Vestfirska fréttablaðið - 29.03.1984, Blaðsíða 4

4
Isafjarðarkaupstaður
Viðtalstímar
Föstudaginn 30. mars verða bæjarfulltrú-
arnir Reynir Adólfsson og Hans Georg
Bæringsson til viðtals við bæjarbúa á
bæjarskrifstofunum að Austuvegi 2, frá kl.
17:00 til 19:00.
Lausar stöður
2 starfsmenn vantar við Sundhöll og
íþróttahús frá 15. apríl og 15. maí n.k.
Umsóknarfrestur til 14. apríl.
Upplýsingar gefur íþrótta- og æskulýðsfull-
trúi f síma 3722.
Könnun vegna
lóðaúthlutunar
Fyrirhugað er að opna fjölbýlishúsahverfi
ofan Urðarvegar.
Hér með er óskað eftir að þeir sem áhuga
hafa á lóðum á þessu svæði hafi samband
við tæknideild.
BÆJARSTJÓRINN
Einbýlishús
í Bolungarvík
Húseignin Hóll I, Bolungarvík, ertil sölu.
Upplýsingar eru gefnar í síma 94-7114.
ORKUBÚ VESTFJARÐA
Stakkanesi 1 — Pósthólf 220
400 ísafjöröur
Útboð
Orkubú Vestfjaröa óskar eftir tilboðum í aö
byggja verkstæðis- og rafstöövarhús á Suö-
ureyri.
ÚTBOÐSGÖGN:
Verkstæöis- og rafstöðvarhús á Suöureyri.
Útboösverkiö nær til þess aö koma húsinu í
fokhelt ástand í samræmi viö útboösgögn.
Verklok skulu vera 21. september 1984.
Tilboö veröa opnuð þriöjudaginn 24. apríl
1984, kl. 11:00.
Tilboðum skal skila til skrifstofu Orkubúsins
á ísafirði fyrir þann tíma og veröa þau
opnuð aö viöstöddum þeim bjóöendum er
þess óska.
Útboðsgögn veröa afhent á skrifstofu Orku-
búsins á ísafiröi frá og meö föstudeginum
30. mars 1984 gegn 600 kr. skilatryggingu.
Orkubú Vestfjaröa
Stakkanesi 1,
400 ísafirði,
sími: 94-3211
— Bræðratunga
stööugt inn frá einstaklingum,
fyrirtækjum og félögum. Vest-
firska var beðið að skila þakk-
læti til alls þessa gjafmilda
fólks.
Bræðratunga mun við opnun
hafa pláss fyrir átta til sóla-
hringsvistunar en í dagvistun
geta verið miklu fleiri. Fyrstu
einstaklingarnir munu koma
þangað eftir páska, en form-
lega tekur miðstöðin ekki til
starfa fyrr en 1. maí og verður
vígð um miðjan maí.
Verktaki við byggingu
Bræðratungu var Eiríkur og
Einar Valur s.f.
vestfirska
FRETTABLACIE
Sigurjón Ingi Hilaríusson er
forstöðumaður Bræðratungu.
Við báðum hann lýsa fyrirhug-
aðri starfsemi þar.
„Bræðratunga er þjálfunar-
og þjónustumiðstöð fyrir fatl-
aða (þroskahefta),“ sagði Sig-
urjón. ,,Þessi staður á að verða
öðruvísi en til dæmis Kópa-
vogshælið og Sólborg. Það er
nefnilega misskilningur, bæði
hjá ríkisvaldinu og öðrum, að
halda að hér sé verið að byggja
einhverja stofnun sem eigi að
geyma og einangra
þroskahefta frá fjöldanum.
Þessi miðstöð á að verða til
þess að hjálpa fólki sem er
seinþroska og þroskaheft til að
komast út í eðlilegt umhverfi, á
meöal fjöldans. Svo er bara að
sjá hvernig við sem erum kölluð
normal bregðumst við. Og þar
er víða pottur brotinn. Þeir sem
telja sig vera andlega heil-
brigða kasta oft steini í götu
þeirra sem mega sín minna."
ÞJÁLFAÐIR í AÐ VERA EINS
EÐLILEGIR OG HÆGT ER
,,Þeir þroskaheftu einstak-
lingar sem hingað koma veröa
þjálfaðir með því að búa þessa
þjónustumiðstöð góðum þjálf-
unartækjum og leitast við að fá
til starfa fólk sem vill vinna að
þessu meö þeim sem hingað
koma.
Maður gæti hugsað sér að
hingað kæmu einstaklingar
sem fengju þjálfun í almennu
hreinlæti, í að elda einfaldasta
mat o.s.frv. Síðan verða þeir
þjálfaðir bæði andlega og lík-
amlega. Hér verður lögð mikil
áhersla á líkamlega þjálfun,
sem er undirstaða þjálfunar á
" ■« -
Verður hjálpað
tíl að lífa
eðlilegulífi
meðal Qöldans
— segir Sigurjón Ingi Hilaríusson,
forstöóumaóur Bræóratungu
andlega sviðinu. Svo verður
auðvitað lögð áhersla á að þeir
sem hingað koma læri um-
gengnisreglur, sem síðan gerir
þeim léttara að umgangast fólk
utan heimilisins. Þeir verða líka
þjálfaðir í aö fara niður í bæ og
vera meðal fólksins þar, fara
á veitingastaði, verslanir og
skemmtistaði. Semsagt að vera
eins eðlilegir og hægt er, eins
og ég og þú. En það er einstak-
lingsbundið hvernig sú þjálfun
gengur.
