Feykir - 29.09.1993, Blaðsíða 2

2 FEYKIR 33/1993
Kemur út á mióvikudögum vikulega. Útgefandi
Feykir hf. Skrifstofa: Aöalgata 2, Sauðárkróki.
Póstfang: Pósthólf 4,550 Sauðárkróki. Símar:
95-35757 og 95-36703. Myndsími 95-36703.
Ritstjóri: Þórhallur Ásmundsson. Fréttaritarar:
Magnús Ólafsson Austur - Húnavatnssýslu og
Eggert Antonsson Vestur - Húnavatnssýslu.
Blaóstjóm: Jón F. Hjartarson, Guðbrandur Þ.
Guðbrandsson, Sæmundur Hermannsson, Siguróur
Ágústsson og Stefán Ámason. Áskriftarverö
137 krónur hvert tölublaó með viróisaukask..
Lausasöluverð: 150 krónur meó viróisaukask.
Setning og umbrot: Feykir. Prentun: Sást hf.
Feykir á aðild að Samtökum bæja- og héraðs-
frcttablaða.
Stóð réttað í Víðidalstungu
Stóðréttir verða í Víðidalstungu-
rétt laugardaginn 2. október nk.
Rekið verður til réttar kl. 10,30 og
þar verða að iíkindum réttuð um
600 fullorðin hross auk folalda.
A undanfömum árum hafa vin-
sældir Víðidalstunguréttar stöóugt
farið vaxandi og talið er að um 1000
manns hafi komið þar í síðustu stóð-
réttir. Réttarstörfum verður hagað á
svipaðan hátt og síðast. Söludilkar
verða á staónum og verður hægt að
nálgast skrá yfir hrossin þannig að
fólk fái allar helstu upplýsingar um
söluvaminginn.
Hross verða boðin upp meðan
réttarstörf standa yfir. Á þaó eflaust
eftir að vekja lukku meðal þeirra sem
vilja fá einhverja spennu í leikinn og
vel má vera að hægt verði að gera
góð kaup með þessum hætti. Þess
má geta að veitingasala verður í sölu-
skála við hliðina á réttinni þannig að
auðvelt verður að nálgast næringu í
hita leiksins.
EA.
Ástkær eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaóir og afi
Haukur Þorsteinsson
Hólmagrund 15, Sauðárkróki
verður jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 2. október kl. 14,00. Þeir sem vilja
minnast hans er bent á Landssamtök hjartasjúklinga.
Helga Hannesdóttir
Siguróur Hauksson Björg Helgadóttir
Þorsteinn Hauksson
Sigríóur Hauksdóttir Þráinn Jensson
Hrafnhildur Hauksdóttir
Vala Hauksdóttir Aksel Jansen
og bamaböm
+
Hjartans þakkir sendum vió öllu því fjölmarga fólki nær og
fjær, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför
Sigurjóns M. Jónassonar bónda
Syðra-Skörðugili Skagafirði
Sigrún Júlíusdóttir, böm, tengdaböm
og bamaböm
:U I í 1 11
DII
1 1 s
■ '
Stjórnsýsluhúsið tekið í notkun
Stjómsýsluhúsið nýja verður
tekið í notkun nk. fostudag, þcg-
ar skrifstofur frá héraði og bæ
hefja starfsemi í húsinu. Formleg
vígsla hússins er síðan áætluð
um miðjan næsta inányð.
Stjórnsýsluhúsið er orðið hin
glæsilegasta bygging. Magnús
Sigurjónsson framkvæmdastjóri
héraðsnefndar segir að endur-
gerð þessa húss hafi tekist ákaf-
lega vel, og verði ekki með
nokkru móti sé annað cn hér
hafi risið nýtt hús. Ekki er enn
ljóst hver kostnaður við bygging-
una er orðinn, en það verður
væntanlega gert kunnugt við
vigsluna í næsta mánuðL Ljóst cr
þó að hann verður eitthvað yfir
100 milljónir.
Byggingarfúlltrúi Skagafjarðar,
Ingvar Gýgjar Jónsson, verður lík-
lega sá fyrstd sem flytur meö starf-
semi sína í húsið. Gerist það á
morgun, fimmtudag. A föstudags-
morgun munu einnig opna skrif-
stofúr sínar í húsinu héraðsnefnd
Skagafjarðar, félagsmálastjóri
Sauóárkróksbæjar og íþrótta- og
æskulýðsfúlltrúi Sauðárkróksbæj-
ar. Aðrir þjónustuaðilar munu
flytja sína þjónustu seinna í húsið,
svo sem Byggðastofhun, Héraðs-
dómur Norðurlands vestra og fé-
lags- og sálfræðiþjónusta Sauðár-
króksbæjar.
