Fréttablaðið


Fréttablaðið - 18.11.2014, Qupperneq 30

Fréttablaðið - 18.11.2014, Qupperneq 30
18. nóvember 2014 ÞRIÐJUDAGUR| MENNING | 18 Ari Þór Vilhjálmsson fiðluleik- ari, Þórunn Ósk Marinósdóttir víóluleikari og Sigurgeir Agn- arsson sellóleikari koma fram á tríótónleikum í Norræna húsinu annað kvöld kl. 20. Tríóið mun leika Goldberg-tilbrigðin eftir Johann Sebastian Bach, eitt af krúnu djásnum barokktímans. Tilbrigðin þrjátíu eru byggð á hljómagangi aríu sem heyrist bæði í upphafi og í lok verksins. Þau voru samin fyrir sembal en verða flutt hér í umritun fiðlu- leikarans Dmitry Sitkovetsky fyrir fiðlu, viólu og selló. Til að magna stemningu ætlar tríóið að leika við kertaljós og raða áheyr- endum í kringum sig. Þetta eru síðustu tónleikar tón- leikaraðarinnar Klassík í Vatns- mýrinni á þessu ári en Klassík í Vatnsmýrinni er tónleikaröð Félags íslenskra tónlistarmanna – klassískrar deildar FÍH í sam- vinnu við Norræna húsið. Tón- leikaröðin leggur áherslu á nor- rænt og alþjóðlegt samstarf. Tríótónleikar í Vatnsmýrinni TRÍÓTÓN- LEIKAR Ari Þór Vil- hjálmsson fiðluleikari, Þórunn Ósk Marinós- dóttir víólu- leikari og Sigurgeir Agnarsson sellóleikari. LEIKLIST ★★★ ★★ Útlenski drengurinn Leikhópurinn Glenna í Tjarnarbíói HÖFUNDUR: ÞÓRARINN LEIFSSON LEIKSTJÓRN: VIGDÍS JAKOBSDÓTTIR HLJÓÐMYND: JÓNAS SIGURÐSSON LEIKARAR: HALLDÓR HALLDÓRSSON (DÓRI DNA), ÞORSTEINN BACHMANN, MARÍA HEBA ÞORKELSDÓTTIR, MAGNEA BJÖRK VALDIMARSDÓTTIR, ARNDÍS HRÖNN EGILSDÓTTIR OG BENEDIKT KARL GRÖNDAL Nú er til sýninga í Tjarnarbíói bráðskemmtileg, fyndin og athygl- isverð sýning, Útlenski drengur- inn. Hún er eftir Þórarin Leifsson, hans fyrsta leikrit í fullri lengd og fjallar um unglingabekk þar sem atburðir þróast með miklum ólíkindum og ósköpum. Dóri litli er vinsælasti strákurinn í skólan- um. Afleysingakennari tekur við bekknum, leggur umsvifalaust fyrir hann skyndipróf, pítsa-próf- ið, og þegar við bætast dularfullar tannlæknaskýrslur kemur á daginn að Dóri litli er í raun 34 ára gamall útlendingur. Í kjölfarið, og að und- irlagi kennarans, er Dóri litli tek- inn fyrir. Þessi atburðarás býður vitaskuld upp á kostulegar upp- ákomur. Framan af. Þorsteinn fer á kostum Leikhópurinn er flottur. Halldór Laxness leikur Dóra litla og gerir það virkilega vel, hópnum öllum og leikstjóranum tekst frábærlega vel að skapa trúverðugan bekk í ung- lingadeild. Sem er mögnuð kúnst í þessum ólíkindum öllum. Og Þor- steinn Bachmann, sem hefur verið einn af mínum uppáhaldsleikurum allt frá ég sá hann fyrst um 1990 í Hlaðvarpanum, fer algerlega á kostum sem hinn vafasami kenn- ari. Hann er æðislegur. Búningar og ljós eru með ágætum, tónlistin sem Jónas Sigurðsson leggur til bætir nýrri vídd við. Þá er vert að nefna hugvitsamlega notkun á myndvarpa. Oft er slíkt notað til að styrkja leikmyndina, hér er stigið skrefi lengra og myndvörpun verður hluti sýningarinnar og tekst virkilega vel til með það. Sem er alls ekki sjálfgefið. Nýtt íslenskt leikrit, já Þórarinn hefur haslað sér völl sem höfundur