Feykir - 18.03.1992, Blaðsíða 4

4 FEYKIR 11/1992
Fara Blönduósingar fram á ystu nöf skuldsetningar
bæjarfélagsins með bví að ráðast í brimvarnargarðinn
Hafnarmál á Blönduósi er trúlega eitt mesta þrætu-
mál sem upp hefur komið á seinni árum og það sem
hvað mest hefur verið í umræðunni hér í kjördæminu.
Blönduósingar sjálfír hafa meira að segja ekki verið
á einu máli um hvaða stefnu beri að marka í
hafnarmálum. Bæjarstjórnin er ekki samstíga, sá
klofningur var aflijúpaður rækilega fyrir síðustu
bæjarstjórnarkosningar, þegar frambjóðendur félags-
hyggjufólks (K-listans) lýstu sig reiðubúna til
samvinnu við Skagstrendinga í hafnarmálum. Þetta
útspil félagshyggjufólks breytti valdahlutföllum
innan bæjarstjórninnar. Eftir 12 ára meirihluta-
samstarf við H-Iista, framsóknarmenn, er K-Iistinn
nú í minnihluta í bæjarstjórn, þrátt fyrir að hafa bætt
við sig fylgi í kosningunum.
Unnur Kristjánsdóttir annar
bæjarfulltrúa K-listans skrifar
grein um sögu brimvarnar-
garðs á Blönduósi í nýjasta
tölublað NV, málgagns Al-
þýðubandalagsins áNorður-
landi vestra. Þar heldur
muninn að komast með ækið
alla leið. Og hvemig færi með
sleðann ef við kæmum
honum ekki alla leið í kvöld.
Hver gat vitað, hve lengi
héldist hríðin eða hve mikilli
fönn hlæði niður. Kannski
fennti sleðann svo rækilega
að hann fyndist ekki fyrr en
snjóa leysti næst. Margsinnis
hafði kyngt svo miklum snjó
hér fram frá, að allt fór á
bólakaf. Og þessi ógnar
fannfergja hafði oft legið
óslitið í marga mánuði.
Við vorum ekki birgari en
svo heima af því sem til
bjargræðis heyrir, að okkur
var að kalla bráð lífsnauðsyn
að fá heim það sem á
sleðanum var. Það var ekki
að ástæðulausu að við vildum
síður yfirgefa ækið fyrr en í
fulla hnefana. Og heim
komumst við heilu og
höldnu. En það var orðið
nokkru seinna en ætlað var í
fyrstu. Við skildum sleðann
eftir á hlaðinu, en leystum
ekki af honum um kvöldið.
Unnur því fram að með því
að halda óbreyttri stefnu í
hafnarmálunum sé meirihluti
bæjarstjórnar aðstíga fram á
ystu nöf í skuldsetningu
bæjarfélagsins. Framundan
séu á þessu ári kostnaðar-
Sæmundur Dúason.
Við létum Litlu-Rauðku inn í
skemmu þar sem ekki var
mjög hlýtt. Við áttum ekkeft
hesthús á þessum tíma. Við
vöfðum hana í ábreiðum og
teppum og gáfum henni hey,
af því sem við áttum best, og
settum hjá henni vatn, vel
yljað til að dreypa í með
heyinu.
Ekki var hægt að merkja
að Litlu-Rauðku yrði hið
minnsta meint af volkínu. En
við Kalli urðum reynslu
einnar kaupstaðaferðar rikarL”
Unnur Kristjánsdóttir: Nettó-
skuldir bæjarins færu í 140-
150 milljónir, sem væri
nokkuð ofan viðráðanlegra
marka.
sömustu framkvæmdir sem
bæjarfélagið hafi ráðist í til
þessa, bygging íþróttamið-
stöðvarinnar sem taka á í
notkun í haust. Sú 60
milljóna króna framkvæmd
ásamt því 20 milljóna
framlagi Blönduósbæjar sem
gerð brimvarnargarðar krefst,
mundi þýða að nettóskuldir
bæjarins færu í 140-150
milljónir. Það væri töluvert
ofan viðráðanlegra marka,
þegar þess er gætt að
árstekjur bæjarfélagsins eru
120 milljónir.
Unnur segir að nær væri
fyrir bæjarfélagið að verja
þeim fjármunum, sem ætlað
er í brimvörnina, til annarra
framkvæmda, t.d. til stuðnings
útgerðar Nökkva, burðaráss
hráefnisöflunar á staðnum,
en ljóst sé að hið opinbera
þurfi að afskrifa verulegar
upphæðir vegna skipsins til
að það hafi raunhæfan
rekstrargrundvöll. Þá verði
staða útgerðar og vinnslu á
Blönduósi þeim mun alvar-
legri ef ekki birti til hjá
rækjuiðnaðinum í landinu.
