Vestfirska fréttablaðið - 03.10.1985, Blaðsíða 5

vestfirska
rRETTABLADIS
var beinn þátttakandi i þessu:
Menn þurfa að meta vandlega
þessa hluti bæði gagnvart Banda-
ríkjunum og eins gagnvart frysti-
iðnaðinum og þeirri fjárfestingu
sem farið hefur í hann hér heima á
íslandi. Eru menn tilbúnir til þess
að minnka þá vinnu sem streymir
hér í gegnum þetta kerfi. Fróðir
menn segja mér að það séu bæði
erfiðleikar á að fá fólk í frystihúsin
og eins séu nokkur vandræði með
stýringu á fiskveiðunum. Þessi
ferskfiskútflutningur er kannski
bara eðlileg afleiðing af því ástandi
sem hér ríkir. Ég held að þetta sé
sannarlega alvarlegt mál og ég held
að það fólk sem vinnur að þessum
málum hér heima megi íhuga það
vandlega hvaða markmið það eru
sem við viljum ná. Mér virðist
svona fljótt á litið að það sé verið að
flytja þessa vinnu úr landi, fiskur-
inn sem seldur er ferskur í Bret-
landi, hann fer í frekari vinnslu,
það er þeirra vinnuafl sem kemur
til með að flaka hann, ekki okkar
fólk.
NAUÐSYNLEGT AÐ VINNSLAN
SKILI SEM MESTU
Nú hafa oft heyrst raddir um það að
flytja bœri fullvinnslu sjávarafurða í
auknum mœli hingað heim. Hvert er
þitt álit á því?
„Hvað varðar þá vinnslu sem
fram fer úti í Bandaríkjunum, þá
hef ég talið að það væri algjörlega
óraunhæft. Það eru margar góðar
ástæður fyrir því að sá hluti vinnsl-
unnar eigi ekki að ske hér heima.
Ekki síst vegna þess að það myndi
verða alveg ótrúlega mikil tregða í
því kerfi. Og við myndum setja
okkur í þá aðstöðu að geta engan
veginn uppfyllt kröfur viðskipta-
vinanna á markaðnum tímanlega. í
ofanálag sýnir það sig að við eigum
i verulegum erfiðleikum með að
mæta þörfum okkar á grunnstigi
vinnslunnar, það er að segja flökun
og frystingu, hvað þá ef aukin
vinnsla bættist ofan á. Svo að ég tel
að það sé stefna sem sé mjög ó-
heppileg. Hins vegar er það frum-
'dtMtn að horfa frá
'hóli þess sem kaupir
___________________________5
skilyrði að við lítum á nauðsyn þess
að vinnslan skili sem allra mestum
verðmætum. Það sem við gerum
eigum við að gera vel.
ER NOKKURS KONAR
AMERÍKANI
Að lokum, eftir svo langa búsetu í
erlendu riki, lítur þú áþig sem Am-
eríkana eða ertu ennþá útlendingur í
Ameríku?
„Ég er fæddur í Bandaríkjunum.
En ég finn að ég á mikla samleið
með íslendingum og hef af því
mikla ánægju að vera, svona innst
inni við beinið, tslendingur. En ég
held að ég geti ekki neitað því að
vera orðinn svona nokkurs konar
Ameríkani. Svona eins og tsfirð-
ingur sem hefur búið í Reykjavík í
30 ár. Reyndar á ég nokkum upp-
mna héma á Vestfjörðum þó ég sé
nú ekki ættaður héðan svo ég viti.
En afi minn annar, Gísli Jónsson,
var þingmaður Barðstrendinga í
fjöldamörg ár. Hann stundaði at-
vinnurekstur á Bíldudal, síðan í
kringum 1944 bauð hann sig fram
til þings og sat á þingi, þó ekki
samfleytt fram til 1960. Þannig að
það má segja að ég þekki pínulítið
til héma á Vestfjörðum.
Póllinn hf„ Hús fyrirtækisins. „Gáfaðasta þjóð í heimi,“ segir Þorsteinn í gamni. „Hlýtnr
að eiga erindi inn á hugvitsmarkað heimsins.“ Byggingar fyrirtækis Þorsteins í Bandaríkjunum.
