Feykir - 07.04.1993, Blaðsíða 5

13/1993 FEYKIR5
„Talsvert til af virkilega góðum klárum..."
Hestamenn í Húnaþingi undirbúa sig að kostgæfni undir fjórðungsmótið á Vindaheimamelum í sumar
Tamningamennimir Kristinn Bjami Þorvaldsson, Jón K. Sigmarsson og Hallbjöm Hallbjömsson.
„Það eru ágætar reiðleiöir
hér í næsta nágrenni, en
þar sem þarf aó fara með-
fram vegum eða í vegkant-
inum, þar er náttúrlega
mjög slæmt ástand og þá
á ég sérstaklega við þjóð-
veg 1. Við sækjum að
sjálfsögóu um peninga úr
reiðvegasjóði til að reyna
að bæta ástandið. Slysa-
hættan er alvég voóaleg
þegar umferöarþunginn
er svona mikill og ekki
aftur tekió ef hestamir álp-
ast upp á veginn, ég tali
nú ekki um ef maóur er á
baki. Það er mikil hætta á
ferðum þegar við förum
meó lausa hesta hér fram
í sveitir og Langadalinn
erum við alveg búin að af-
skrifa, þar er ekki hægt að
komast með veginum leng-
ur“, segir Kjartan Ólafsson
formaður Hestamanna-
félagsins Neista á Blöndu-
ósi og nágrenni, í viðtali
vió tímaritió Eiðfaxa nýlega.
Húnvetnskir hestamenn eru
mikið í sviðsljósinu í nýjasta
hcfti Eiðfaxa, og crmiklu rúnti í
blaðinu varið undir viðtöl og
niyndir frá hcimsókn blaðamanns
ritsins í Húnaþing. Tilefni umfjöll-
unarinnar er Fjórðungsmót hesta-
rnanna sem verður á Vindhcima-
mclum í sumar, og vcrður Skag-
firðinga, Eyfirðinga og Þing-
cyinga gctið á næstunni í
Eiðfaxa.
Kjartan formaður Ncista cr
spurður út í þátttöku fclagsins
á Fjórðungsmótinu í sumar og
scgir hann að Ncistamcnn séu
bjartsýnir og muni rcyna að
gcra sitt bcsta. Um hcstakost-
inn scgir Kjartan: „Jú, cg hcld
að sé talsvcrt af góðum kláruni
hér. Já meira að segja virkilega
góðum klárum sem þyrfti ckki
mikið að pússa til að þeir yrðu
mjög góðir. Það cru hinsvegar
kannski ekki allir að hugsa um
að setja þá til sýninga. Þaö er
ágætt að vera með hesta hér
hvað haga varðar. Blönduós-
bær á land hér nærri sem er
gott beitiland og margir hafa
afnot af því og er því stutt að
komast til hestanna á sumrin.
Hér kann ég við mig
Blaðamanni var litið á klukku
sem hangir á kaffistofu í hest-
húsinu og Kjartan brosir og
segir: „Það kom einn kunningi
minn með þessa klukku á
dögununt færandi hcndi. Það
segja margir að konan hafi sent
hann með hana því ég þyki dvelja
nokkuð lengi hér í hcsthúsinu,
enda er citt víst að hér kann ég
við mig".
I gerðinu hjá Kjartani var
einnig staddur Páll Þórðarson
bóndi á Sauðanesi ásamt tamn-
ingamanni sínum Ingimundi
Olafssyni. Páll kvaóst hafa rekið
allan hópinn og þetta væri hæfi-
legur reiðtúr, 4-5 kílómetra. Páll,
sem ræktar að meginhluta hross af
Eiríksstaðastofni, segir hrossa-
ræktina potast áfram í A. - Hún.
Framfarirnar væru greinilegar,
en ekki að búast við neinum
stökkbreytingum. Margt væri af
hrossum, en margir kæmu ekkert
nálægt ræktuninni, þeir væm enn
að hugsa um kjötffamleiðsluna.
Upp við gömlu tamninga-
stöóina er fyrir hcildsalinn Hall-
björn Kristjánsson og nokkrir
ungirtamningamenn: Jón Ragnar
Gíslason, Jón Kristófer Sigmars-
son og Kristinn Bjami Þorvalds-
son. Þctta eru allt innfæddir
Blöndusósingar og þessir ungu
og áhugasömu tamningamenn
byrjuóu að ríða út um áramót.
