Feykir - 18.01.1995, Blaðsíða 4

4FEYKIR 3/1995
Siðbótaumræðan inn í bæjarstjórn Sauðárkróks
Bæjarfulltrúi Alþýðubandalagsins ýjar að því að yfirmenn bæjarins láti persónuleg vinatengsl
ráða ferðinni í þeirri ákvörðun að viðhalda samingi við endurskoðenda bæjarreikninganna
Á síöasta árí átti sér staö nokkuð yf-
irgripsmikil umræða í þjóðfélaginu
um spillingu í stjómkerfi landsins
og meóal ráóamanna þjóöarinnar.
Þessi umræöa er svo sem ekki ný af
nálinni. Oft og einatt hefur veriö
talaö um þaö siðleysi sem fylgi því
að pólitíkusar, bankastjórar og ráóa-
menn ýmsir séu aö þiggja gylliboó
á boró vió laxveióitúra, hanastéls-
veislur og ýmsar aðrar uppákomur
sem tíókist í vióskiptalífinu. Þessi
spillingarumræða teygói anga sína
inn á fund bæjarstjómar Sauðár-
króks í síöustu viku. Þar ýjaói Anna
Kristín Gunnarsdóttir bæjarfulltrúi
Alþýðubandalagsins aö því aó þeir
Bjöm Sigurbjömsson formaður
bæjarráðs og Snorra Bjöm Sigurós-
son bæjarstjóri létu persónuleg
vinatengsl ráða feróinni varðandi
þá ákvörðun að vióhalda samningi
vió endurskoóendaskrifstofu í
Reykjavík, í staó þess aó færa heim
vinnu viö endurskoóun bæjarreikn-
inganna til aóila á Sauóárkróki.
Forsaga þessa máls er sú aö þegar fjár-
hagsáætlun Sauðárkróksbæjar fyrir áriö
1993 var í undirbúningi lagði Anna Krist-
ín ffam tillögu þess efiiis aö enduskoðend-
um bæjarins, Endurskoðendaskrifstofu
Sveins Jónssonar og Hauks Gunnarssonar
í Reykjavík yrði sagt upp störfum, en end-
urskoðun reikninga bæjarins og stofana
hans þess í stað falin Endurskoóun hf á
Sauðárkróki. Þessi tillaga fékk lítinn hljóm-
grunn meðal meirihlutans í bæjarstjóm og
forseti bæjarstjómar, sem þá var Knútur
Aadnegaard, sagði eitthvað á þá leið að þá
bæri alveg eins að huga að því að segja upp
samningi um lögífæðiþjónustu, sem bærinn
keypti á þessum tíma frá Lögmannastofu
Sigurðar Inga Halldórssonar. Flutnings-
maður tillögunar, Anna Kristín, tók vel í þá
hugmynd forseta.
I máli Önnu Kristínar á bæjarstjómar-
fundinum, kom fram að ekki hafi liðið á
löngu þar til ljóst varð að samningi við lög-
fræðistofuna hafði verið sagt upp og verk-
efnin í meira mæli en áður færð til heima-
aðila, Þorbjöms Ámasonar lögfræðings á
Sauðárkróki. Uppsögn samningsins var þó
ekki gerð með meira áberandi hætti en svo
að starfsmenn Sauðárkróksbæjar vom að
leita til lögffæðistofu Sigurðar Inga nokkm
eftir að samningnum var sagt upp.
Anna Kristín endurflutti tillögu sína um
uppsögn samnings við cndurskoóenduma
síðla árs 1993 og einnig í lok síðasta árs.
Tillögunni var vísað til bæjarráðs og þar var
hún felld með tveimur atkvæðum, gegn at-
kvæði fulltrúa minnihlutans Stefáns Loga
Haraldssonar. Rök meirihlutans fyrir því að
fella tillöguna em þau að bærinn hafi átt
góð viðskipú við umrædda endurskoðenda-
skrifstofú lengi og ekkert væri út á þjónust-
una að setja. Því þætti ekki ástæða til að
segja samningnum upp, cn ekki vegna þess
að starfsmenn Endurskoðunar hf. væm ekki
traustsins verðir. „Þaö væri ekki gáfúlegt að
skipta bara til að skipta eins og fram kom í
Anna Kristín Gunnarsdóttir.
máli eins fulltrúa meirihlutans á bæjar-
stjómarfúndinum.
Hætta á ruglingi
Þá vom einnig færö fram þau rök af
hálfu meirihlutans, að þar sem að Endur-
skoðun hf. væri með marga aðila í viðskipt-
um, bæði stór fyrirtæki á Sauðárkróki og
víðar, þætti ekki heppilegt að Sauöárkróks-
bær, mjög stór aðili, bættist þar viö. Það
gæti valdið ruglingi. Það var aðallega Hilm-
ir Jóhannesson fúlltrúi K-listans sem beitti
þessum rökum, en Hilmir sagöi einnig að
sjálfsagt væri hægt að færa fyrir því gild rök
að þetta þyrfti svo sem ekki að valda mgl-
ingi.
Anna Kristín svaraði þessum síðustu
rökum á þá leið að trúlega væri nú Endur-
skoóendaskrifstofa Sveins og Hauks einnig
með fjölmarga viðskiptavini, enda væri
svona röksemdafærsla einungis til þess fall-
inn að kasta rýrð á starfsmenn Endurskoð-
unar hf, en Kristján Jónasson framkvæmda-
stjóri fyrirtækisins hlýddi á umræðumar á
bæjarstjómarfundinum.
Björn Sigurbjörnsson.