Lífhöfnin áfram á
Skagaströnd
,,Það er um óbreytta stefnu
hjá okkur að ræða. Við
stöndum frammi fyrir því að
þurfa hvort eð er að verja þá
bryggju sem hér er. Kostirnir
voru tveir og um álíka dýrar
framkvæmdir að ræða. Annars
vegar að setja grjótvörn við
bryggjuna hérna og útbúa
aðstöðu út á Skagaströnd
Fólk vill nefnilega gleyma
því að það er ekkert
viðlegupláss fyrir okkar báta
í Skagastrandarhöfn. Hins-
vegar gerð brimvarnargarðs-
ins sem við áætlum að kosti
150-160 milljónir. Sá garður
mundi skýla okkar bátum
fyrir flestum veðrum, en
höfnin á Skagaströnd yrði
samt áfram lífhöfn fyrir
bátana okkar”, segir Pétur
Arnar Pétursson oddviti
meirihluta bæjarstjórnarsem
hefur ýmislegt að athuga við
fullyrðingar Unnar Kristjáns-
dóttur í greininni í NV.
Pétur segir fjarri lagi að
það yrði bæjarsjóði um megn
að ráðast í byggingu íþrótta-
miðstöðvarinnar og gerð
brimvarnargarðsins á sama
tíma. Skuldastaða bæjarsjóðs sé
ágæt miðað við mörg önnur
bæjarfélög og verði síst verri
við þessi áform en t.d.
nágrannanna á Sauðárkróki.
Menn geta enda-
laust séö grýlur
,,Það er heldur ekki rétt sem
Unnur heldur fram í greininni
að við séum að taka frá
öðrum höfnum í kjördæminu.
20 milljón króna framlagið í
ár er algjörlega aukalega.
Það kemur heldur ekki til
með að stoppa okkur af þó
einstakir þingmenn kjör-
dæmisins vilji ekki tryggja
framlög til þessarar fram-
kvæmdar á næstu árum. Það
nægir okkur ef samgöngu- og
fjármálaráðherra gefa okkur
heimild til að bjóða verkið út.
Varðandi stöðu útgerðar-
mála hér vil ég segja, að
menn geta endalaust séð
grýlur í hverju horni séu þeir
þannig þenkjandi. Viðætlum
að byggja upp hafnaraðstöðu
sem þjónar útgerð hér í
framtíðinni. Sú ákvörðun var
tekin alveg burtséð frá jDeim
þrýstingi sem fyrirtæki Ottars
Ingvarssonar hefur beitt og
Unnur greinir frá”, sagði
Pétur Arnar að endingu.
Pétur Amar Pétursson: Skulda-
staða bæjarsjóðs yrði ágæt
miðað við mörg önnur
sveitarfélög og síst verri en
nágrannanna á Sauðárkróki.
Reiknað með 15%
úr hafnarbótum
í áætlunum sínum í hafnar-
málum gerir meirihluti bæjar-
stjórnar ráð fyrir að sleppa
með 10% mótframlag gegn
fjárveitingum ríkisins, í stað
25%, sem heimaaðilum
er skylt að leggja fram í
hafnarframkvæmdir. Þau 15%
sem upp á vanta reikna
Blönduósingar með að fá úr
hafnarbótasjóði. Enn sem
komið er hafa þeir þó enga
tryggingu fyrir því að þeir
peningar fáist. Það er með þá
eins og heimild til að bjóða út
gerð brimvamargarðsins, eink-
um á valdi samgönguráð-
herra Halldórs Blöndals.
Þess sama og lét verða sitt
fyrsta verk á ráðherrastóli að
nema burt 16 milljóna
loðnupeninga sem úthlutað
var til brimvarnargarðs á
Blönduósi fyrir síðustu alþingis-
kosningar.
Ljóst er að Blönduósingar
ætla að halda áfram baráttu
sinni fyrir bættum hafnar-
skilyrðum á Blönduósi. Sú
stefna þeirra er skiljanleg
fyrir margra hluta sakir. Til
að mynda vegna andstöðu
Skagstrendinga við sameigin-
legt atvinnusvæði, sem hlýtur
að vera algjör forsenda fyrir
samvinnu Skagstrendinga og
Blönduósinga í hafnarmálum
sem öðrum hagsmunamála-
um byggðarlaganna í náinni
framtíð.
Umferöarþungi þess tíma
framhald af 5. síöu