Feykir - 29.09.1993, Blaðsíða 4

4FEYKIR 33/1993
„Kom stundum við á hverjum bæ"
Sigursteinn Guðmundsson héraðslæknir hefur þjónaði Húnvetningum í 30 ár
Gífurleg breyting hefur átt sér staö hvaó varðar aðstöðu til
heilbrigðisþjónustu á landsbyggðinni síðustu áratugina.
Þótt stefha stjómvalda hafi verið að byggja þjónustuna upp
um landið hefur þaö eitt ekki dugað til, heimamenn hafa
líka þurft aó fylgja málum eftir og orðið að berjast fyrir
umbótum á sínu svæöi. Blönduós er einn þeirra staða sem
byggt hefur upp góóa heilbrigðisþjónustu á seinni ámm og
hefur héraóið allt notið þar góós af. Þeir menn sem staðió
hafa í fylkingarbrjósti fyrir þessari uppbyggingu em tví-
mælalaust Sigursteinn Guómundsson héraðslæknir og Jón
Isberg sýslumaóur, sem bókstaflega tók sér bessaleyfi og
kyrrsetti stattpening í héraðinu til aö uppbygging heil-
brigöis- og hjúkmnaiþjónustunnar gæti haldið áífam. Sig-
ursteinn Guðmundsson héraöslæknir hefur einnig lagt
drjúga hönd á plóg í þau 30 ár sem hann hefur starfað sem
héraðslæknir, en hann átti m.a. á 18 ára starfstíma sínum
í sýslunefnd gott samstarf við Jón ísberg og fleiri góða
menn. Þegar ný heilsugæslustöð var tekin formlega í notk-
un nýlega í viöbyggingu við Héraðshælið, sem í dag heit-
ir víst Héraössjúkrahús Húnvetninga, var Sigursteinn
Guömundsson heióraður fyrir heilladrjúg störf í þágu heil-
brigðis- og hjúkmnarmála í héraðinu. Hafnfirðingurinn
Sigursteinn hefur haldið mikilli tryggö vió Húnvetninga í
öll þessi ár.
Læknisjónin Sigursteinn Guðmundsson og Birgitta Vilhelmsdóttir við málverkið af Sigursteini sem
honum var aflient að gjöf fyrir dyggja og góða þjónustu við Húnvetninga í 30 ár. Mynd/MO.
„Sennilega hefði ég aldrei
gerst héraðslæknir ef ég hefði
ekki verið búinn að starfa hér
meó Páli Kolka. Ég hitti Kolka að
tilviljun í október 1958, en ég
vann þá sem kandídat á fæðingar-
deild Landsspítalans. Ég spurði
hann hvort hann hefði starf fyrir
mig og tók Kolka því strax vel.
Sagði hann aó aðstoðarlæknis-
staða yrði laus hjá sér þrem mán-
uðum seinna og ákváðum við á
stundinni að ég kæmi til hans,
enda var ég í þann mund að út-
skrifast ffá Læknaskólanum og
að Ijúka tilskyldum tíma á sjúkra-
húsum.
Yfir ófæra heiðina
Það var síðast í febrúar 1959
að ég lagði af stað með fjölskyld-
una frá Hafnarfirði hingað til
Blönduóss. Farartækið norður var
Volkswagenbiffeið sem ég átti og
fékk ég bróður minn með mér, en
hann átti ágætan Weapon bii með
„Ætla að ná mér í strák,
segir Vigdís Gígja Ingimundardóttir söngkona og málanemi
Fullt nafn: Vigdís Gígja Ingi-
mundardóttir.
Fædd: S.febrúar 1977.
Foreldran Elinborg Sigurgeirs-
dóttir og Ingimundur Eyjólfsson.
Systkini: Þrjú hálfsystkini:
Daníel Geir, Jón Þórir og Elín.
Deild í FNV: Ég er á mála-
braut í FNV og nem hljóð-
fœraleik og söng í Tónlistar-
skóla Sauðárkróks.
Þrjú lýsingarorð sem lýsa þér
best: Alltaf upptekin, vil vera í
öllu og er mjög kröfuhörð.
Hvar finnst þér best að vera: /
mjúku rúmi, með sjónvarp og
fullt afnammi.
Hvemig líkar þér að vera
héma í skóla: Bara ágœtlega.
Uppáhaldsnámsgrein? Danska
og franska.
Hvað finnst þér best við skólann:
Maður kynnist öllum vel og það
er auðvelt að komast inn í
félagslífið.
Hvaða viðburður í skólanum
finnst þér skemmtilegastur Árs-
hátíðin og opnu dagamir.
fasannn...
Hvað finnst þér verst við Sauð-
árkrók: Rokið.
Helstu áhugamál? Tónlist, leiklist
og skemmtanalífsvona almennt.
Uppáhaldsmatun Pizza og
franskar.
Besta kvikmynd sem þú hefur
séð: Arougnafobia.
Hvaða þekktri persónu vildurðu
helst kynnast: Söngvaranum
Lenny Kravitz.
Hvað er það versta sem gæti
komið fyrir þig:
Að lenda í bílslysi.