Stjómsýsluhúsið er í eigu Sauð-
árkróksbæjar, Héraðsneihdar
Skagafjarðar og Byggðastofnunar.
Eignarhlutir Sauðárkróksbæjar og
Byggðastofhunar eru jafnir 35%
og héraðsnefhdin á 30%. Stofnað
hefur verið húsfélag um reksturinn
og mun það sjá um leigu eða jafn-
vel sölu á einstökum einingum í
húsinu og sjá um samningagerð í
því sambandi.
Erlendu áhrifin yfirþyrmandi
Við íslendingar höfum lengi
verið stoltir af uppruna okkar og
sögu. Ibúar þessa áttungs hafa
ekki látið sitt eftir liggja í þeim
efnum, og Skagfirðingar og
Húnvetningar t.d. stundum tekið
það óstinnt upp þegar gárungam-
ir hafa nefnt að þeir séu komnir
af sauðaþjófum í báðar ættir. En
nú er sem dvínandi þjóðemis-
hyggja meðal þjóðarinnar sé orð-
in talsvert áberandi og kannski
ekki fúrða eins og erlendu áhrif-
in hafa flætt yfir á undanfömum
ámm og áratugum og ekkert lát
virðist á.
Sjónvarpið er þama mikill
áhrifavaldur og einnig hafa ým-
iss öfl sótt á og erlend fyrirtæki
hafa séð sér leik á borði að koma
á fót útibúum hér á landi. Þannig
hefur t.d. í veitingahúsarekstrin-
um hvert vörumerkið á fætur
öðm smeygt sér inn á markaðinn
og kannski ekkert við því að
segja í frjálsri samkeppni, en við
Islendingar virðumst samt ein-
hvem veginn svínliggja fyrir öll-
um þessum frægu erlendu merkj-
um. Islenskir ráðamenn gleypa
við boðum um að vera viðstadd-
ir opnun hamborgara- og veit-
ingastaða, prestar á mestu sögu-
setrum þjóðarinnar blessa þá í
bak og fýrir, og síðan er talað um
það á hátíðarstundum að það
verði nú að styðja við íslenska at-
vinnustarfsemi eins og mögulegt
er svo hún standist erlendu sam-
keppnina.
Þessi áhrif em orðin slík að
svei mér ef slagorð eins og „velj-
urn íslenskf hljólmar ekki orðið
eins og eitthvaó sem þótti sjálf-
sagt einu sinni en er nú fyrir bí,
enda er áróðurinn fyrir innflutn-
ingi ýmisskonar gífitrlegur bæði
í auglýsingum og fréttum fjöl-
miðla og umræðu allri.
Undanfarið hefur þessi áróður
verið gegndarlaus og þar verið
hamrað mikið á nauðsyn jress að
íslensku þjóðinni gefist kostur á
að smakka soðna skinku og
kalkúnalæri frá Danmörku. Það
er hreint eins og engin vandamál
önnur hafi verið til staðar í land-
inu að undanfömu. Atvinnuleys-
ið t.d. virðist hafa horfið eins og
dögg fyrir sólu, engin vandamál
em nefnd varðandi ríkisfjármálin
og þannig mætti lengi telja.
En þaö er ekki aðeins að
þessu leyti sem erlendu álirifin
gera vart við sig. Maður var t.d.
mjög var við þau og þá mötun
sem átt hefúr sér stað í þjóðfélag-
inu, þegar í sjónvarpinu á dögun-
um var sýnt frá því er Akumes-
ingar héldu sigurhátíð sína í
knattspymunni og tóku við Is-
landsbikamum. Maður átti von á
hressilegum baráttu- og sigur-
söngvum frá Skagamönnum og
skemmtilegri stemmningu. En
það fór á annan veg með skáld-
skapinn og tónsmíðamar, sem
vom alveg í lágmarki og bám
vott um algjört tóm. Stuttur og
síendurtekinn texti fjallaði ein-
göngu unr það að Skagamenn
hefðu fengið bikarana heim og
síðan var sungið og margendur-
tekið „ole, ole, ole, ole, ole,
Skagamenn, Skagamenn!'*.
Það var ekki annað að sjá en
eldri menn á Skaganum væm
vandræðalegir mjög undir þess-
um söng og lái ég þeim það ckki.
En svona em erlcndu áhrifin, þau
læðast inn smám saman og
margir verða ekki varir við þau
einu sinni. ÞA.
Áskrifendur
Feykis athugið!
Vinsamlegast dragið ekki
að greiða gíróseölana fyrir
áskriftargjöldunum.