Hagstætt verð
fyrír gámafisk
Á undanföraum þremur vikum
hafa verið fluttir út frá Bolungar-
vík, 30 gámar af ferskum fiski. Það
era á bilinu frá 360 til 370 tonn.
Einar K. Guðfinnsson sagði i sam-
tali við Vf. að þessi úflutningur
hafði gengið mjög þokkalega.
Upp á síðkastið hefði fengist á-
gætt verð fyrir fiskinn, og einnig
hefði gengið verið fremur hagstætt.
Einar sagði að þeir Bolvíkingar
væru ekki alls kostar ánægðir með
þá þjónustu sem Eimskip veitti í
þessum gámaflutningum. Mjög
hefði skort á að nægjanlegt fram-
boð væri á einangruðum gámum.
Einnig sagði hann að nokkur
aukakostnaður hlytist af því að öll-
um gámum væri skipað út á ísa-
firði. Á heildina litið hefði Eimskip
ekki staðið sig sem skyldi. Flutn-
ingskostnaður milli Bolungarvíkur
og Isafjarðar væri verulegur, og
einnig þyrfti að láta skipin koma
inn til löndunar fyrr en ella þvi
talsverðan tíma tæki að koma fisk-
inum í gáma og flytja þá síðan inn á
ísafjörð.
Vegna ummæla Einars um Eim-
skipafélagið og þjónustu þess,
höfðum við samband við Tryggva
Tryggvason, umboðsmann Eim-
skips á Isafirði. Tryggvi sagði að
það væri rétt, ekki hefði verið til
nægilega mikið af einangruðum
gámum þegar eftirspurn eftir þeim
var mest, en þeir hefðu reynt eftir
fremsta megni að deila því sem til
var niður á útflutningsaðila. Hann
sagði að það væri nokkrum erfið-
leikum bundið að skipuleggja
þessa flutninga. Oft væri erfitt að fá
nákvæmar tölur hjá sendendum
um það magn sem þeir vildu flytja,
fyrr en á síðustu stundu. Tryggvi
sagði að öllum gámum væri skipað
út á ísafirði, fyrst og fremst vegna
þess að skipin sem að flyttu þá
væm á mjög stífri áætlun og tækju
gámana í rauninni sem aukaflutn-
ing. Hann sagði að það væri lika
mjög mikilvægt að hafa flutnings-
tímann sem allra stystan, það kæmi
í þessu tilfelli öllum til góða, bæði
385 gámar hafa verið fluttír út með Eimskip frá í vor.
Starfsmenn í sláturhúsi K.í.
Slátrun hafin
Slátrun er nú hafin hjá sláturhúsi
Kaupfélags ísfirðinga á tsafirði.
Gert er ráð fyrir að heldur minna
verði slátrað nú í ár en f fyrra.
Slátrun hófst hjá sláturhúsinu nú
á mánudaginn, og er gert ráð fyrir
að slátrað verði um fimm þúsund
fjár, sem er mun minna en í fyrra.
Að sögn Sveins Friðbjömssonar er
ástæða þess að dregið hefur úr
skipafélaginu og þeim sem væm að
selja fiskinn. Tryggvi upplýsti okk-
ur um það að frá byrjun mal hefði
verið skipað út frá ísafirði samtals
385 gámum af fiski. Hefðu þeir
slátmn hér á ísafirði, helst sú að
með tilkomu vegarins yfir Stein-
grímsfjarðarheiði er orðið hag-
kvæmara fyrir bændur í inndjúpi
að láta slátra á Hólmavík. Slátrun
mun að öllum líkindum standa yfir
í þrjár vikur, en gæti þó varað
lengur ef ekki rætist úr með starfs-
fólk, en talsverður skortur er á
starfsfólki.
skipst þannig að 262 hefðu verið frá
Isafirði, 77 frá Bolungarvfk, 10 frá
Súðavík, 7 frá Flateyri, og 29 frá
Þingeyri.