Feykir - 02.02.1994, Síða 5
5/1994 FEYKIR5
tvisvar í sumar Júlíus Kaptaein á
Ingólf, höfúm ekki sjest undir 30
ár hann þá lítill drcngur í Vatns-
koti og fjekk stundum gott í Nesi,
og mundi vel eptir því, síðara
skiptið er hann kom, voru með
honum Jónas Læknir, Magnús
sýslumaður, Ragnar Ólafsson,
Jón Faktor Gránu, jeg hafói skreitt
alla veggi með mindum í
Ymmanúel. Borð hlaðið vistum
Hákarli, Harófiski, Laxi, Eplum,
smjöri, brauði, Viský, Koníakki,
Sódavatni, gamla Karlsberg sem
ekki varalstaðaráboðstólum. Þá
gestir eru búnir að fá sjer sæti
bauð jeg þá velkomna, og segi viö
Júlíus.
Vertu velkomim him vaski hlynur
þjer fagnar Osmann á Furðu-
ströndum
hlakkaði hugur minn, þá haiur-
inn snjalii
Ijet rista Rán rammann Ingólf.
Vertu velkominn til vinarstranda
sem átt hefir stríð, í Austurvegi
háð einvígi, og haft œ sigur
Júlíus Kapteinn, drekkum þína
skál.
Á eptir Skotið, Jónas vinur
Læknir skaut þar ífægðarskot að
vanda með Riffli sínum, og svo
Mindaði hann okkur alla, með
Reyðskjótum okkar sem ynnan-
um voru lögulegir, mundir þú
hafa unað þjer þá stund á Furðu-
ströndum.
Mjer hefir gengið óvanalega
vel við Sel í Haust, búinn að
skjóta 14 þar af 6 Kampar (Útsel-
ir) einn með aíbryggðum, svo fáir
hafa sjest slíkir átta vetra að aldri,
mátti sjá árin á Nöglum hans, allt
svo fullkomið og Karlkyns var
hann, og hafði töluvert lögulegt
að bjóða, viðvíkandi kynfjölgun,
jeg efa það ekki, að hann hefir
ekki látið ganga til atkvæða, að fá
Káhetu pláss í Neðrideyld! ögn
meira um Selinn. Selfangarar
hafa Skotið á hann úti á ís, en kúl-
an Geigað, komið alin fyrir fram-
an apturhreyfa, rjett ofan við
hrygg, þar í gegnum hann, eins
beint og strikað hefði verið, þetta
hefir undur háð skepnunni, því
hefði hann verið Skotinn framm
við Is að vori til, ómeiddur mundi
hann hafa losað fjögur hundruð
pund Spik engar ýkjur, jeg ætla að
lofa þjer að heyra hvað hann
vigtaði, af því þú ert í mesta Sela-
plássi landsins getur skeð að þú
eigir vin, sem er Sela og veiði-
maður og hafi gaman af. Einnig
sendi jeg þjer Mind af honum þar
með fýlgja 10 manns, sem er ynn-
anlögulegt fólk, og veit það spill-
ir ekki. Einnig sendi jeg þjer
Mind af öðmm þrevetrum, þar er
vinur minn Jónas með, báðar
mindimar gjöra hjer lukku.
útSelur Kampur
Vigt
1. Húð 70 p
2. Spik 180p
3. Kjöt 245 p
4. Höfúð 10 p
5. Apturhrefar 11 p
6. Lifur 24 p
7. Ynnvols 60 p
Jeg hjet því gæti jeg yfirunnið
þessa skepnu skildi einhver
svangur, eða verðugur fá bita, og
það enti jeg, skipti honum í 20
staði. Hann var sá allra styggasti
og um leið vitrasti, sem jeg hef
við átt, og það gjörði að hann var
særður.