Það verður stefnt að því aö
þetta verði ein fjölskylda, eitt
heimili. Og það stendur opið
öllum sem koma vilja og það er
vel þegið að fólk komi í heim-
sókn og taki þátt í því sem fram
„Það eru ekki allir hlutir gefnir”
— segir Hildigunnur Högnadóttir sem á þroskaheft bam
„Halldór er andlega og líkam-
lega fatláður og orsakir þess
eru f rauninni ókunnar. Þegar
barnið sýndi ekki þær framfarir
sem við mátti búast, var mikið
seinna í öllum hreyfingum og
gat ekki gert það sem hin börn-
in mín gátu á hans aldri þá fór
okkur að gruna að eitthvað
væri að. Ég fór margoft með
hann til lækna hérna, en þeir
vildu lítið gera úr þessu. Síðan
fór ég með barnið suður og þá
var það umsvifalaust sett í
viðamikla rannsókn sem tók
um 6 vikur. Þessi rannsókn
staðfesti okkar grun. Halldór
reyndist þó ekki vera með
neinn sjúkdóm, var ekki
spastískur eða neitt annað.
Læknirinn sagði mér að hann
væri, eins og 40% af þroska-
heftum börnum, spurningar-
merki, það er ekki vitað hvað
hefur skeð.“
Viðmælandi okkar er Hildi-
gunnur Högnadóttir, en hún og
Hans Georg Bæringsson eiga
sjö ára gamalt fatlað barn,
Halldór. Hildigunnur hefur
mikið starfað að máiefnum fatl-
aðra síðan hún eignaðist Hall-
dór, sem er yngsta barn hennar
af þremur, og er núverandi for-
maður Styrktarfélags vangef-
inna á Vestfjörðum. Við spyrj-
um hvernig henni hafi orðið við
þegar fötlunin kom í Ijós.
FENGUM AÐLÖGUNARTÍMA
,,Ég tel okkur hafa verið
heppin því við fengum aðlögun-
artíma. Fötlun hans kom ekki í
Ijós fyrr en við 6—7 mánaða
aldur. Þá vorum við reyndar
búin að ganga með ákveðinn
grun, en ég held að þetta hafi
verið miklu léttara heldur en ef
maður fær þetta einsog ein-
hvern skell við fæðingu barns-
ins.
Þegar þetta var orðið Ijóst
var annaðhvort að duga eða
drepast. Það er ekki hægt að
vera meö neina hálfvelgju og
enginn millivegur til, það er
annaðhvort að taka alfarið á
„Haustið sem ég gekk með
Halldór gengu kvenfélagskon-
ur í hús og söfnuðu styrktarfé-
lögum fyrir Styrktarfélagið og
komu meðal annars til mín. Ég
hugsaði eins og allir: það er
alveg sjálfsagt að styrkja þetta,
þetta er auðvitað mál sem
snertir mig ekkert, hugsaði ég.
Við hjónin gerðumst að sjálf-
sögðu styrktarfélagar. Síðan
æxluðust nú málin þannig að
maðurfórað beita kröftum sín-
um í þágu þessa félags.“
þessum málum, eins og ég held
við höfum gert, eða láta aðra
sjá um þetta. En í raun og veru
er það samt ekki hægt. Tímarnir
hafa breyst þannig að foreldr-
um er leiðbeint æ meir til að
taka þátt í uppeldi barnanna,
sem er auðvitað miklu eðlilegra
en að koma þeim inná einhverj-
ar stofnanir.
Við fórum reglulega suður og
dvöldum í Kjarvalshúsi, sem er
greiningarstöð ríkisins, og
fengum þar leiðbeiningar og
barnið þjálfun. Það voru reynd-
ar erfiðustu tímarnir, því maður
var svo lengi í burtu, kannski
3—4 mánuði á ári. Þetta var
erfitt fyrir alla fjölskylduna.
En þarna fékk Halldór alla
þjálfun og mér var kennt að
fara meö hann og hvað ég
þurfti að leggja áherslu á. Þeg-
ar hann fór svo inn á leikskól-
ann hérna lagaðist þetta enn
frekar. Þar fengum við til sam-
vinnu stúlku sem er með hann
alfarið. Hún hefur svo farið með
okkur suður einu sinni tvisvar á
ári og fengið leiðbeiningar og
áætlun fyrir strákinn. Bærinn
hefur komið mjög til móts við
okkur með því að greiða henn-
ar kostnað."
EKKERT ÓYFIRSTÍGANLEGT
,,Að eiga fatlað barn gétur
breytt lífi manns heilmikið. En
ef fötlunin er ekki mjög sérhæfð
og alvarlegir sjúkdómar sam-
fara henni þarf þetta ekki að
breyta miklu. Ef maður einsetur
Halldór Hansson, sonur Hildlgunnar