Feykir - 10.04.1991, Blaðsíða 5

13/1991 FEYKIR 5
Baldur Hafstað fyrsti ritstjóri Feykis, sá
sem margir þakka að blaðið komst vel á
legg, skrifar frá Þýskalandi:
Enginn iðrast þess nú að
stórt var hugsað í upphafi
Þórhallur ritstjóri hringdi
til mín þar sem ég dvel í
Þýskalandi og bað mig að
setja á blað nokkrar línur í
tilefni af 10 ára afmæli
Feykis. Um leið og ég verð
við þeirri beiðni óska ég
honum og öðrum aðstand-
endum blaðsins til hamingju
með afmælið. Það hlýtur að
gleðja gamlan Feykismann
að blaðið skuli ekki aðeins
enn koma út, heldur vera
orðið miklu betra en það var í
upphafi og vera auk þess
vikublað en ekki hálfs-
mánaðar eins og það var
þegar ég var við ritstjórn
veturinn 1981-82.
Þegar ég rifja upp þennan
tíma kemur mér fyrst í hug
brennandi áhugi Jóns Hjartar-
sonar skólameistara á að
koma á fót fréttablaði á
Sauðárkróki. Honum fannst
ófært að búa við blaðleysi á
svæðinu. Og hann vildi aldrei
heyra annað en blaðið yrði
frá fyrstu tíð kjördæmisblað
en ekki héraðsblað. Ég held
að enginn iðrist þess nú að
svo stórt var hugsað í
upphafi. Aðrir ritstjórnar-
menn reyndust einnig drjúgir
stuðningmenn blaðsins og
ritstjórans, ekki síst ef útlit
var slæmt. Ég minnist þess
t.d. að á einum ritstjórnar-
fundi setti ég fram þá tillögu
að útgáfu yrði frestað um
eina viku, átti sennilega lítið í
pokahorninu. Ritstjórnar-
menn máttu ekki heyra það
nefnt og buðust til að fylla
blaðið strax með góðu efni og
auglýsingum! (Það má geta
þess innan sviga að ég safnaði
annars auglýsingum með
misjöfnum árangri).
Vissulega var oft mikið að
gera og unnið fram á nætur
dagana fyrir útgáfu. Undir
morgun fór ég með handrit
að blaðinu upp í hverfi
og lagði í framsætið á
flutningabflnum hans Magnúsar
Svavarssonar sem flutti það um
fótaferðatíma til Akureyrar
Þar var það síðan sett í
miklum flýti. Ég ók svo til
Akureyrar eftir hádegið til að
lesa prófarkir. Blaðið var
prentað samdægurs og ég
flutti það vanalega á Krók
um kvöldið. Aðeins einu
sinni þurfti ég að snúa við í
Bakkaselsbrekkunni og_ beiðast
gistingar í Eyjafirði. I annað
sinn ók ég út af veginum í
Öxnadal í blindhríð og þegar
ég loks komst heim á
Bárustíginn var Ámi Ragnars-
son ritstjórnarmaður þangað
kominn áhyggjufullur og
ætlaði að fara að láta
vegaþjónustuna grennslast fyrir
um mig. Að morgni voru svo
áskrifendamiðarnir límdir á
blaðið og farið með það á
pósthúsið. Reyndar bar ég út
í eitt hverfið á Króknum með
Finnu konu minni.
Ég var líka ljósmyndari
blaðsins (í því sambandi
minnist ég þess að áður en
Valgeir Kárason tók fram-
köllun að sér, án endurgjalds,
urðu stundum mynda-slys. I
einu blaðinu voru margar
sannkallaðar „felumyndir”.)
Aldrei var talað um kaup
enda um áhugasama og
bjartsýna tilraunastarfsemi
að ræða. En óneitanlega
gladdist ég þegar þeir
ritstjómarmenn Jón Ásbergs-
son og Hjálmar Jónsson
komu til mín upp í
fjölbrautaskóla um vorið
með ávísun upp á 30.000
krónur. Hvaðan þeir peningar
komu veit ég ekki. Þá fannst
mér ég vera ríkur maður,
enda keypti ég mér þennan
sama dag fótanuddstæki
(eins og allir gerðu þá) og
rafmagnsritvél.
Það má geta þess til
gamans að ritstjórinn kunni
ekki á ritvél þegar hann hóf
störf en Hilmir Jóhannesson
ritstjómarmaður og leikskáld
lánaði honum forláta ritvél
sem smátt og smátt lærðist á.
Einhvern veginn lögðust
allir á eitt um að láta þetta
ganga. Það munaði til dæmis
ekki lítið um að fá ókeypis
afnot af skrifstofu og síma
Steins Steinssonar dýralæknis
undir ritstjórann. Þar varoft
mikill erill og umstang, en
aldrei amaðist Steinn við því.
Mér þótti dálítið gaman að
komast að því að það var
meiri mannvirðing að vera
ritstjóri Feykis en kennari
við Fjölbrautaskólann. Eftir
að ég varð ritstjóri var mér
iðulega boðið að koma á
fundi hjá ýmsum samtökum
og áhugamannafélögum, jafn-
vel kvenfélögum, og ævin-
lega titlaður ritstjóri! Kennslan
var þó mitt aðalstarf.
Reyndar gerði Jón Hjartar-
son skólameistari allt sem
hann gat til að gera mér
kennsluna auðvelda þennan
vetur; stundataflan var t.d.
þannig að ég átti alveg frí frá
kennslu tvo daga vikunnar.
Og kennurum Fjölbrauta-
skólans þakka ég það nú að
þeir létu það viðgangast
heilan vetur að ég væri
deildarstjóri í tungumála-
deild og fengi fyrir það
þóknun án þess að ég sinnti
því starfi að nokkru ráði.
Þetta var þeirra skerfur til
Feykis!
Með ánægju og kannski
nokkrum söknuði minnst ég
þessa Feykis-árs. Ég kynntist
fjölmörgu góðu fólki á
þessum tíma. Nú flyt ég því
öllu, ef það er ekki horfið af
okkar Feykis-vettvangi, mínar
bestu kveðjur. Og Feyki óska
ég alls hins besta.
SAMVINNUBOKIN
Í
Nafnvextir Samvinnubókarinnar eru nú 13.10%
Ársávöxtun er því 13.53%
HAGSTÆÐ ÁVÖXTUN í HEIMABYGGÐ
INNLÁNSDEILD KAUPFÉLACS SKAGFIRÐINGA