Feykir - 28.04.1993, Blaðsíða 4

4FEYKIR 15/1993
Húsbændavökur voru hér áöur fyrr árviss við-
burður á Húnavökum og þóttu jafnan hin besta
skemmtun. I fyrra var Húsbændavakan endurvak-
in, aó miklu leyti fyrir tilstuölan nýs formanns
Ungmennasambands Austur - Húnvetninga, Valdi-
mars Guðmannssonar í Bakkakoti. Og aftur nú
var safnaö í sarpinn og boðió til vöku á síðasta
kvöldi vetrar eins og vanalega. Tíðindamaóur
Feykis mætti á samkomuna og var ekki svikinn af
þeim herleg heitum sem þar var boðió upp á. Að-
sóknin var annars ekki í samræmi við þaó, ein-
ungis mættu tæplega 50 manns, ef talnaglöggni
pistilritara bregst þá ekki enn einu sinni. Þrátt fyr-
ir þetta segir Valli í Bakkakoti aó haldió verði
áfram meó Húsbændavöku, sú skylda verði lögö
á væntanlega stjórnarmenn Ungmennasambandsins.
Ymislegt haföi breyst frá
upphaflegum drögum aó vök-
unni. Til stóð að séra Hjálmar
Jónsson yröi kynnir og Ellert
B. Schram ræöumaður kvölds-
ins. Þeir forfölluðust báðir en í
þeirra stað stjórnaði Arnar
Einarsson skólastjóri á Húna-
völlum samkomunni og Bryn-
dís Schram kont í stað bróður
síns Ellerts. Bæði lífguðu þau
Arnar og Bryndís vel upp á
kvöldið og reyndar voru flytj-
endur og skemmtiatriðin sem
boðið var upp á þetta kvöld
hvert öðru betra og aðstand-
endum Húnavöku til sóma.
Mál Bryndísar var á léttari
nótunum, mikið til brandarar
cr tcngdust henni, Jóni Bald-
vin og Kidda ráðherrabílstjóra.
Einnig minntist Bryndís á það
þcgar hún var í sveit hjá
sveitapresti í Húnaþingi eitt
sumar, og sagði frá veru sinni
vestur á Fjörðum, nt.a. þegar
hún var á kosningaferðalagi
með tengdaföður sínum
Bryndís Schram hljóp í skarð EUerts bróður síns og tókst að
gera kröfuhörðum Húnvetningum til hæfis.
Katrín Sigurðardóttir sýndi það og sannaði að hún er í
fremstu röð íslenskra söngvara í dag.
Krakkamir í skólalúðrasveit Blönduóss era greinilega í mikilli framfor undir stjórn Skarpshéðins
Einarssonar. Þau fluttu með ágætum nokkur lög í upphafi Húsbændavökunnar.
Arnar Einarsson skólastjóri á Húnavöllum reyndist prýðis-
góður „vökustjóri“ kryddaði kynningar sínar iéttum kveð-
skap og spaugi.
Hannibal í síðasta skipti sem
hann var í framboði, vorið
1972. Þá barst í tal feróalag til
Dyflinnar á síðasta hausti þar
sem hún tók að sér fararstjórn
fyrir krata í Hafnarfirði, og
líklega hafa það verið konur
frá Skagströnd sem í þeirri
ferð réttu brag að Bryndísi er
hún las upp í lok pistils síns.
Agætur kveðskapur það.
Kristján Hjartarson á Skag-
strönd, sem reyndar varð 65
ára þennan dag og fékk af-
hentan blómvönd af því tilefni
í lok vökunnar, flutti Ijóð eftir
son sinn Rúnar Kristjánsson.
Flutningur Kristjáns var hreint
frábær, gerður af miklum
raddstyrk og tilfinningu.
Katrín Sigurðardóttir, Didda
Halls frá Húsavík, söng nokk-
ur lög við undirleik Jónasar
Ingimundarsonar. Katrín er án
cfa cin af allra fremstu söng-
konum þjóðarinnar í dag.
Flutningi hennar og Jónasar
var afar vel tekið, og góð ábót
á söng Katrínar er að hún hef-
ur greinilega erft lcikarahæfi-
leika föður síns.
Ragnar Ingi Tómason flutti
pistil úr héraðinu, samdan af
Páli Svavarssyni í mjólkur-
samlaginu. Höfðu samkomu-
gestir mjög ganian af þeini
stílfærðu fréttum sem þarna
voru fluttar, cnda tókst þeim
félögum Ragnari og Páli afar
vcl að finna spaugilegu hliðar
þeirra viðburða sem áttu sér
stað í héraðinu. Jafnvel utan-
héraðsmenn , svo scm pistilrit-
ari, höfðu virkilega gaman af.
Undir Iok vökunnar koniu
fram tveir söngvasveinar
klæddir þjóðbúningum og
fluttu stcmmur. Þetta voru þeir
Grímur Gíslason og Ragnar
Þórarinsson. Voru karlarnir á-
kaflega skemmtilegir, fluttu
stemmumar vel og tóku Vatns-
dælingastemmu t.d. tvisvar
cða þrisvar. Var þctta gcJður cnda-
punktur á Húsbændavökunni,
en undir lokin aflienti Valli í
Bakkakoti öllum flytjendunum
að gjöf veggplatta, sem USAH
gaf út á síðata ári í tilefni 80
ára afmælis sambandsins.
Kristján Hjartarson flutti
ljóð eftir Rúnar son sinn af
mikilli innlifun.
Söngvasveinarnir Ragnar Þórarinsson og Grímur Gíslason
kváðu stemmur við raust.
Húsbændavikan
heldur reisninni