bóka sem eru á þessu óræða sviði að ramba á milli þess að mega heita ætlaðar börnum og/ eða fullorðnum. Um þetta hefur verið óáhugavert raus sem snýst um flokkanir; það sem gerir Þór- arin meðal annars eftirtektarverð- an höfund er að hann blandar inn í sögur og sögusvið sitt óhugnaði sem alfarið hefur verið bundinn við eitt- hvað það sem bannað er börnum. Þetta er ekkert nýtt ef að er gáð, vögguvísur frá fornu fari innihalda til að mynda óhugnað og hrellingar. En undanfarna áratugi hefur hins vegar verið rekin gallhörð uppeld- isstefna og sú menningarpólitík að börn beri að vernda svo mjög að þau eru í sápukúlu fram eftir aldri. For- ræðishyggjan er svo reist á þessari stefnu, sem er viðtekin og fátt eitt hefur orðið til að hefta. Og um mætti fjalla í löngu máli. Þórarinn hefur rekið hornin í þessa bábilju blessun- arlega. Öll þessi höfundareinkenni eru til staðar í Útlenska drengnum. Skólinn breytist í undarlegan og óhugnanlegan stað. Og spennandi … Fyrirsjáanlegur boðskapur En þá erum við komum að hinum stóra galla verksins – sem á eins illa heima í þessum frumlega sagnaheimi Þórarins og Sigmund- ur Davíð í ballettsýningu. Þetta eru boðskapsbókmenntir, áróðursverk og fyrirsjáanlegt sem slíkt. Öll erum við útlendingar, fjölmenning er góð, þeir sem gjalda varhug við útlendingum eru fáfróðir, heimsk- ir og illa innrættir. Ólæsir?! Einelti er vont … segðu mér eitthvað sem ég ekki veit. Og það sem meira er, þessu er troðið ofan í kokið á áhorf- endum með eins ódýrum hætti og hugsast getur. Áhorfendum er ekki gefið hið minnsta svigrúm til að komast að þessari niðurstöðu sjálfir. Og óhjákvæmilega vaknar sú spurning hvort höfundur noti það sem afsökun fyrir því að flétta súrrealískan óhugnað í verk sín, að boðskapurinn megi heita „góður“? Nú í vetur hef ég séð tvær sýn- ingar í hinu ágæta Tjarnarbíói sem gjalda fyrir þrúgandi inn- byggða pólitíska réttsýni og ég er hreinlega farinn að velta því fyrir mér hvort það geti hugsast að inn- byggð í hið opinbera styrkjakerfi við listir og menningu sé krafa um að menningartengd starfsemi þjóni tilteknu kennivaldi? Þá er rétt að hafa það í huga að list sem er tagl- hnýtingur viðtekinna viðhorfa, ein- hverrar opinberrar stefnu sama hver hún er, telst einskis virði – frumforsenda listar er að hún opni augu og skoði tilveruna frá óvænt- um sjónarhornum. Jakob Bjarnar Grétarsson NIÐURSTAÐA: Bráðskemmtileg, frumleg og athyglisverð sýning lengi vel framan af eða allt þar til öfgafull réttsýnin sparkar undan henni fótunum. Taglhnýtingur viðtekinna viðhorfa ÚTLENSKI DRENGURINN „Þorsteinn Bachmann fer algerlega á kostum sem hinn vafasami kennari.