Fréttablaðið - 06.02.2015, Blaðsíða 8

6. febrúar 2015 FÖSTUDAGUR| FRÉTTAVIÐTAL | 8

„Þessi bið er svo erfið. Að vita ekki hvað
verður. Hvort við fáum að vera hér eins og
okkur langar. Hvort börnin mín eigi örugga
framtíð,“ segir hælisleitandinn Feriane
Amrouni. Hún sótti um hæli hér á landi
5. febrúar 2013. Hún kom til landsins frá
heimalandi sínu, Alsír, með millilendingu í
Frakklandi. Með henni í för voru tvö börn
hennar, fædd 2008 og 2012, en auk þess var
hún komin um þrjá mánuði á leið með þriðja
barn sitt.
Í Frakklandi fékk hún Schengen C-áritun
inn á Schengen-svæðið sem var útgefin af
frönskum yfirvöldum. Síðan þá hefur hún
beðið svara um það hvort hún fái hæli hér-
lendis. Í júní 2013 tók Útlendingastofnun þá
ákvörðun að hún skyldi send til Frakklands
aftur ásamt börnum sínum. Sú ákvörðun var
kærð samdægurs til innanríkisráðuneytis-
ins. Síðan þá hafa ekki borist nein svör fyrir
utan að innanríkisráðuneytið sendi henni bréf
15. janúar síðastliðinn þar sem kom fram að
kærunefnd útlendingamála sem tók við mála-
flokknum í janúar væri með málið til með-
ferðar. Hún hefur því beðið í tvö ár í óvissu
um það hvort hún megi setjast að hér á landi
með börn sín þrjú. Á þeim tíma hafa þau búið
í Keflavík. Eldri börnin eru í skóla og leik-
skóla og eru farin að tala íslensku.
„Ég er hrædd um að verða send úr landi.
Mig langar ekki að búa í Frakklandi, aðstæð-
ur hælisleitenda þar eru ekki góðar. Þeir búa
margir á götunni þar og ég þarf að tryggja
öryggi barnanna minna,“ segir Feriane þar
sem hún er stödd á skrifstofu lögfræðings
síns, Leifs Runólfssonar. Með henni í för er
yngsta dóttir hennar og annar hælisleitandi,
Adam Pasha, sem túlkar fyrir hana þar sem
hún talar ekki nógu góða ensku né íslensku.
Feriane segist hafa búið við ofríki eigin-
manns síns í Alsír. Hann hafi verið öfgatrúar-
maður og viljað að hún klæddist búrku og
héldi sig inni á heimilinu. Áður en hún eign-
aðist börn starfaði hún sem blaðamaður og
langaði að fara að vinna aftur úti en maður-
inn hennar hafi ekki viljað það. „Við bjuggum
við slæmar aðstæður. Ég átti bara að vera
heima og mátti ekki fara út án samþykkis
hans. Ég hefði ekki getað beðið um skilnað
því að í Alsír þá fær maðurinn börnin við
skilnaðinn. Þá hefði ég bara endað á götunni
og ekki fengið að vera með börnunum mínum.
Ástandið þarna er slæmt og mig langaði að
búa á öruggum stað með börnin mín. Maður-
inn minn vildi ekki fara til Íslands en ég seldi
allt sem ég átti til þess að koma hingað.“
Hún flaug með eldri börnin tvö til Frakk-
lands og þaðan til Íslands. Hún sótti strax
um hæli hérlendis en nokkrum mánuð-
um síðar kom úrskurður um að senda ætti
umsóknir hennar um hæli til Frakklands.
Síðan þá hefur ekkert gerst í hennar málum.
„Okkur líður vel á Íslandi. Elsta barnið er
í skóla og miðbarnið í leikskóla. Þau tala
íslensku og hér langar okkur að vera. Við
erum búin að kynnast góðu fólki. Mig langar
að fara að vinna, það er meira að segja tvisv-
ar búið að bjóða mér vinnu en ég hef ekki
getað tekið henni því ég má ekki vinna meðan
staðan er svona,“ segir hún. „Mig dreymir
um að fara í háskólanám hér og læra sál-
fræði. Fá að búa börnunum mínum örugga
framtíð hér.“
Eiginmaður Feriane kom hingað til lands
í fyrra til þess að reyna að fá hana aftur með
sér út. Hann var hér á landi í tvo mánuði og
fór þá aftur til Alsírs. „Ég vil ekki fara til
baka. Ég get átt á hættu að verða sett í fang-
elsi og að börnin verði tekin af mér. Ég get
ekki hugsað það til enda. Ég bið um miskunn
stjórnvalda um að við fáum einhver svör og
fáum að vera hér,“ segir hún alvarleg.
Feriane er með gilda pappíra og vegabréf
en vegna þess að hún kom fyrst til Frakk-
lands eiga yfirvöld þar að fjalla um mál
hennar. „Það eru samt undanþágur í Dyflinn-
arsamningnum sem segja til dæmis að það
megi ekki senda fólk þangað sem það er ekki
öruggt. Hún er með þrjú börn og eitt fætt hér.
Hún óttast það að fara til Frakklands og vill
ekki búa þar,“ segir Leifur Runólfsson lög-
fræðingur hennar. Aðspurður hvers vegna
hann haldi að mál hennar hafi tafist svo lengi
segir hann það vera sinnuleysi stjórnvalda
gagnvart þessum málaflokki. „Innanríkis-
ráðuneytið hefur verið afskaplega hægfara í
þessum málum. Það er ekkert sem bendir til
annars en að hún sé að segja sannleikann og
hafi alltaf gert það,“ segir Leifur og bend-
ir á að samkvæmt Dyflinnarreglugerðinni
eigi hún að fara þangað sem hún fékk áritun.
Það séu hins vegar undantekningarákvæði í
reglugerðinni þar sem meðal annars kemur
fram að ekki megi senda fólk þangað sem það
sé ekki öruggt og tryggja þurfi öryggi barna.
Leifur fer með mál fleiri hælisleitenda og
hafa sumir þeirra beðið eftir svörum álíka
lengi og Feriane, einn í þrjú ár.
Óttast um öryggi barnanna sinna
Feriane Amrouni kom til Íslands fyrir tveimur árum sem hælisleitandi. Hún segist hafa flúið ofríki eiginmanns síns og slæmar
aðstæður í heimalandinu. Með henni í för voru tvö börn hennar auk þess sem hún var ólétt að því þriðja. Yngsta barnið fæddist
á Íslandi fyrir 17 mánuðum en stjórnvöld hafa enn ekki gefið henni svör um það hvort hún fái hæli hérlendis.
TVÖ ÁR Í BIÐ Feriane hefur beðið í tvö ár eftir
svörum frá stjórnvöldum um hvort hún og börnin
hennar fái að búa hér á landi. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
VILL TRYGGJA ÖRYGGI
Feriane segist hafa
flúið til að tryggja
öryggi barna sinna.
Hér er hún ásamt vini
sínum, Adam, sem er
einnig hælisleitandi
og sá um að túlka fyrir
hana, yngsta barni
sínu, sem fæddist hér
á landi í ágúst 2013, og
lögmanni sínum, Leifi
Runólfssyni. FRÉTTA-
BLAÐIÐ/VALLI
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@frettabladid.is
2
8
-1
2
-2
0
1
5

0
0
:5
7
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
0
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
7
F
2
-C
8
A
8
1
7
F
2
-C
7
6
C
1
7
F
2
-C
6
3
0
1
7
F
2
-C
4
F
4
2
8
0
X
4
0
0
7
B

F
B
0
6
4
s
_
5
2
2
0
1
5
C
M
Y
K