Vestfirska fréttablaðið - 26.11.1992, Blaðsíða 8

VESTFIRSKA
8
Fimmtudagur 26. nóvember 1992
---------- j FR^TTABLAÐH)
Bréf úr Reykjanesi
I VESTFIRSKA um daginn var sagt frá heimsókn blaðsins í Grunnskólann í
Reykjanesi. Nú hafa nemendur skólans skrifað biaðinu og þakkað fyrir komuna og birtum
við bréf þeirra hér:
m
vav Aoiw'an a
lojlcx Vl’ð J^kut
ð íd JcJcur i Iieirnóókoi
:kur. J 1
^tSkÍLÖZ
H<y\\ó Vestf/rska • \/i% áWWurrx ab
ófindcK ujkur ttcx bnéP tll oh
j^akto. heirasóKn ykkav ) (WvWcL
RfcjkjOJJ&S L. rióvember. -
tö
°9 6PJ'
hakha rjfW tyrv biaJi5 sm\ ^jpA
Sð.b<\u5 okkur fyo£> váfóur götmvx
jWtta btó- Ptó v/Æri <xr>«xjuleg‘
tS fá ykkur f hewóókn d \itW
jóluruvn Þá Koma Kmkkarfvir öll
jaVTiO^ btó Y^rW' leikrit , SlXTuý
tó kdmuv jóla 5/6100 <Jví5
hóJckiAm ac5 Ira'O’O koíói ÓxV
Granaavi'Jc^ öq ýmis óhnur SfCcrnt\~l
atn'ði'..
öítur

