Feykir - 21.07.1993, Blaðsíða 5

27/1993 FEYKIR5
Eftir hverju er beðið?
Hugleiðing um vegagerð
Á undanförnum mánuóum hef ég farið nokkrum
sinnum til Akureyrar og í hvcrt skipti þegar ég fcr yfir
hæöina hjá Frcmri-Kotum, hugleiði ég dauðagildruna
scm þar er á þjóðveginum. Svo sem til ántinningar
blasa þar við austan í hæðinni svört strik í malbikið,
scxtíu metra löng bremsuför eftir vöruflutningabif-
rcið, sem fyrir einurn tveimur mánuðuðum var að
kona norðanað með laxaseiði í kerjum og tlytja suð-
ur. Bílstjórinn sagði mér frá því, að hann hefði þurft
að nauðhcmla þarna til að rekast ekki á fólksbifreið
sem kom á æsilcgri ferð vestanyfir hæðina. Og þeg-
ar fólksbíllinn skaust fram hjá honum nokkrum metr-
um austan við ræsið og hann lcit í baksýnisspegilinn,
var allt í svarbláum reyk aftan við bílinn cftir að hjól-
in höfðu drcgist við malbikið, en laxasciðin fengu
óvænta lyftingu í kerjunum.
Þcir sem fara þcssa leið kannast við blindhæðina
hjá Frcmri-Kotum. Vegurinn yfir hæðina cr tvær
akrcinar og skiptist með óbrotinni línu, cn austan í
hæðinni cr ræsi, scm ekki hefur verið haft fyrir að
brcikka, þegar lagt var malbik á veginn þarna fyrir fá-
cinunr árunt. Ræsið er aðeins um 5 metra breitt og þó
að smábílar geti mæst á ræsinu með aðgæslu, getur
orðið fum á ökumanni sent kcmur á fullri fcrð yfir
hæðina og sér bíl koma á móti sér. Þetta er tvímæla-
laust einhver hættulegasti staðurinn á lciðinni milli
Varmahlíðar og Akureyrar. Samkvæmt upplýsingum
frá lögreglunni hefur þó ekki orðið þarna slys á síð-
ustu árum, svo undarlegt sent það þó er, en ntaður
gæti ímyndað sér að verið væri aó bíða eftir því.
Slysin hafa einkum orðið nokkru utar, viö Kotár-
brúna, sem þó gefur mun meira ráðrúnt og virðist
ckki nærri eins hættuleg.
Hvcrs vegna hefur þetta ckki verió lagfært og ræs-
ið breikkað svo það skapi ckki slíka hættu þarna í
blindhæðinni? Líklega ekki til peningar í þetta, eða
hvað? Búið að að hcnda of mörgum milljónatugum
í mistök og vitleysu á þessari leið?
Þcgar svona mikið er upp í sig tekió, verður að
finna rökstuðning við slíka fullyróingu og það er
raunar vandalítið. Ég tek tvö atriði:
Yfir Grjótána á Oxnadalshciði er nú búið að brjóta
niður brú, sem þar var byggó fyrir eitthvað um 15
árum síðan, en sctja þess í stað ræsi í ána. Brúin var
ncfnilcga byggð meter of lág á sínum tíma, auk þess
scm hún var aðeins höfð einbreið á tvíbreiðum vegi.
Einhver hefur víst gcrt smámistök þar.
Rosalegasta dæmið cr þó Bakkaselsbrckkan.
Þarna var vegurinn byggður upp yfir Flóann, um
Bakkaselsbrckkuna og niður dalinn, mikið mannvirki,
scm maður hélt að yrði til nokkurrar framtíðar og
þarna var ég sjálfur að ýta upp vegi fyrir einum 19
árum síðan. En nú er þcssi vegur víst ekki nógu góð-
ur, það cr allt í cinu búið að finna betri og hallaminni
