Feykir - 07.04.1993, Blaðsíða 7

13/1993 FEYKIR7
Áróra Heiðbjört
Sigursteinsdóttir
Sóiin skcin í heiði og Skagafjörö-
urinn skartaði sínu fegursta að motgni
1. apríl þcgtu" Haukur hringdi í mig
og tilkynnti mér lát ciginkonu sinnar
og vinkonu minnar, Aróru, að kvöldi
31. mars. Eg hugsaði með mcr, nú
cr morgunsólin hans Hauks hnigin
til vióar í hinsta sinn. I>á var mér
hugsaó til baka og minningarnar
hrönnuóust upp, og þá vissi ég að
morgunsólin myndi halda áfram
að ylja og lýsa okkur veginn fram
á við, því bjartar og fallegar minn-
ingar tekur enginn frá okkur, og þær
cru svo sannarlega fallegar og góðar
minningarnar um Aróru.
Ég kynntist Aróru í upphafi árs
1976, þegar hún hóf störf í gömlu
góöu kjörbúðinni hjá Svcini. Ég hafói
oft afgreitt hana og spurði samstarfs-
lólk mitt hvcr hún væri þessi glæsi-
lcga kona. „I>etta cr hún Aróra hans
Hauks í Bæ“ var mér svarað. Seinna
komst ég að því að þau voru alltaf
ncfnd bæði í cinu ef um þau var rætt,
þaó var þá Aróra Hauks eða öfugt,
Haukur Aróru og höfum við oft haft
gaman af því. I>cgarég hugsa til baka
til áranna í kjörbúðinni finnst mér að
þar hafi ráðið ríkjum glens og gaman
og alltal' verið mikið fjör, við vorum
á bcsta aldri aó okkur fannst, því
okkarcinkunnarorð vom, að vió vær-
um ckki dcgi eldri en við vildum
vcra. Við höfðum cnga áhyggjur
og lítilfjörlcgustu hlutirgátu vakió
hlátur og kátínu hjá okkur.
Ég minnist kalkúnaveislu hjá
Aróru í Brcnnihlíðinni. Það var milli
jóla og nýárs, Aróra og Haukur vom
nýlcga fiutt í sitt glæsilega hús í
Brennihlíð 9. Þá bauð Aróra okkur
öllu samstarfsfólkinu til veislu. Aó
lokinni ríkulegri máltíð, settumst við
öll l'yrir frarnan arininn, sem skíð-
logaði í , Aróra grcip gítarinn sem
aldrci var langt undan ef gleðin ríkti.
Skyndilcga fór rafmagnið af en við
vomm örugg inni með kertaljós og
arineld og sungum fram eftir nóttu
starfslélagamir og Haukur, áður en
við kvöddum sungum við með Aróm
sálminn, sem hún hafði sjálf samið
svo fallcgt lag við. Það eru svona
perlur úr minningastokk mínum
um Aróru, scm svo ljúl't crað rifja
upp. Dástunlcg lcrð að Bifröst í Borg-
arllrði í bústað til Aróru og Hauks.
Veórið var dásamlegt í rökkrinu um
kvöldið og var gítarinn gripinn og
byrjað að syngja, því Aróra og fjöl-
skylda elskuðu söng. Söngurinn óm-
aði um allt hverfið og fólk úr næstu
bústöðum bankaði upp á og spurði
hvort það mætti syngia með, og var
það auðvitað sjálfsagt. Svona var
Aróra, alltaf glcði og söngur í kring-
um hana og hún var ekki spör á að
gefa öömm af sinni gleði og vænt-
umþykju.
Aróra var alburða bílstjóri, en þótti
stundum aka heldur geyst, það var
aldrei nein lognmolla í kringum hana.
Þaó var svo skrýtið meó mig, að eins
og ég er bílhrædd var ég aldrei hrædd
í bíl hjá Aróru, mér fannst ég alltaf
svo ömgg ef ég var með henni. Við
fómm margar feróir saman í gamla
góða bílnum hennar K - 186. Eina
fræga ferð fórum við til Akureyrar
með Kaffon, hundinn hennar, með
okkur. Viö vorum meó hundinn í
keðju og ætluðum að labba með hann
í bæinn í góóa veðrinu. En hundur-
inn var svo stór og sterkur aö hann
dró okkur áfram og við fengum
margar skrýtnar augnagotur, tvær
konur hlaupandi á eftir hundi í bandi,
svo við dril'um okkur hið fyrsta heim.
A leióinni úr bænum segir Aróra:
„Eigum við ekki að fara fyrir Olafs-
fjarðarmúlann" þá fór aó fara um
mig, því ég hafði aldrei fyrir Múlann
tárió nema meó lokuð augun því svo
hrædd var ég vió þessa hrikalegu
leið. En nú brá svo við að í bílnum
hjá Aróru var ég ekki hrædd og naut
nú í fyrsta skipti hins fagra útsýnis
yfir Eyjafjörðinn úr Múlanum.
Eina góða feró fómm við í Borg-
arfjöröinn til berja, og sögðu allir
að við værum bilaðar að ætla til
bcrja suður í Borgarfjörð og það í
húðairigningu. Við létum þaó ekki
á okkur fá og klæddum okkar í
svarta plastpoka og týndum ókjör af
berjum daginn þann. A heimleió
vildi Aróra sýna mér fallegasta stað-
inn í Borgarfirði aó hennar mati og
ókum við nú niðurað Stekk við Norð-
urá. Það hafði stytt upp og sólin
braust frarn úr skýjunum. Þarna
sátum við vinkonunnar og nutum
fegurðai'innar, aðeins niðurinn í ánni
heyrðist í kyrðinni. Svona augna-
blik úr lífinu cr gott að gcta yljað
t
Dóttir mín, ástkær ciginkona, ntóðir. tcngdamóðir og amnia
Áróra Heiðbjört Sigursteinsdóttir
lcst á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki að kvöldi 31. ntars.