Þcgar Ferjustarfinu var lokið,
tók jeg mjer listitúr til Akureyrar
með Seres, kom aptur eptir
rúmann hálfan mánuð, það er sú
ánægjulega för, sem jeg hef farið
á æfi minni, mjer alstaðar tekið
með afbryggðum, þá ferðasögu
skrifa jeg þjer seinna, kom með
Ingólfi til baka, skipverjar allir
príðimenn, og ekki síst Jómffúin,
sem velmældar ellefu lúkur eru
undir, henni rjetti jeg með fleyr-
um hjálparhönd, þá sumir fóm að
draga ýsu, og þurfti litla atkvæða-
greiðslu við athöfn þá, þeim er
nóg sem skilur. Þá til efnisins.
Foreldrar mínir em bæði á lífi,
hún komin í nimið, og stígur
sjálfsagt aldrei heilum fæti á jörð
hjeóanaf, hann hefir fótaferð enn,
er mjög orðinn fyrirgengilegur,
sem er von, aldur þeirra beggja 85
í vor. Jeg á stórann og efnilegann
son fæddan 12. Október 1912.
Fæðingin ströng, þá kvað
Ósmann
Er mín bón, og Ellu von
að eignast dreng með príði
jríður í sjón umfjölnis kvon
semfrœgur Jónas Kristjánsson.
Ósmann bætti jeg við, en Ella
stje ekki í fætur í 18 vikur, það var
langur og erviður tími, en best er
að þeyja um þetta allt, það má
deyja og fara.
Nú Ella orðin jafngóð, en
strákurinn er með priði, bygging
og heilsa, læt hann lifa á Ný-
mjólk, Hrossakjöti, Selspiki og
bráðum læt jeg snáða drekka
voglt Selablóð, af þ>eirri fæóu
verður mjer bezL
Kæri vinur jeg get ekki sent
þjer mind af mjer sjerstaka núna,
þú hefir af mjer til bráðabyrgða á
Selmindinni og vin okkar með á
annari, jeg ætla að láta minda mig
og strákinn þá skaltu fá eina ef
lukkast ef þetta gengur nú allt vel,
þá sendu mjer einhvemtíma línu
og mind af þjer og litla snáða þín-
um, það gleður Osmann.
Jeg hafði gleymt Margréti í
Brimnesi, henni líóur vel þar ytra,
er orðin líklega mikið til albata,
og þar heima í Brimnesi líður
með príði.
Miði þessi er orðinn nokkuó
langur, bið jeg vin minn að virða
á betri veg, Skrift, Rjettritun,
Stýlsmáta, allt biður þetta um fyr-
irgefningu. Jónas Læknir, Hanns-
ína, Rebekka, Jónína biðja að
heilsa þjer og þínum með príði,
sömuleiðis Einar Brimnesi og
Hofstaðabræður. nú hef jeg lokið
máli mínu.
Vertu ætíð blessaður og sæll,
leiði þig Drottinn um alla þína ó-
fömu æfibraut til sigurs og gæfú.
Þinn einl. vin
Jón M. Ósmann.
Þakkir frá Jóa í Stapa
Um táradal lífsins nú labbað ég hef
þótt lítt sjáist merki um þá göngu.
Sjö tugi áranna skreffyrir skref
í skini eða veðrunum ströngu.
En tímamót eru á öldungsins slóð
og ástœða til þess að kœtast,
dveljast um kvöldstund við leiki og Ijóð
og láta þá óskirnar rœtast.
Fjölmargir hlýtt til mín hugsuðu þá
sem hefðu mig óskað að kœta
því eitt er í huganum áfanga að ná
annað er tök á að mœta.
Gjafir og skeyti mér bárust og blóm,
en best voru góðvina kynni.
I huganum geymi ég hugljúfan óm
sem hresst getur lengi mitt sinni.
Fjölmarga úr vinahóp fékk ég að sjá
ogfráleitt er þörf á að kvarta.
Sú góðvild sem hvarvetna geislaði afbrá
gladdi mitt aldraða hjarta.
Því er í huga mér þakklœti mest
til þeirra er mig glöddu á þeim degi.
Eg vona til guðs að þeim gefist sem best
gangan um ókomna vegi.
SJALLINN
4.LATUM
'SONGINN
HLJÓMA
KDNUNGUR SVEIFLUNNAR
FRUMSÝNING
12. FEBRÚAR
ATH:
ARSHATIÐARNEFNDIR
STARFSMAN NAFÉLÖG