Fulltrúum minnihlutans í bæjarstjóm
fannst rökin fyrir því að hafna tillögunni
léttvæg, og sökuðu meirihlutann um að
bregðast þeirri yfirlýstu og sameiginlegu
stefnu bæði meiri- og minnihluta, að bæjar-
yfirvöldum bæri að hlúa að og styrkja at-
vinnustarfsemi í bænum eins og frekast
væri kostur, t.d. með því að bcina verkefn-
um til fyrirtækja í bænum sem þau gætu
leyst af hendi jafnvel og fyrir sambærilegt
verð og aðilar utan bæjarins. Anna Krisún
sagði að menn hefðu þama tækifæri til að
flytja hálaunastarf til bæjarins. Endurskoð-
un bæjaireikninga hefði á síðasta ári kostað
1200 þúsund, auk kostnaðar við ferðir og
uppihald endurskoðendanna að upphæð
140þúsund.
Hörð og ósvífin gagnrýni
Bjöm Sigurbjömsson sagði það koma úr
höróustu átt frá minnihlutanum, og beindi
þar orðum sínum sérstaklega til Onnu
Kristínar, að ásaka meirihlutann um það að
hafa ekki stutt nægjanlega við atvinnulífið
í bænum á undanfömum ámm, þegar veitt-
ar höfðu verió úr bæjarsjóði tugir milljóna
til stuðnings atvinnulífinu í bænum. Þetta
væri hörð og ósvífin gagnrýni og menn
ættu aó líta sér nær.
Anna Kristín kom þá í ræðustól og tók
að þenkja um þau persónulegu vinatengsl
sem nefúd vom hér í upphafi greinarinnar,
og sér væri td. kunnugt um það að endur-
skoðandinn Sveinn Jónsson, bæjarstjórinn
Snorri Bjöm og Bjöm Sigurbjömsson for-
maður bæjarráðs fæm stundum saman í
laxveiðitúra og að auki væm þeir allir frí-
Snorri Björn Sigurðsson.
múrarar. Það væri eiginlega ekki hægt að
fmna neina aðra skýringu á því að þeir
vildu endilega hafa þessi viðskipti áfram
hjá endurskoðcndaskrifstofu í Reykjavík.
Snorri Bjöm bæjarstjóri og Bjöm Sigur-
bjömsson formaður bæjarráðs fokreiddust
þessum aðdróttunum. Bæjarstjóri sagði það
langsótt að rekja vinartengsl sín við Svein
Jónsson til laxveiðitúra því það væm lík-
lega orðin fimm ár síðan að þeir fóm síðast
saman í lax. Snorri Bjöm sagðist jú vera frí-
múrari, þaó væri Bjöm Sigurbjömsson líka,
og þeir skömmuðust sín ekki fyrir það, en
sér væri ekki kunnugt um að Sveinn væri í
reglunni líka. Hann skoraði nú á Önnu
Krisúnu í votta viðurvist að sanna það að
Sveinn Jónsson væri frímúrari, ef henni
tækist það, þá skyldi ekki standa á sér að
taka ofan fyrir henni. Þessu svaraði Anna
Kristín á þá leið að vitna til bókarinnar,
Bræðrabönd, sem hún teldi nokkuð frausta
heimild. Þar stæði svart á hvítu að Sveinn
Jónsson væri frímúrari.
Ætti að skammast sín
Bjöm Sigurbjömsson sagói aö Anna
Hilmir Jóhanncsson.
Krisún ætti virkilega að skammast sín.
, Jætta er sú ömurlegasta og svívirðilegasta
ræða sem hér hefúr verið flutt. Að sitja und-
ir slíkum dylgjum er gjörsamlega forkast-
anlegt. A síðasta kjörtímabili var það haft
á orði að við karlmennimir í bæjarstjóminni
væm svo vondir við blessaóan fúlltrúa Al-
þýðubandalagsins. Það var meira að segja
skrifað um það í blöð að dagstjaman skipti
ekki skapi þó það væri verið að rífast yfir
henni. En nú er málið komiö á damp, nú er
mælirinn fullur“, sagði Bjöm og bætti við
að það lægi við að víta bæri bæjarfulltrúann
fyrir slíkar dylgjur, þetta væri hreint og
beint svívirðilegur málflutningur. Stefán
Logi tók undir þessi síðustu orð, kvaðst
harma hvemig umræðumar hefðu þróast,
og spuming hvort forsæti ætti ekki að hafa
vald til aö stöóva ræðumenn þegar þeir
fæm út í svona málflutning.
Bjami Ragnar Brynjólfsson hinn fulltrúi
framsóknar í bæjarstjóm, harmaði hvað
umræðan hefði farið út um víóan völl, en
hinvegar væri það furðulegt að bæjar-
yfirvöld hefðu ekki cinu sinni látið kanna
hvort þessi þjónusta fengist ódýrri hjá
fyrirtækjum hér heima, því í sínum huga
væri það ekkert vafamál að heimaðilar ættu
að geta leyst þessa þjónustu fúlllkomlega af
hendi.
Hilmir Jóhannesson sagðist minnast
þess aó hann hefði farið í laxveiðitúra með
endurskoðandanum, bæjarstjóranum og
formanni bæjarsráðs og þrátt fyrir það tcldi
hann sig ekki vanhæfan að greiða atkvæði
um tillöguna. Reyndar hefði hann litið á
það sem hjálfparstarf að fara með félögun-
um í lax, þar sem hann hefði séð um að
veiða en þeir að borga.
Munið
áskriftargjöldin!
Þeir sem enn kunna að hafa í fórum
sínum ógreidda gíróseðla fyrir
áskriftargjöldum em beðnir að greiða
hið allra fyrsta. Þeim sem glatað hafa
gíróseðli skal bent á að hægt er að
millifæra áskriftargjaldið á reikning
Feykis nr. 1660 í útibúi Búnaðar-
bankans á Sauðárkróki.