Jarðarförin ferfram frá Sauóárkrókskirkju laugardaginn 10.
apríl kl. 14,00. Þcir scm vildu minnast hinnar látnu eru
bcðnir að láta Sjúkrahús Skagfirðinga njóta þcss.
Guðný Pálsdóttir
Haukur Björnsson
Emil Birnir Hauksson Sigríður Jcnsdóttir
Gunnar Þór Hauksson
Ingi Rafn Hauksson
og barnabörn.
sér við og vil ég þakka Áróru fyrir
að hafa gefið mér þau.
Ef eitthvað bjátaði á hjá mér var
gott að hlaupa niður í Brennihlíó
til Áróru og setjast niður og drekka
sterkasta kaffi sem hægt var að fá,
því kaffið hennar var svo sterkt og
gott, að það sveif á mann, og alltaf
gat Áróra stappað í mig stálinu og
ég fór glaðari og hressari af hennar
fundi hún hafði svo mikið að gefa,
ekki bara elskulegum eiginmanni,
sonum og fjölskyldum þeirra, heldur
líka okkur vinunum hennar.
Áróru var margt til lista lagt,
hún hafði gaman af að mála og er
mikiðtil af fallegum myndum cftir
hana. Hún var saumakona af guðs
náð og ef hún ætlaði á mannamót,
var hún ckki lcngi að sauma á sig
kjól og var hún þá oftast glæsilegust
og fínust af öllum í sínum heima-
saumaða kjól. Garðurinn þeirra Hauks
og Aróm í Brennihlíðinni ber vott um
frábær smekkvísi Aróm í garðrækt.
Þaó lifnuðu allar jurtir í höndum
hennar og döfnuðu vel, og hafði
hún unun af því að vera í garðinum
og rækta hann.
Áróra var svo sannarlega hetja
hversdagslífsins, hún tók öllum
áföllum í lífinu með stillingu og
æðruleysi, cinnig sjúkdómnum ill-
víga sem hún barðist við í sex ár.
Hún gafst aldrei upp og þegar ég
heimsótti hana fársjúka á sjúkra-
húsið í síðasta skiptið, tók hún á
móti mér með bros á vör og sagði
mér gamansögur af strákunum sínum
og sagði svo: ,j>etta fer nú bráðum að
lagast” og ég fór hrcssari og sterkari
af hennar fundi eins og venjulega.
Ég hef nú tínt fram nokkrar
perlur úr minningastokk niínum
um Áróm, en þær cm margar ficiri,
sem ég ætla að geyma i hjarta mínu,
og eiga þær cftir að ylja mér um
ókomin ár.
Ég vil senda innilegar samúðar-
kveðjur til móóur Áróru scm býr í
Hofsósi, einnig til Emils, Siggu,
Gunna og Inga og bamabamanna
sem hún elskaði svo heitt. Og
elsku Haukur við þig vil ég segja
„MINNINGIN LIFIR".
Ég ætla að ljúka þessari grcin mcó
bæninni, sem Aróru þótti svo vænt
um, og viö sungum svo oft saman:
Guð ég bið um gjöf eina.
meðal grasa og steina,
undir lœkjarniði
að fá að lifa í friði.
Guð ég bið um gjafir tvœr,
lát mig ei einan,
lít þú mér nœr,
áður en það er orðið um scinan.
Megi Áróra hvíla í guós friði.
Guðbjörg Bjarman.
Okeypissmáar
Tapað - Fundið!
Svart lyklaveski tapaðist á föstu-
dag. Upplýsingar í síma 35630.
Talva til sölu!
Til sölu Nintcndo talva ásamt
byssu og þrcmur leikjum. Vcrð
eftir samkomulagi. Upplýsingar í
síma 95-22798. Hjörtur.
Jeppi til sölu!
Til sölu Toyota Land Cruiser
árgerð 1982 lengri gerð. Bíllinn cr
meó sex cyl. disel með mæli.
Ekinn 190þúsund Upplýsingarí
síma 95-35135.
Frá félagi um sorg
og sorgarviðbrögð!
Fundur í Safnaðarheimilinu á
Sauðárkróki föstudaginn 9. apríl
kl. 21,15. Séra Bolli Gústavsson
vígslubiskup fiytur erindi. Allir
hjartanlega velkomnir.
Stjórnin.
Súgþurrkunarblásari!
Til sölu súgþurrkunarblásari H
22 og 15 ha. rafmótor.
Upplýsingarí síma 96-71041.
Vatnsrúm til sölu!
Til sölu vatnsrúm mcð höfúðgafii,
náttboróum og fullu stoppi á
dýnunt. Vcrð kr. 40 þúsund.
Upplýsingar í síma 35801.
Þýskunámskeið!
Óska eftir þýsku Linguaphone
námskciói. Upplýsingar í sínta
12597.
Eldhúsborð!
Til sölu afiangt eldhúsborð mcð
stálfæti. Upplýsingarí síma 38220.
Páskabingó!
á Ketilási laugardaginn 10.
apríl kl. 20,30. Fjöldi glæsilcgra
vinninga. Kaffi í hlci. Þökkum
öllum sem styrktu okkur. UMFF.
Lítil íbúð óskast!
Lítil íbúð óskast til lcigu sem fyrst.
Upplýsingar í síma 91-15503.
Næsta blað Feykis kemur
út miðvikudaginn 21. apríl
Starfsfólk Skagfiröingabúðar
óskar viðskiptavinum öllum
Gleðilegm páska
Skagfirðingabúð