Þeir láta bara nokkuð vel af
hestakostinum. Hrossin færu
batnandi og það væri farið að
skila sér að byrjað var að nota
nokkra góða stóðhesta um
miðjan síðasta áratug. Það vantaði
þó meira af góðum tömdum
hryssum til að byggja rækt-
unina á.
Betri reiðmenn
Á jörðinni Hnjúkahlíð er
mikið hús risið og geymir 40 -
50 hross. Þau hjónin Hjörtur
Karl Einarsson og Hrönn Halls-
dóttir hafa byggt þar upp á
undanfömum ámm. Hjörtur scg-
ist bjartsýnn á gæðingaúrval
þcirra Húnvetninga á væntan-
legu móti, alla vega yrði það
ntun bctra en á síðasta fjórð-
ungsmóti. Skort hcfði betri reið-
mcnnsku hjá mörgum, cn nú
væru nokkir ágætir reiðmenn
komnirtil sögunnar, m.a. Kristján
Birgisson, Hermann á Þingeymm
og Hólmgeir í Hvammi. Þá finnst
Hirti ekki verra geðslag í hrossum
þar um slóðir cn annars staðar
nú orðið, þótt margir töluðu enn
um húnvetnsku hrekkjahundana".
Á hringferð um Vatnsdalinn
er m.a. komið við hjá Selmu
Svavarsdóttur og Jóni Gíslasyni
á Hofi: „Eg kynntist því í loð-
dýraræktinni að maður verður
að vera viðbúinn mismunandi
verði. Það væri ekkert upp úr
þessu að hafa ef þyrfti að kaupa
vinnuna við tamninguna. Það
má kannski segja að rnaður
hafi vinnulaun út úr þessu cn
ckki svo mikið fyrir hrossin",
segir Jón á Hofi.
Blaðamanni þykirhrossin á
Hjallalandi stór, myndarleg og
hálsfalleg. Skýringin gæti veró
sú að Einar bóndi er óragur við
að grisja stofninn, scgir að þcss
þurfi eins og mcó annan bú-
pening. „Eg hika hcldur ckki
vió að farga trippum vctur-
gömlum og tvævetrum cf mér
líst ekki á þau, t.d. cf þau hanga í
lulli og eru lág í hcrðunum. Eg
nota allskonar hesta við rækt-
unina, cn þó eingöngu gc'tóa
hesta", segir Einar á Hjallalandi.
Bannað að tala illa um
vissa höfðingja
í Vestur - Húnavatnssýslu er
m.a. komió við á bænum Kross-
nesi á Vatnsnesi hjá Ragnhildi
Benediktsdóttur og Snorra Ómars-
syni, á Efri - Þverá í Vcsturhópi
hjá hjónunum Margréti Guð-
mundsdóttur og Halldóri Sig-
urðssyni, Kristján Sigurðsson
á Brciðabólstað cr tckinn tali,
Gréta Karlsdóttir og Gunnar
Þorgcii'sson á Efri - Fitjum, Guð-
röður Ágústsson tamningamaður
á Þóreyjarnúpi, Grétar og Jóna
á Gauksmýri og Herdís og Indriði
í Grafarkoti. Þeir tala mikið
um línur hvað ræktuna varðar í
vestursýslunni. Grétar á Gauks-
mýri segist t.d. leggja áherslu á
að rækta hross af Kolkuóslínu,
sér hafi reynst þau vel.
Indriói í Grafarkoti segir
markmióið að rækta góð og falleg
hross, en þar á bæ hefði „Sveins-
línan" verið tíðkuð. Indriði tók
það skýrt fram við tamninga-
rnann sinn, Jón Ágústsson, að
þegar hann kæmi að fjárhús-
unum væri algjörlega bannað að
tala illa unt vissa höfðingja.
Það væri auðvitað guð almátt-
ugur, einnig Steingrímur Hcr-
mannsson og Otur frá Sauðár-
króki.
„Það borgar sig ekki að nota
ncma fyrstu verðlaunahcsta.
Maður getur ckki sclt þctta
nema hrossin séu undan gc>ðum
hcstum. Svo reynir maður að
temja hvcrja cinustu mcri. Það
vcróur að vita hvað í hross-
unurn býr", sagði Kristján á
Breiðabólstað m.a. og fyrir þá
sem langar að lcsa mcira um
hesta og hcstamcnn í Húna-
þingi cr ekkcrt annað að gcra
cn krækja sér í nýjasta hcfti
Eiðfaxa.
Páll Þórðarson í Sauclanesi og tamningamaðurinn Ingimundur
Óiafsson með stóðhestinn Mattheus frá Sauðanesi.
Kristján á Breiðabólstað með bráðefnilegt hestfolald