Vestfirska fréttablaðið - 05.12.1985, Blaðsíða 7

sem ég kem þama oftar. Maður er
alltaf að upplifa eitthvað nýtt, sjá
eitthvað nýtt. Auðvitað gengur á
ýmsu í þessum ferðum og maður
hefur svosem oft misst þann stóra.
Góður stangveiðimaður verður að
gjörþekkja ána sem hann veiðir í,
hann þarf að þekkja hvemig fisk-
urinn hagar sér og hafa glöggt auga
fyrir náttúrunni. Það má segja að
hann þurfi að hugsa eins og fiskur-
inn.
Ég fór eitt sinn með kunningja
mínum í Laugardalinn í veiði. Það
háttaði þannig til að við máttum
inn í Langadalsá og Laugardalsá.
Þetta er geysilega skemmtilegt
sport. Ég hef farið inn í Langadal á
hverju sumri síðan 1977 og fer
margar ferðir á hverju sumri og
Djúpið verður alltaf fallegra og
fallegra í mínum augum eftir því
niðri í Grímhólshyl og Jonni segir
við mig „Jæja, það er best að þú
byrjir núna, hann er þama við
steinana“ og bendir út í hylinn. Nú,
ég kasta að steinunum og reyni
góða stund en verð ekki var. Þá
segir Jonni, „Hvað er þetta dreng-
markar á því að versla með svo
viðkvæma vöru úti á landi og vera
háður samgöngum með alla að-
drætti. Það þarf ákveðna útsjónar-
semi, maður fylgist vel með veðr-
inu, sérstaklega á vetuma, og reynir
að haga innkaupum samkvæmt
því. Það verður líka að sýna hæfi-
lega frekju við þá sem sjá manni
fyrir blómum í Reykjavík. Það þarf
að passa að þeir sendi manni alltaf
nýafskorin blóm og reka á eftir
sendingunum. Það verða stundum
óhöpp og afföll útaf því að send-
ingar teppast á leiðinni. Nú er þetta
svo viðkvæm vara að það verða
alltaf einhver afföll.
Maður þarf að geta áætlað
markaðinn. Það versta sem fyrir
getur komið, er ef kúnni kemur inn
og þú átt ekki blóm fyrir hann.
Margir verslunarmenn á ísafirði
virðast hugsa sem svo að það sé allt
í lagi þó að ekki sé til skyr eða rjómi
eða eitthvað, þegar maður kemur
rétt fyrir lokun. Ég hef oft rekið mig
á þetta, ef ég þarf að versla rétt fyrir
sex, þá er bara varan búin. Þetta er
léleg kaupmennska. Það er vel
hægt að hafa þessa vöru til, þannig
að þetta hlýtur fyrst og fremst að
vera leti og áhugaleysi.
HEF ALLTAF REKIÐ MINA
VERSLUN EINS OG ÉG EIGII
SAMKEPPNI
Ég hef alltaf rekið mína verslun
með því hugarfari að ég eigi í
harðri samkeppni, það veitir manni
mikið aðhald, bæði í innkaupum
og vali á vörum.
Þetta er hugsunarháttur sem aðrir
kaupmenn mættu gjarnan tileinka
sér.
Hef alltaf rekið mína verslun með því hugarfari að ég ætti í samkeppni.
ur, þú átt ekki að gera þetta svona“
og rífur af mér stöngina „heldur
svona“ og hann kastar „svona áttu
að gera, nú ætti hann að vera að
bíta á, og þá tekurðu góða sveiflu“
sem hann gerði og viti menn, það
var stærðar fiskur á. „Ho, ho“ sagði
Jonni, „hvað sagði ég ekki.“ Ég hef
oft farið í veiði með Jonna hann
gengur alltaf beint að fiskinum.
ÞAÐ ER BÚIÐ AÐ SKEMMA
ALLAN VELVILJA
BÆJARBÚIA GAGNVART
KNATTSPYRNUMÁLUM
Ég átti sæti í stjóm Knatt-
spymuráðs árið 1983. Eitt af mín-
um fyrstu verkum var að hrinda í
framkvæmd því að láta prenta
auglýsingar á plastpoka fyrir
Knattspymuráð. Það gekk alveg
ljómandi vel og fyrsta sumarið þá
skiluðu pokamir inn rúmlega 400
þúsund krónum. Síðan hefði bara
þurft að halda þessu gangandi,
pokarnir einir hefðu getað leyst
vanda Knattspymuráðs. Verslanir
þurfa alltaf á plastpokum að halda
svo það er alltaf stöðug eftirspum.
