Húnavaka - 01.05.2014, Blaðsíða 125

H Ú N A V A K A 123
að nú stæði honum til boða ferð með frænda sínum inn á spítala og þyrfti hann
þá eigi að láta sveitunga sína annast það. Hvort honum hefði ekki litist vel á
frænda sinn? Þá væri hann laus við þennan lýð sem kringum hann væri hér.
„Jú, það er best að ég þiggi þetta boð,“ sagði Jónatan og stundi við. – Eftir tvo
tíma skyldi Jónatan vera ferðbúinn.
Oddvitinn varð glaður því fógetavald í þessu máli var honum nauðugt.
Keypt skyldi allt á hreppsins kostnað, nærföt o.s.frv. Reyndar þurfti sveitin
aldrei að borga þetta því Jónatan átti nóg.
Síðan fór læknirinn með sjúklinginn inn á Blönduós. Ég tók við lyklunum
að skúrnum svo enginn stæli neinu. En það er ætlan manna að Jónatan var
dæmdur fyrr á árum og hafði það ill áhrif á hann.
Er ég kom næst inneftir, var ég spurður hvort ég væri frændi Jónatans, sem
auðvitað ekki var. Er hann var spurður hinni venjulegu spurningu um náin
skyldmenni kvað hann mig vera sinn nánasta.
Ég talaði við Jónatan er lét vel yfir vistinni og ræddum við um að ég skyldi
láta gera hreint hjá honum heima o.s.frv. Reyndar var honum gefið súrefni en
hann andaðist næsta dag.
Mörg er minningin í starfi daganna en sundurleitt er mannlífið. – Eftir útför
Jónatans fékk ég því til leiðar komið að tvær fátækar fjölskyldur fengu þóknun
eins og fyrir góðvilja við hinn látna, önnur 25 þús. en hin íbúðarskúrinn.
Ég hætti nú þessu spjalli, færi þér þakkir fyrir bók þína, þú mátt vera þess
fullviss að marga vini átt þú er hlusta á ræður þínar og finnst þeim fylgja helgi
jóla og áramóta og sakna þeirra ef þú kemur ekki fram. Eins veit ég um þína
vísitasíu, tal þitt fellur vel inn í hugsunargang fólks um veraldlega og andlega
hluti.
Mér var Strandaferðin til uppörvunar og blessunar og sama var um konu
mína.
Ég sendi þér þetta ræðusafn er ég hafði lofað þér einu sinni. Ég keypti
guðfræðibækur eftir Konráð heitinn Kristjánsson en hvar man ég ekki, líklega
hjá Kristjáni Kristjánssyni, vini okkar.
Við biðjum kærlega að heilsa ykkur hjónum, með þökk fyrir allt gamalt og
gott. Dómhildur mín vélritaði bréfið, hún fór á námskeið í fyrra, ég ætla núna,
vonandi fell ég ekki á prófinu.
Pétur Þ. Ingjaldsson
1. Eyjan Krömt sem vitnað er til heitir „Karmöy“ á landakortum og er í nágrenni
Hauga sunds, sunnarlega á vesturströnd Noregs. Íslendingurinn Þormóður Torfason
(1636-1719) var sagnaritari Danakonungs og bjó í rúmlega hálfa öld á þessari eyju, þar
sem hann m.a. skrifaði sex binda verk um sögu Noregs.
2. Jón Magnússon skáld (1896-1944) var Borgfirðingur en bjó lengst af í Reykjavík.
Þekktasta ljóðasafn hans heitir Bláskógar.