Feykir - 23.10.1981, Page 7

Nýr golfvöllur næsta sumar
Vilborg festist ekki á filmu blaðamannsins, en i staðinn birtist mynd af Valgarði og
Magnúsi með Brini Sigurbjörnssyni skólastjóra á Blönduósi. Þcssir menn eiga það
sameiginlegt að hafa allir verið formenn Ungmennasambands A.-Húnvetninga og
ritarar Lionsklúbbs Blönduóss.
Nú er golfvertíðinni hjá Golfklúbbi
Sauðárkróks lokið þetta árið og því
ekki úr vegi að geta lítillega þess
helsta sem skeð hefur á þeim vett-
vangi. Að venju voru haldin mörg
mót og var allgóð þátttaka í þeim
flestum.
Fyrsta mótið á sumrinu var svo
nefnd Einnarkylfukeppni en þá
mega keppendur aðeins nota eina
kylfu til að koma boltanum á leið-
arenda. Mótin tóku svo við hvert af
öðru: Jónsmessumót, Kaupfélags-
mót, Borgarmót, Volvomót Drang-
eyjarmót, meistaramót klúbbsins
og mörg fleiri. Ekki verður árangur
tíundaður að þessu sinni en sjálf-
sagt er að geta þess að klúbbmeist-
ari var Haraldur Friðriksson sem
sigraði Steinar Skarphéðinsson sem
verið hefur meistari klúbbsins frá
byrjun og 7 aðra keppendur.
Leiknar voru 54 holur og lék Har-
aldur þær á 256 höggum. Þessir
tveir ágætu kylfingar Haraldur og
Steinar hafa allnokkra yfirburði
yfir aðra golfara hér um slóðir og
spila báðir með 13 í forgjöf. Einnig
má geta þess aðVolvomótið er opin
keppni þ.e.a.s. að allir mega taka
þátt í því móti og að þessu sinni
sigraði Guðmundur Ragnarsson
frá Siglufirði. Auk þeirra móta sem
talin hafa verið tóku félagar þátt í
mótum utan héraðs og ber þar hæst
þátttöku í íslandsmótinu. Haraldur
og Steinar spiluðu í öðrum flokki
og stóðu sig með ágætum þótt ekki
næðu þeir í verðlaunasæti og
Sverrir Valgarðsson lék í þriðja
flokki með góðum árangri.
En þó að mikið hafi verið að gera
hjá kylfingum í sumar í sambandi
við æfingar og keppnir þá hafa
Siglósíld...
Framhald af bls. 8
ingur söltunar tekur langan tíma,
og aðföng verður að tryggja með
löngum fyrirvara, svo vit sé í. Höf-
uðforsenda eigin söltunar er einnig
endumýting á tunnum, sem ekki er
leyft í dag, þrátt fyrir að erlendar
verksmiðjur endumýti sínar tunnur
þar til gjarðirnar hrynja sundur af
ryði.
í vor og sumar voru soðnar niður
um 220.000 ds af rækju hjá verk-
smiðjunni. Sú framleiðsla var lögð
niður vegna óhagstæðrar gengis-
þróunar á Vesturþýska markinu. Á
næstunni verða gerðar athuganir á
hvort ekki sé grundvöllur fyrir
áframhaldandi niðursuðu á rækju
eftir áramót.
Einnig verða í haust og vetur
gerðar tilraunir með niðursuðu á
bleikju svo og öðrum vörutegund-
um.
Pálmi Vilhjálmsson.
margir þó gefið sér tíma til að sinna
því verkefni sem hæst ber þessa
stundina í starfsemi kiúbbsins og
sem eftir á að hafa úrslitaþýðingu
fyrir framtíð þessarar íþróttar hér í
bæ, en það er bygging nýja golf-
vallarins við Hlíðarenda. Undir
góðri stjórn Steinars og Haraldar
hefur verkinu miðað vel áfram og
þeir bjartsýnustu eygja jafnvel
þann möguleika að þar verði spilað
golf næsta sumar. Hlíðarendavöll-
ur er um 2500 m. langur níu holu
Þau eru frændsystkin og byrjuðu í
skóla 7 ára gömul. Þau höfðu
dafnað vel í foreldrahúsum og brá
því ekki við þær nýju kröfur sem
gerðar voru til þeirra.
Lestur, reikningur, skrift, föndur
o.fl., allt var þetta ofsa gaman, nóg
til að takast á við.
f öðrum bekk voru þau bæði
orðin læs og héldu áfram að reikna
og skrifa.
Þau fylgdust að í þriðja bekk.
Það var svaka gaman að „leika sér“
í skólanum. Þau þurftu ekki að lesa
heima, voru löngu búin með lestr-
arbókina. Þau máttu heldur ekki
reikna meira, því þau voru komin
svo langt á undan hinum. Það var
líka allt í lagi með skriftina, þar sem
ekki mátti gefa hærri einkunn en
þau voru nú þegar búin að fá í
þessum aldursflokki.
Hún fór að læra að hekla og
sauma. Honum þótti það leiðinlegt
vildi heldur lesa sögubækur.