aK/Ca jjKKur snn og
rurír WmQría

SUeá tíess kraVWw 1
(X06S! .
Nemendur Grunnskólans í Reykjanesi í teiknitima.
Fíkniefnamál
upplýst
- neysla og dreifing efna á ísafirði og í Bolungarvík
Á fimmtudag voru tveir
menn handteknir á Isafirði í
tengslum við fíkniefnamál sem
fíkniefnadeild lögreglunnar í
Reykjavík og lögreglan á Isa-
firði unnu að sameiginlega. Á
sama tíma voru tveir menn
teknir í Reykjavík og yfir-
heyrðir þar. Á föstudag var svo
einn til viðbótar tekinn höndum
í tengslum við málið í Bolung-
arvík í samvinnu við Bolung-
arvíkurlögreglu. Á sunnudag
var svo sjötti maðurinn tekinn
fastur í Bolungarvík í sama
máli.
Það upplýstist í þessu máli
að tveir menn höfðu komið
hingað vestur til Isafjarðar og
Bolungarvíkur um fyrri helgi í
þeim tilgangi að selja fíkniefni.
Þeir sem handteknir voru hér
vestra eru kaupendur efnanna
og höfðu keypt nokkur grömm
af amfetamíni. Lagt var hald á
rúmlega 10 grömm af hassi í
Reykjavík og var það pakki
sem átti að fara vestur. Annar
mannanna, sem handteknir
voru í Reykjavík, var héðan að
vestan og var að sækja pakkann
suður. Hér vestra var lagt hald
á tvö grömm af amfetamíni og
tæki og tól til neyslu fíkniefna.
-GHj.
Sameining sveitarfélaga
Nýjasta
heilagsandahoppið
Kristinn H. Gunnarsson alþingismaður skrifar:
12% fækkun síðustu
sex ár
Sameining sveitarfélaga er
ekkert nýtt mál. Frá því að ný
sveitarstjórnarlög tóku gildi
fyrir sex árum hefur sveitarfé-
lögum fækkað urn 12% og það
hefur gerst með sameiningu. Þá
voru sveitarfélög í landinu alls
223 en eru nú 197. Þessi þróun
er enn í gangi á grundvelli nú-
verandi laga og að óbreyttu
mun sveitarfélögum halda á-
fram að fækka. Mest hefur
fækkunin orðið á Vestfjörðum,
en þar eru nú 24 sveitarfélög og
hefur fækkað um átta. Á Suð-
urlandi hefur fækkað um 5
sveitarfélög, fjögur á Norður-
landi eystra og Austurlandi
hvoru um sig, þrjú á Norður-
landi vestra og tvö á Vestur-
landi. Engin fækkun hefur hins
vegar orðið í Reykjaneskjör-
dæmi.
Sameining sveitarfélaga er
því engin ný uppfinning. I þeim
efnum er löngu búið að finna
upp hjólið.
Nýleg lög um
verkaskiptingu
og tekjustofna
Tilfærsla verkefna frá ríki til
sveitarfélaga og tekjustofnar
með er heldur engin ný bóla.
Fyrir tæpum þremur árum tóku
gildi ný lög um verkaskiptingu
milli ríkis og sveitarfélaga og
einnig ný lög um tekjustofna
sveitarfélaga. Undirbúningur
hafði staðið í nokkur ár í sam-
ráði við Samband íslenskra
sveitarfélaga. Sérstök verka-
skiptinganefnd skilaði af sér á-
litsgerð 1980, önnur nefnd
skilaði skýrslu 1983 og tvær
nefndir skiluðu skýrslu 1987,
þar sem voru beinar tillögur um
verkaskiptingu milli ríkis og
sveitarfélaga og úttekt á fjár-
málalegum áhrifum breyting-
anna. I framhaldi af starfi síð-
astnefndu nefndanna voru
áðumefnd lög sett og eru þau í
meginatriðum byggð á tillög-
unum frá 1987.
Verkefnatilflutningur og
breyting á tekjustofnum sveit-
arfélaga er því ekki heldur nein
ný uppfinning, þvert á móti er
nýlega búið að framkvæma
slíka breytingu og menn eiga
eftir að meta árangurinn af
henni.
Fámenni sveitarfélaga
ekki hindrun fyrir nýjum
verkefnum
I skýrslu nefndar félags-
Kristinn H. Gunnarsson.
málaráðherra frá 1987, sem
fjallaði um breytingar á verk-
efnum sveitarfélaga, er bent á
að sveitarfélög hafi mikla
reynslu af samvinnu og þar
segir orðrétt:
„Sú samvinna hefur yfirleitt
gengið vel þrátt fyrir mismun-
andi íbúafjölda og fámenni
margra sveitarfélaga. Ekki
verður því séð, að fámenni
sveitarfélaga sé sá Þrándur í
Götu, að það komi í veg fyrir
framkvæmd tiliagna nefndar-
innar.“
Helstu baráttumálin í
höfn og fámenn sveitarfé-
lög geta veitt þá þjónustu
sem krafist er
Þá segir í skýrslu stjómar
Sambands íslenskra sveitarfé-
laga til XIV. landsþings sem
haldið var í september 1990 eða
fyrir tveimur árum: „Um ára-
mótin 1989-1990 voru gerðar
víðtækar breytingar á verka-
skiptingu ríkis og sveitarfélaga
til verulegs hagræðis í stjóm-
kerfinu. I kjölfar þeirra breyt-
inga öðluðust gildi ný lög um
tekjustofna sveitarfélaga með
ákvæðum um Jöfnunarsjóð
sveitarfélaga, sem að flestra
dómi getur skipt sköpum urn að
gera minni sveitarfélögunum
fjárhagslega kleift að sjá íbúum
sínum fyrir þeirri þjónustu, er
samfélagshættir nútíma þjóðfé-
lags krefjast. Með þeim ár-
angri, sem náðst hefur í þessum
efnum, hafa helstu baráttumál
sambandsins fyrir hönd sveit-
arfélaga landsins komist í
höfn.“
Það er hvorki meira né
minna, breytingamar gera
sveitarfélögunum kleift að
veita þá þjónustu sem krafist er
í dag og öll helstu baráttumál
sveitarfélaga hafa komist í
höfn, og sveitarfélögin geta
leyst úr verkefnum sínum með
samvinnu.
Vantar rökin
Með þessa forsögu málsins
í huga er að mínu mati eðlilegt
að efast um gildi þeirra full-
yrðinga, sem nú er slegið fram,
að stórfelldar sameiningar
sveitarfélaga strax séu lífs-
spursmál fyrir landsbyggðina
og forsenda frekari verkefna-
tilfærslu.
Það vantar allan rökstuðning
fyrir þeirri trúboðsherferð sem
nú stendur yfir um sameiningu
sveitarfélaga og í skýrslu
sveitarfélaganefndar er vikið
til hliðar ýmsum niðurstöðum
sem samtök sveitarfélaga
höfðu áður komist að og það
nýlega.
Eg tek því með varúð við
þessu nýjasta heilagsanda-
hoppi félagsmálaráðherrans og
tel nauðsynlegt að rökræða
forsendur að tillögugerð
nefndarinnar og beina umræð-
unni inn á annað spor. Þar þarf
fyrst að gera upp reynsluna af
síðustu breytingum og fjalla
um efnið út frá því sjónarhorni
að leita að leiðum sem styrkja
samfellda byggð um landið.
Fyrsta skrefið er að endurskoða
alla stjómsýsluna, bæði ríkis
og sveitarfélaga, markmið
hennar og leiðir. I þeirri um-
ræðu er sameining sveitarfé-
laga ekkert tabú, en samein-
ingin verður að vera afleiðing
öflugrar byggðastefnu en getur
ekki verið bjargráð lands-
byggðarinnar ein og sér.
Hvað ber að gera?
Fyrsta skrefið til skaplegrar
umræðu er að leggja til hliðar
öll áform um lögþvingun og í
stað þess að virða rétt íbúa
hvers sveitarfélags til að ráða
sinni framtíð. Til þess að ná því
fram verður að slá af þau áform
að keyra málið í gegn sveitar-
félagamegin frá á tveimur
mánuðum. Sá hraðakstur gerir
ekkert annað en að spilla fyrir
málinu.
I næstu grein mun ég fara
yfir tillögur nefndarinanr,
leggja mat á þær og skýra af-
stöðu mína.
Kristinn H. Gunnarsson.
Reiðhjólin í hús
og notið
endurskinsmerkin
Lögreglan á ísafirði vill
koma þeim skilaboðum til for-
eldra að þeir brýni fyrir bömum
sínum að vera ekki að renna sér
á sleðum á götum bæjarins.
Sérstaklega má nefna þar Bæj-
arbrekkuna og Hallabrekkuna.
Sagði lögreglan mikil brögð að
þessu og renndu bömin sér
mikið á plastpokum (mslapok-
um).
Einnig em tilmæli til for-
eldra að þeir fylgist með að
börn þeirra noti endurskins-
merki og séu ekki að hjóla á
götunum í myrkri og snjó.
Reiðhjólin á að taka úr umferð
og geyma inni í húsi á vetuma.
-GHj.