Húnavaka - 01.05.2014, Blaðsíða 67
H Ú N A V A K A 65
og þeg ar hún sæist aftur (upp fyrir
fjöllin) væri drukkið sólarkaffi og
haldin veisla.
Ég gekk að dyrum og barði þrjú
högg á hurðina. Eftir smástund var
opnað og telpa á aldur við mig stóð
í dyrunum. Ég spurði eftir
Steingrími.
- Pabbi er suður á Húsa túni að
koma fyrir heyi í fjártóftinni, sagði
telpan. Hún kom út á hlaðið til mín
og benti í austurátt.
- Sérðu fjárhúsin þarna?
- Já, sagði ég.
- Maðurinn sem er að bera upp
heyið í fjárhúsin er pabbi.
- Verð ég að fara suður yfir ána?
spurði ég.
- Já, þú getur farið á staurnum,
sagði telpan.
- Á staurnum, át ég eftir henni.
- Já, þarna svolítið ofar er áin
mjórri og þar liggur staur yfir ána og við förum alltaf yfir á honum.
Ég þakkaði telpunni fyrir að vísa mér til vegar, sté á bak og reið suður að
ánni. Jú, ég fann staurinn en ekki leist mér á að láta Brúnku mína tipla á
honum yfir með mig, ég fór því niður með ánni þangað sem hún sló sér meira
út og var grynnri, þar fór ég yfir og síðan upp með ánni að sunnan og var eftir
smástund komin upp að fjárhúsunum þar sem Steingrímur bóndi var í óða
önn að koma fyrir heyi í tóftinni við húsin.
Ég þekkti Steingrím vel. Hann hafði oft komið að Árbakka og var góður
kunningi fósturforeldra minna. Hann kom strax niður úr tóftinni og rétti mér
hendina.
- Komdu blessuð og sæl, þú ert nýr gestur hér, sagði hann og brosti.
- Já, ég hefi aldrei komið upp í Hallárdal fyrr en ég er nú send með
gangnaseðilinn til að þið bændurnir í dalnum getið lesið hann og svo á ég að
koma með hann heim. Pabbi segir að það sé orðið svo stutt til rétta að það
þurfi að flýta för hans því hann eigi eftir að fara fram að Núpi á Laxárdal og
út að Ásbúðum á Skaga.
Þegar ég hafði lokið þessari ræðu rétti ég Steingrími gangnaseðilinn.
- Þú segir nokkuð, góða mín, sagði Steingrímur, settist á tóftarvegginn og
fór að lesa.
Ég hafði truflað Steingrím í að koma sátunum fyrir og þær lágu þarna hjá
tóftinni, ég settist á eina þeirra og beið, þannig leið góð stund.
Þegar Steingrímur hafði lokið lestrinum var heylestin nærri komin.
- Ja, nú held ég að Pétri finnist að ég hafi verið að slóra, hann er nærri
Þverá í Hallárdal. F.v. ókunn kona, Jónína,
Árni, Svanlaug, Þórey, Björn og börn.
Mynd: Héraðsskjalasafn.