Icið um brckkuna, að hluta til þar sem gantli vegurinn
var. Þó skyldi maður halda að landið hefði ckki mik-
ið brcyzt á þessunt 20 áruni og ekki vantaði svosem
mælingarnar.
Það cr hrikalcgt til þcss að vita að lagning þcssa
vcgar á sínum tíma hafi verið svo misráðin að nú
þurfi að eyða hundrað milljónum til að byggja hann
upp aftur.
En cftir svona vanþóknunartal, er skylt að geta
þcss cinnig sem vcl er. Og þá vil ég ncfna, að mér
finnst vcgagcrð stórlega hafa flcygt fram síðasta ára-
tug. Þar á ég bæði við notkun stórvirkari tækja en
áður, cn ckki síður bctri hönnun og umsjón tækni-
ntanna vegagerðarinnar. Þegar maður ekur um Öxna-
dalshciðina núna sést að farið cr aó nota almcnnileg
vcrkfæri við framkvæmdir. Landið virðist að vísu illa
Icikið, cn það cr aðeins bráðabirgðaástand. Áhersla
cr lögð á að ganga vel og snyrtilcga frá öllunt veg-
köntunt, malarnámum og vcgskcringum. Sárin eru
síðan grædd upp með sáningu. Nýi vcgurinn niður
Öxnadalinn og á heiðinni cr virkilega skcmmtilegur
að aka cftir, liggur vel í landinu og frágangur allur til
fyrirmyndar svo að gleður mitt gamla vegavinnu-
mannshjarta.
Vegagerðarmenn vilja gera sitt bcsta, en starf
þcirra er oft vanþakklátt. Ekki var víst lítið búið að
skammast yfir nýbyggingunni á Öxnadalsheiðinni í
vorogsumar. Slíkt lýsir heldur litlum skilningi. Fólk
mætti reyna að gera sér grein fyrir því, að það er ekk-
ert þægilcgt fyrir vegagerðarmenn að þurfa að hafa
umferóina á sér meðan verið er að aka efni í vcgina.
Fólk heimtar slétta og góða vegi, en það er eins og
það skilji ekki að þurfi að búa þá til.
Þctta átti að vcrða ábending um hættustað á þjóð-
veginum, en hefur orðið að lengri hugleiðingu um
vegagcrð almcnnt. Ég vil samt ljúka þessum pistli
mínum með því að skora á vegagerðina að lagfæra
áminnstan hættustað hið allra fyrsta, helst ckki síðar
en strax. Það kostar ekki ntörg hundruð þúsund að
steypa við enda ræsisins eða setja þar í rör og hlaða
pokum að endunum svo að full vegbreidd náist. Sá
kostnaður er varla nema eins og einn keppur í slátur-
tíðinni.
Hjalti Pálsson.
Blindhæðin hættulega við Kot, þar sem tveggja
mánaða bremsuförin sjást ennþá greinilega.
♦
r=»TT

'sxixi:
ni
Eyjólfur Sverrisson, knattsþymumaður
„STJÖRNUBOKIN
HITTIR BEINT í MARK!“
-o-
Með spariáskrift að Stjörnubók er unnt að losa alla innstœðuna á sama tíma.
Verðtrygging og háir raunvextir.
Vextir bókfærðir tvisvar á ári. Lausir til útborgunar eftir það.
Hver innborgun bundin í 30 mánuði.* Eftir það er hún alltaf laus til útborgunar.
Spariáskrift - allar innborganir lausar á sama tíma.
Lántökuréttur til húsnæðiskaupa. Lánsupphæð hámark 2,5 milljónir til allt að 10 ára.
: Ef naudsyn ber til getur reikningseigandi sótt um heimild li
úttektar á bundinni Ijárhæð gegn innlausnargjaldi.

Y STJÖRNU80H
BUNAÐARBANKINN
SAUÐÁRKRÓKI HOFSÓSI VARMAHLÍÐ