði 2,5 pró-
sent. Niðurstaðan er hins vegar sú
að verðtryggðu lánin hafa étið upp
eignir fólks innan frá.
Lykillinn að því að góma þjóf er
að finna ránsfenginn. Stóru bank-
arnir þrír hafa hagnast um 163
milljarða króna frá bankahruninu.
Á sama tíma hefur eignarhlutur
heimila rýrnað verulega.
Eigið fé íslenskra heimila hefur
minnkað úr 62 prósentum árið 1997
í 49 prósent árið 2010. Þau tíðindi
eru orðin að við erum minnihluta-
eigendur að heimilum okkar. Þessi
þróun heldur áfram um hver mán-
aðamót. Að auki hefur verið bent
á að 40 milljarðar hafi verið færðir
aukalega frá heimilum til lánveit-
enda síðustu 14 ár, vegna bjögunar
í vísitölumælingum einnar saman.
Á sama tíma og viðurkennt er
að efnahagshrun og kreppur séu
kerfisbundnar í efnahagskerfinu
sjálfu, miðast kerfið okkar við að
velta öllum skaða af kreppum yfir
á húsnæðiseigendur. Allir vita að
óstöðugleiki fylgir krónunni og að
skuldarar eru notaðir sem stuðpúði
til að dempa lendingu hagkerfis-
ins í sífelldum sveiflum krónunnar.
Stjórnarandstaðan fordæmir ríkis-
stjórnina fyrir eignaupptöku bank-
anna, en veitir sjálf engin raunveru-
leg svör við kerfislæga vandanum
til frambúðar. Eina lausnin sem
virðist vera í umræðunni er aðild
að Evrópusambandinu og upptaka
evru. Stjórnarandstaðan vill koma
í veg fyrir að almenningur fái að
kjósa um hana og ríkisstjórnin ræð-
ir engar aðrar aðgerðir gegn þjófn-
aðinum.
Niðurstöður aðgerða í húsnæð-
ismálum innan núverandi kerfis
hafa verið úrkynjaðar, eins og 110
prósenta leiðarinnar. Hún leiðir til
þess að þeir sem tóku mesta áhættu
og hættu að borga fá umbun, en
þeir sem fóru varlega og stóðu við
sitt fá refsingu. Eina raunhæfa leið-
in virðist vera að taka upp gjald-
miðil, sem er ekki minnsti gjald-
miðill í heimi. Allt annað hefur
reynst vera flækja.
Þrátt fyrir að vandi húsnæðis-
eigenda hafi virst óleysanlegur er
hann það í grundvallaratriðum
ekki. Það þarf að byggja umræðuna
á niðurstöðunni af virkni kerfisins,
sem nú er að koma í ljós, óháð for-
arpytti umræðunnar um vísitölu-
tengingar, 110 prósenta leið, verð-
tryggingu og Evrópusambandið.
Krafan er einföld: Hættið að stela.