Ég fer með 10 til 15 þúsund poka á
hálfu ári og nota þó ekki eins mikið
af þeim og margar aðrar verslanir.
En það var ekki áhugi fyrir því að
halda þessu áfram og því datt þetta
upp fyrir.
Síðan kom ég með þá tillögu að
við myndum láta smíða söluvagn
fyrir ávexti og sælgæti. Þessu var
mjög vel tekið og við fengum mann
til þess að koma á fund til okkar og
leggja á ráðin um hönnun og smíði
á vagninum. Þetta var í janúar og
skyldi vagninn verða tilbúinn um
vorið. Síðan var ákveðnum mönnum
falið að sjá um þetta verk, en alltaf
þegar ég var að spyrja eftir vagnin-
um, hvernig gengi að smíða hann
og þvíumlíkt, þá var alltaf logið að
mér, það var aldrei byrjað að vinna
að honum. Þegar ég komst að þessu
varð ég mjög sár og svekktur og
þetta mál var ein stærsta ástæðan
fyrir því að ég fór úr Knattspymu-
ráði. Ég ætlaði að vinna þessum
málum eitthvert lið. Ég nennti
ekkert að standa í þessu fyrst menn
voru bara að ljúga sig út úr vand-
anum og ljúga að stjórnarmönnum.
Þegar ég var í stjóm kom fyrst
upp hugmyndin um að taka
Mánakaffi á leigu, ég var bara sá
eini sem var allan tímann á móti
því. Ég var bara álitinn tautari, en
sannleikurinn er sá að þetta var
bara notað til þess að hægt væri að
sjá aðkomumönnum fyrir húsnæði,
það var aldrei neinn rekstrar-
grundvöllur fyrir þessu.
Miðað við það hvemig allt er
komið í óefni þá get ég ekki séð að
hér verði neinn fótbolti næsta
sumar get ég ég get ekki séð hvemig
þeir ætla að vinna sig út úr skuld-
unum. Ég held að almenningur geri
sér enga grein fyrir alvöm málsins,
hér eru geysiháar fjárhæðir í húfi.
Maður fær að upplifa bæði gleði og sorg.
Ég fór einu sinni að selja hérna
grænmeti og seldi alveg ógrynnin
öll. Ég þoldi ekki hvemig verðið
sem boðið var upp á í Reykjavík
var alltaf miklu lægra en hér og
þegar grænmeti lækkaði þá virtist
þess aldrei gæta hér fyrr en eftir
margar vikur. Þetta er ekkert annað
en leti í kaupmönnumað fylgjast
ekki betur með. Mér gekk alltof vel
að selja grænmetið, ég varð að
hætta því, það var aðallega að-
stöðuleysi sem olli því, mig vantaði
og vantar meira pláss.
ÞARF EKKI AÐ AUGLÝSA
BLÚM
Það er svo skrýtið með blómin
þau hafa þetta aðdráttarafl, þau
koma ósjálfrátt upp í hugann þegar
þú þarft að segja eitthvað sérstakt.
Kaupmaður sem verslar með blóm
fylgist vel með mannlífinu í bæn-
um, hann fær að upplifa bæði gleði
og sorg með viðskiptavinum sínum.
Það getur oft verið erfitt að upplifa
sorgina. Blómakaupmenn verða
rétt eins og aðrir kaupmenn sem
sinna versluninni vel, talsverðir
mannþekkjarar.
ÞAÐ ER ÓLÝSANLEG
TILFINNING AÐ STUNDA
STANGVEIÐI
Ein mín helsta della á sumrin er
að fara í lax, ég er í stjóm Stang-
veiðifélagsins. Við förum á sumrin
bara veiða á ákveðnu svæði og
bóndi þama í nágrenninu fylgdist
með okkur og ef hann sá okkur fara
út fyrir ákveðin mörk þá blés hann í
þokulúður sem hann hafði til
þeirra hluta. Þetta gekk svo lengi
dags að ef við brugðum okkur eitt-
hvað yfir mörkin þá drundi þoku-
lúðurinn einhvers staðar í ná-
grenninu. Nú, við erum við Affallið
um sjöleytið sem á að vera góður
tími, en við verðum ekki varir svo
að kunningi minn ranglar aðeins
uppfyrir mörkin og kastar. Þoku-
lúðurinn glymur en hann læst ekki
heyra og rennir en verður ekki var.