Móðir hans ræddi við kennar-
ann, bað um aukaverkefni fyrir
hann, fannst sem hann liti á skól-
ann eingöngu sem leikstað. Kenn-
arinn tjáði henni að í þriðja bekk
væri aðaláherslan lögð á lestrar-
kunnáttuna fyrir fjórða bekk og
ekki gert ráð fyrir neinum auka-
verkefnum. Þeim kom samt saman
um að hann fengi aukaforskrift.
Hann var fljótur að ljúka við
hana, hafði lítið að gera, las allt
sem hann náði í.
í fjórða bekk var nóg að starfa,
eða var það ekki? Þeim gekk nokk-
uð vel krökkunum i þessum bekk.
Kennararnir töluðu um góðan
„móral“ í bekknum.
Það var fjör í fimmta bekk.
„Hinn góði mórall“ fór dvínandi,
þau heyrðu stundum ekkert í tím-
um, en það skipti engu máli. Það
var nefnilega ekkert sniðugt að fá
háar einkunnir. Ef það kom fyrir
földu þau það fyrir félögunum.
völlur teiknaður af sænskum golf-
vallaarkitektum.
Það er von þeirra er að Goif-
klúbbi Sauðárkróks standa að með
tilkomu nýja vallarins stóraukist
þátttaka almennings í þessari
ágætu íþrótt. Útivist og holl hreyf-
ing er hverjum manni nauðsyn og
fáar íþróttir eru jafn vel til þess
fallnar og einmitt golfið að sameina
þetta tvennt um leið og golfið gefur
allri fjölskyldunni tækifæri til að
vera saman í skemmtilegum og
spennandi leik. S.P.
Honum leiddist í sjötta bekk, það
voru oft læti í tímum, hann hafði
lítið að gera.
Hún átti margar vinkonur,
ástæðulaust að láta sér leiðast.
Sjöundi bekkur. Honum var
sama þótt hann fengi góðar
einkunnir og væri ekki alveg eins
og hinir strákamir. Hann hafði líka
nógan tíma til að lesa sögubækur.
Þessi skóli hlaut einhvem tíman að
taka enda. Hún vildi ekki missa af
hópnum, þetta voru allt svo fínar
stelpur. í áttunda bekk fór fram
meiri hópkennsla en áður. Unnið
var að verkefnum. Honum fannst
það gaman, henni fannst það gam-
an. Það var eitthvað til að takast á
við; það er að segja ef þau hefðu
fengið að vera saman, ásamt þeim
skástu úr bekknum. Því miður var
það ekki hægt. Hin betri áttu að
örfa þau slakari. Þeim fannst það
báðum „hundleiðinlegt“.
Hann tók ágæt próf úr níunda
bekk, nema úr samræmdu prófun-
um. Af hverju? Hann hélt sig vera
betri.
Hún vissi að hún hefði getað
miklu betur, en þá hefði hún misst
af hópnum. Hún var þó alla vega
búin með grunnskólapróf, allar
leiðir opnar.
Strákurinn sem hann sat hjá tók
lika grunnskólapróf, en þar sem
ekki má hefja neinn upp með
einkunnum, hvað þá gefa eða lesa
upp aðaleinkunn, ætla ég að biðja
ykkur fyrir það, að sá fékk 2,5 í
lestri.
Þessi litla saga er sögð til að leiða
hugann að því, hvort skólinn (þ.e.
Grunnskólinn), sé hópstofnun
sniðinn fyrir meðalmennskuna.
Hvort það sé réttlætanlegt fyrir
einstaklinginn gagnvart sjálfum sér
og öðrum, að geta farið í gegnum
alla bekki grunnskólans án þess að
vera læs, né kunna margföldunar-
töfluna. Hvort ekki sé leyfilegt að
Talið barst fyrst að gagnsemi
Fjórðungssambands Norðurlands
og var vitnað til þess samtals í síð-
asta tbl. Feykis þó heimildarmanna
væri ekki getið. Magnús og Val-
garður töldu báðir að Fjórðungs-
sambandið hefði haft mikil áhrif,
meiri en önnur fjórðungssambönd.
Þeir nefndu ályktanir þess um
mennta- og menningarmál, svo
sem um samræmdan framhalds-
vera einstaklingur, sem æskir þess
að meiri kröfur séu gerðar til.
Hvort skólinn höfðar aðeins til
ákveðins hóps innan þjóðfélagsins,
en ekki til þeirra sem hafa sérþarfir
í verkefnavali. Hvort eðlilegt sé að
raða kerfisbundið I bekkjardeildir,
burtséð frá því hvenær á árinu
barnið er fætt, hvort það er vel eða
illa gefið, hvort það vill læra eða
ekki og ætlast síðan til að kennar-
inn greiði úr flækjunni? Þurfa allir
að vera jafnir? Hvernig var með
farkennsluna í gamla daga? Hefur
okkur tekist að halda kostum þess
fyrirkomulags?