“ MYND/EDDI BÆKUR ★★ ★★★ Drón Halldór Armand MÁL OG MENNING Halldór Armand vakti nokkra athygli með fyrstu bók sinni, Vince Vaughn í skýjunum, sem kom út í fyrra. Í þeirri bók voru tvær langar smásögur, og nú, aðeins ári seinna, hefur hann sent frá sér sína fyrstu skáldsögu, Drón. Það var ljóst í fyrra að Halldór getur skrifað, hann er lipur stílisti og lætur vel að búa til persónur og aðstæður sem oft virka undarlega en jafnframt spennandi. Tónninn er léttur, jafn- vel þótt sagt sé frá stóratburðum og jafnvel hörmungum. Drón minnir um sumt á titilsög- una úr fyrstu bók Halldórs. Rétt eins og í sögunni um Vince Vaughn í skýjunum reynir Halldór hér að ná utanum líf ungs fólks í samtím- anum, fanga internetið í frásögn ef svo mætti segja. Hér er sögð saga Heiðrúnar, sautján ára reykvískr- ar menntaskólastelpu sem er efni- leg í fótbolta, skotin í eldri strák og almennt fremur venjulegur íslensk- ur unglingur – að því undanskildu að líkami hennar virðist með dular- fullum hætti tengdur óútskýrðum hryðjuverkaárásum sem gerðar eru af drónum víðs vegar um heiminn. Heiftarlegir túrverkir Heiðrúnar reynast vera eins og fyrirboðar um þessar árásir, jafnvel staðsetningu þeirra. Drónaárásirnar eiga sér óljósan uppruna en leitin að orsök- um þeirra hlýtur að berast að net- inu og hinum stafræna hluta heims- ins. Þessi grundvallarhugmynd sögunnar er spennandi og gefur færi á margs konar pælingum um okkar stafræna samtíma, hvernig allt tengist og minnstu smáatriði geta haft óútreiknanlegar afleið- ingar. Hryðjuverkaárásirnar sjálf- ar verða þó heldur fjarlægar í sög- unni, þær snerta að því er virðist ekki líf persónanna að ráði, jafnvel ekki árás sem gerð er á Íslandi og Heiðrún verður vitni að. Líf Heiðrúnar snýst ekki bara um þessa undarlegu verki og árásirnar, í sögunni er líka dregin upp mynd af nútímaunglingi í Reykjavík, partí- um, tilveru sem skiptist jafnt milli netheima og kjötheima, sumarvinnu með hópi unglinga í bæjarvinnunni og þar fram eftir götunum. Heiðrún og Diljá, besta vinkona hennar, eru sannfærandi og vel mótaðar per- sónur og þessi hluti sögunnar er vel heppnaður og kannski besti hluti hennar. Annað er köflóttara. Það eru mjög góðir sprettir í Drónum, flottir kaflar, en þótt sagan hafi marga kosti þá hefur hún líka ýmsa galla. Þegar á líður verður hún langdregin og spennan dalar, og þótt sumar aukapersón- urnar, ekki síst bróðir Heiðrúnar, unglingurinn Bjarki, séu skemmti- lega saman settar verða aðrar aldrei lifandi, foreldrarnir eru svo dæmi sé tekið einvíðar persónur og pabb- inn eiginlega hálfgerð skrípamynd. Heildarupplifun lesandans getur því orðið nokkuð blendin, kostir bókar- innar sýna að Halldór er efnilegur höfundur en þessi saga nær ekki alveg í mark. Jón Yngvi Jóhannsson NIÐURSTAÐA: Fyrsta skáldsaga efnilegs höfundar sem hefur marga kosti en verður á köflum langdregin. Aðalpersónan er vel mótuð en auka- persónur stundum ótrúverðugar. Túrverkir og terrorismi MIÐAVERÐ: KR. 3500 FULLORÐNIR · KR. 1500 BÖRN FORSALA MIÐA: HARPA.IS · MIÐASALA HÖRPU · MIDI.IS Styrkt af Stórsveitin heldur sitt árlega jólaswing með góðum gestum. Skemmtilegir og öðruvísi jólatónleikar fyrir allar kynslóðir. RAGGI BJARNA · ANDREA GYLFA UNA STEF · ERLA STEFÁNSDÓTTIR STJÓRNANDI: STEFÁN S. STEFÁNSSON 30. NÓVEMBER KL. 17:00 SILFURBERG HÖRPU STÓRSVEIT REYKJAVÍKUR ÁSAMT GÓÐUM GESTUM MENNING

x

Fréttablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.