Síðan þegar við höfum lokið veið-
inni, þá hittum við bónda sem segir
með allmiklum þjósti: „Þið fóruð
út fyrir mörkin.“ „Það getur ekki
verið“ segir vinur minn. „Víst
gerðuð þið það, ég sá þig með
stöngina í höndunum,“ segir bóndi.
„Já það“ segir vinur minn „ég brá
mér þarna upp fyrir að pissa. Það
hefur verið sú stöng sem þú sást.“
SVONA Á AÐ GERA ÞETTA
Ég er ekkert sérstaklega fiskinn,
en nágranni minn, hann Jónas
Magg sem er kaupmaður hérna við
hliðina á mér, hann er fiskinn,
hann veit hvar fiskurinn á heima.
Við fórum eitt sinn saman í Laug-
ardalinn. Það hafði verið lélegt
fiskirí og Jonni var að kenna mér á
ána, því þetta var í fyrsta skipti sem
ég fór í veiði þama. Svo erum við
En það er ekki það versta, heldur
það að búið er að skemma gjör-
samlega allan velvilja bæjarbúans í
garð þessarar starfsemi. Það tekur
mörg ár að vinna það traust aftur.
Það má náttúrulega segja sem svo
að þetta sé orðið, svo umsvifamikið
að þetta verði aldrei allt unnið í
sjálfboðavinnu, það verður sjálf-
sagt að hafa einhvern rekstur til
þess að bakka þetta upp.
FJÚLDI MANNS GÆTI LENT í
STÚRVANDRÆÐUM
Ég er sannfærður um að hug-
EKKI HÆGT AÐ FJÚLGA
VERSLUNUM ENDALAUST,
MEÐAN NEYTENDUM Á
SVÆÐINU FJÚLGAR EKKI
Mér líkar vel að vera kaupmaður
á ísafirði, maður reynir að gera
öllum til hæfis en verður sennilega
að sætta sig við að það er aldrei
hægt að gera svo öllum líki.
Eg held að það fari að styttast í
það að eitthvað af þeim verslunum
sem skotið hafa upp kollinum hér á
undanfömum tveimur ámm, fari
Mig vantar auðvitað stærra húsnæði.
mynd sem ég fékk um flugvéla-
kaup var ekki svo galin. Hún gekk
út á það að svona 10 annarar
deildar félög sameinuust um að
kaupa flugvél. Það sem er að fara
með öll knattspymufélögin á
landsbyggðinni er ferðakostnaður-
inn. Ef 10 félög ættu saman 20 sæta
flugvél gæti hún haft nóg að gera
við að flytja liðin milli keppnis-
staða.
að rúlla. Það virðast allir halda að
það sé hægt að græða einhver ó-
sköp á verslun, en þetta er bara
bölvuð vitleysa. Það er ekki enda-
laust hægt að fjölga verslunum
meðan neytendum hér á svæðinu
fjölgar ekki neitt. Menn mega
heldur ekki gleyma að því meira
sem flutt er út af fiski í gámum án
þess að fullvinna hann hér heima,
Það er ólýsanleg tilfinning að fara í lax.
En það sorglegasta við fjárhags-
vandræði Knattspyrnuráðs er það
að fjöldi stjómarmanna sem á sín-
um tíma skrifuðu upp á víxla og
slík plögg fyrir ráðið, eru nú að
lenda í meiriháttar vandræðum og
er jafnvel verið að selja eignir
þeirra.
Nú, menn hafa verið að gera því
skóna að það ætti að byrja á botn-
inum aftur með nýtt félag. Til þess
að það væri hægt yrði að lýsa KRÍ
gjaldþrota en þá yrði gengið að á-
byrgðarmönnum til lúkningar
skuldum og þá gæti fjöldi manns
lent í stórvandræðum.
því minni atvinna og þess minni
tekjur hjá fólki og þess minni
kaupgeta.
Um leið og atvinna dregst sam-
an, þá kemur það niður á öllu
samfélaginu. Menn mega ekki
gleyma því að það er fiskurinn sem
er undirstaða alls, það stendur allt
og fellur með honum. Og það er
sama hvað allar Friedman kenn-
ingar segja, þessi aukna samkeppni
á mörgum sviðum hefur ekki leitt
til lækkandi vöruverðs.
o
1 H A pLEGGUR VOG SKEL J fataverslun barnanna
o
1 A PLEGGUR \OG SKEL fataverslun barnanna
Nýkomið:
Jakkaföt og satinskyrtur.
Leggur og skel
sími 4070