Við leggjumst á eitt um að hinir
þroskaheftu fái aðstoð, og veitir
ekki af, því við eigum enn langt í
land í þeim efnum. En ætlumst við
til einhvers af okkur sjálfum, skól-
anum, þjóðfélaginu í þágu þeirra
sem skara fram úr í námi. Eða trú-
um við því, að þeim séu allir vegir
færir og að þeir bjargi sér.
Hefur það ef til vill komið fyrir
að þeir endi sem þroskaheftir ein-
staklingar. Veist þú það? Leiðum
hugann að því. EUn Sif,
Leiðrétting,
Meinlegar villur voru I grein um
reikninga Siglufjarðarkaupstaðar i
síðasta blaði Feykis eftir G.R.S.
Fyrirsögnin átti ekki að vera
„Fjárhagsáætlun Siglufjarðar,"
heldur „Reikningar Siglufjarðar-
kaupstaðar fyrir árið 1980.!* Þá
lenti taflan á röngum stað í grein-
inni. Hún átti að vera í kaflanum „f
hvað fara peningarnir?“ Gunnar
Rafn og lesendur eru beðnir vel-
virðingar á þessum mistökum.
Lesendur eru beðnir að athuga
greinina aftur með þessar leiðrétt-
ingar í huga. Ritstj.
ingum við og væru þeim sameigin-
leg, og það væri sjaldan að tog-
streita yrði. „Þarna koma einnig
mjög til umræðu mál eins og
verkaskipting milli ríkis og sveitar-
félaga og hugsanleg sameining
sveitarfélaga."
Ég spurði þá Valgarð og Magnús
í framhaldi af þessu hvort þeir
væru hlynntir sameiningu minni
sveitarfélaga, t.d. í Húnavatnssýslu.
„Það er þrýstingur bæði frá ríki og
Sambandi ísl. sveitarfélaga, og
einnig hinum stærri sveitarfélögum
eins og Vestmannaeyjum og
Seltjarnamesi, að minna sveitar-
félög sameinist. En það getur verið
varasamt að setja lög um slíkt því
það er hæpið að þau leystu meiri
vanda en þau sköpuðu. Það getur
verið grunnt niður á ríg og tog-
streitu milli hreppa. Þó kæmi til
greina að sameina einstöku hreppa
vegna sameiginlegra hagsmuna
þeirra. Aukin samvinna er öllum til
gagns. Inn í þetta blandast sam-
skipti ríkis og sveitarfélaga. Fái
sveitimar meiri verkefni ætti sam-
starf þeirra að aukast. f Aust-
ur-Húnavatnssýslu standa 7
hreppar af 10 saman um Húna-
vallaskóla, og það samstarf hefur
gengið vel. Sama er að segja um
samstarf um brunavarnir og elli-
heimilismál. Þróunin er I átt til
aukins samstarfs sveitarfélaga,
hvað sem algerri sameiningu líð-
ur.“
Hvað viðjið þið sepja um Blöndu-
virkjun?
„Ekkert annað en það að við
vonum að málið leysist með
samningum og að Blönduvirkjun
komist á sem næsta stórvirkjun. f
beinu framhaldi af því verði svo
uppbygging iðnaðar og blómlegt
atvinnulíf á svæðinu.
Þá var röðin komin að Vilborgu á
Fremsta-Gili. Vilborg kennir hóp
barna úr nágrenni sínu í 1.-3. bekk
grunnskóla. Þau eru „í seli“ hjá
henni fjóra tíma á dag að vetrinum.
Hér er um að ræða merkilegan þátt
í skólamálum Húnvetninga. Þeir
hafa komið sér upp þremur seljum
utan Húnavallaskólans, þangað
sem yngstu bömunum er ekið til
náms. Þegar skólasvæðið er orðið
svo stórt sem hér um ræðir er ekki
hægt að ætlast til að yngstu börnin
stiji í bíl alla leið tií aðalskólans,
nema þau sem næst honum búa.
Selin fá aðgang að tækjum Húna-
vallaskóla, en auðvitað er hæpið að
selsbömin séu alveg eins vel sett og
hin þegar kemur til aukagreina eins
og sunds og annarra íþrótta. En
þau fá að koma til „höfuðbólsins“
a.m.k. eina viku á ári og stunda
sund og aðra leika.
Saga úr daglega lífinu
Leiðum hugann að því
Noröurlandsmót á Skarósvelli 1980.
Húnvetningar teknir tali
„Varasamt að setja lög“
Nýlega urðu þau á vegi blaða-
manns Feykis hjónin Vilborg Pét-
ursdóttir og Valgarður Hilmarsson
oddviti á Fremsta-Gili í Engihlíð-
arhreppi, og Magnús Ólafsson á
Sveinsstöðum I Sveinsstaðahreppi.
skóla á Norðurlandi. Einnig orku-
og iðnþróunarmál, m.a. stuðning
sambandsins við steinullarverk-
smiðju og virkjun Blöndu. Þeir
bentu á að þingið fjallaði helst um
mál sem kæmu öllum Norðlend-
Feykir . 7