Hvað gleóur þig mest: Að borða
góðan mat.
Uppáhaldsfélag í íþróttum: Ég er
ekkert inni í íþróttum.
Hvaða söngvara tekurðu þér
helst til fyrirmyndan
Lenny Kravitz plús marga aðra.
Em félagsvera: Bœði og.
Skrítnasti félaginn: Birna
Guðjónsdóttir.
Uppáhalds tónlist: Hlusta á
rwestum allt, nema ég þoli ekki
Kántrý.
Uppáhalds teiknimyndapersóna:
Hrollur.
Uppáhalds stjómmálamaðurinn:
Enginn.
Lífsreglæ Flippaðu útog komdu
í skemmtinefnd.
Hvað mundurðu gera ef þú
ynnir milljón í happdrætti: Ég
myndi fara til Italíu ogferðast
um allt.
Draumatakmark: Stefni að því
að ná mér í strák áður en
skólinn verður búinn......
drifi á öllum hjólum. Veðurspáin
var ekki góð, en við létum ekkert
aftra okkur og lögðum af stað
þrátt fyrir það. Þegar komið var í
Hvalfjörð tók að snjóa, og þegar
norðar dró í Borgarfjörðinn var
orðið erfitt að komast áffam fyrir
snjó. Upp í Fomahvamm kom-
umst við þó við illan leik og héld-
um þar kyrru fyrir um nóttina.
Morguninn eftir hafði stytt upp
og var okkur tjáð að heiðin væri
algjörlega ófær. Við létum það
ekkert á okkur fá, bundum bara
Volkswagninn affan í Weaponinn
og lögðum svo í Holtavörðuheið-
ina um hálf tíu leytið um morgun-
inn. Gekk nú á ýmsu yfir fjall-
garðinn, en engin stórslys henti.
Er kom niður í Hrútafjörðinn
skánaði færðin og til Blönduóss
komum við um hálf fjögur leytið
um daginn.
Hvattur til að sækja um
Við hjónin kunnum strax
ágætlega við okkur hér, fólkið al-
úðlegt og með okkur Kolka tókst
ágæt samvinna. Hér starfaði ég í
15 mánuöi eða þar til Kolka lét af
störfum. Hannes Finnbogason
þáverandi héraðslæknir á Petreks-
firði fékk veitinu fyrir héraðinu.
Var ætlun mín að starfa með hon-
um, en landlæknir lagði að mér
að taka við starfinu á Patreksfirði
þar sem Kristján Sigurðsson sem
hafði fengið veitingu fyrir starfinu
fékk ársleyfi vegna framhalds-
náms síns í Svíþjóð. Ég lét tilleið-
ast og fór vestur og effir lærdóms-
ríkt ár þar lá leiðin síðan til fram-
haldsnáms í Kiel í Þýskalandi. Ég
hafði hlotið styrk frá þýska ríkinu
til framhaldsnáms í kvensjúk-
dómum og fæðingarhjálp við há-
skólann í Kiel og var ætlun mín
að ljúka því sémámi. Efdr eins og
hálfs árs dvöl í Kiel bárust okkur
þær fréttir frá Blönduósi að hér-
aðið væri laust. Okkur bárust bréf
að heiman m.a. frá Kolka hjónun-
um og var ég hvattur til að sækja
umhéraðið.
Ég stóð nú á vegamótum. Ætti
ég að hætta við nám mitt og
hverfa heim eða halda áfram á
þeirri braut sem ég hafði markað
mér. Fjölskyldan hafði fyrir sitt
leyti eina skoðun á málinu, hún
vildi heim. Ég velti þessu fyrir
mér næstu daga og loks var
ákvörðun tekin. Ég skrifaði um-
sóknina og setti í póst. Þegar frú
Björg Kolka frétti þetta skrifaði
hún: ,Úg hef heitið á Blönduós-
kirkju að þú fáir héraðið og hing-
að til hefur Blönduóskirkja aldrei
svikið mig”.
Margt breyst á 30 árum
í lok nóvember barst mér síð-
an skeyti um að ég hefði fengið
veitingu fyrir héraðinu. Varð nú
uppi fótur og fit í fjölskyldunni og
5. desember var búslóðin komin
af stað heim til Islands. Það vildi
svo vel til að faðir minn, sem var
vélstjóri á togara kom um þetta
leyti til Cuxhafen og kom ég bú-
slóðinni með honum. Frá Ham-
borg fiugum við svo heim 13.
desember og tveim dögum síðar
vomm við komin hingað til
Blönduóss. Ég tók svo formlega
við héraðinu 1. janúar 1963.
En ekki fór það þó svo að ég
fengi ekki réttindi þau sem ég
stefndi aö með náminu í Kiel. Ég
lauk framhaldsnáminu í kven-
sjúkdómalækningum og fæðing-
arhjálp síðar. Fékk leyfi firá störf-
um hér um tíma á ámnum 1985-
’88 og lauk náminu á Landsspít-
alanum í Reykjavík og útskrifað-
ist síðan frá Háskólasjúkrahúsinu
í Wurzburg í Þýskalandi”.
Það hefur margt breyst á þess-
um 30 ámm sem þú hefur verið