Feykir - 22.11.1995, Blaðsíða 4

4FEYKIR 41/1995
Kúlan svífur úr hendi Magnúsar á þjóðhátíðarmótinu á Drangsnesi 1944.
„Risakast" á Drangsnesi
Þessi skemmtilega mynd hér
að ofan var tekin af Magnúsi
Jónssyni, Magga Öllu eða
Magga Drang eins og hann
hefur jafnan verið kallaður
eftir að hann kom á Krókinn.
Magnús var þarna að kasta
kúlu á frjálsíþróttamóti sem
haldið var í tilefiii þjóðhátíðar-
dagsins og lýðveldisstofhunar-
innar 1944. Eins og sjá má
svífur kúlan langt, ef dæma
má af áhorfendunum í bak-
sýn, sem hafa snúið sér tals-
vert til að íylgja kastinu eftir.
Má ætla að kastið sé eitthvað á
milli 20-30 metra að lengd, en
þess má geta að Gunnari
Húseby dugði rúmlega 16
metra kast til sigurs á Evrópu-
mótinu nokkrum árum
scinna. Og að sjálfsögðu vann
Magnús þessa keppni eins og
margar. „Ég vann öll mót á
þessum árum“, segir Magnús
þegar hann rifjar upp þessi
ungdómsár sín. Það er kannski
engin furða að þeir körfu-
boltabræður Valur og Sigurð-
ur Ingimundarsynir séu mikl-
ir kappar, en þeir eru bróður-
synir Magga.
Myndin til hliðar er síóan af
Magnúsi og félaga hans Viggó
Brynjólfssyni, sem seinna flutti
til Skagastrandar og gerðist
kunnur verktaki þar. Magnús,
sem er til vinstri á myndinni, og
Viggó eru þama að reyna afl-
raunir við frystihúsið á Drangs-
nesi. Ungir menn eins og þeir
voru þama, hafa sjálfsagt veriö
drjúgir með að geta lyft 200 lítra
olíutunnum og farið létt með.
„Þetta var náttúrlega bara mont,
og víst vomm við drjúgir yfir
þessu, enda bölvanlegt að ná taki
á tunnunum'j sagði Maggi.
Tveim árum eftir lýðveldisár-
ið flutti Magnús til Sauðárkróks
og tók virkan þátt í íþróttalífinu
þar fyrstu árin. Keppti m.a.
nokkmm sinnum á fjálsíþrótta-
mótum á gamla íþróttavellinum
á Eyrinni. Einn af minnisstæð-
ustu keppinautum sínum í kúlu-
varpinu og spjótkastinu segir
hann hafa verió Eika Hólmfríðar
sem kallaður var, Jónsson, sem
seinna varð bóndiá Beinakeldu í
Austur-Húnavatnssýslu.
„Eg keppti á þessum mótum
sem gestur því þá var ég ekki
orðinn heimilisfastur héma. Svo
keppti maóur mikið í sundi.
Maður hafði aldrei frió, maður
varð alltaf að vera aö keppa í
sundi. Þaó gerði nú Guðjón
sundkennari af því að ég var
Strandamaður“.
Það sögóu mér strákar að þú
hefðir verið að leika þér að því
aö standa á höndum úti á
bryggju löngu eftir að þú varðst
vel fullorðinn?
,Já maóur fór nú létt með það
og heljarstökkin stundaði ég
þónokkuð. T.d. gerði ég það aö
gamni mínu einhvem tíma þegar
ég hitti Munda heitinn Gull nió-
ur á Mýrum þar sem hann var
með hestana, að fara heljarstökk.
Eftir þaö haföi ég aldrei frið fyrir
honum þegar við hittumst. Þá
varð ég að taka aó minnsta kosti
eitt heljarstökk, þannig varð þaó
alveg fram á síðasta dag hjá
Munda. Sjálfúr var hann ábyggi-
lega mikill íþróttamaður. Eg sá
það bara þegar hann var að

^UNDS^
Innritun á vorönn
1966 lýkur
15. desember nk.
Vakin er sérstök athygli á aó í boði eru bóklegar faggreinar í
bifvélavirkjun, vélsmíði og rafvirkjun.
Vegna mikillar aðsóknar að heimavist er brýnt aó þeir sem óska að
búa þar sæki um sem allra fyrst.
Innritun og nánari upplýsingar fást á skrifstofu skólans
í síma 453 6400.
Skólameistari.
Magnús Jónsson t.v. og Viggó Brynjólfsson ungir menn á
Drangsnesi, iðka aflraunir við frystihúsið.
dansa við barnabarn sitt hjá
Gömlu kjörbúðinni einu sinni.
En hann hafði voðalega gaman
afþessu“.
Svo hefurðu alltaf verið mik-
ill veiðimaður?
„Já ég hef borið það við og
reyni enn eins og ég get. Eg hef
mjög gaman af öllum veiðiskap".
Skýturðu sel ennþá?
„Já, ef ég sé hann. Þaó var
mikið um sel á Drangsnesinu en
það er nú allt búið núna. Þegar
maður var að smala fénu þá
smalaði maður kópunum með.
Þeir voru svo forvitnir að þeir
eltu mann heim í fjöru og þar
voru þeir skotnir greyin. Þetta
var svo mikið verð á skinnunum
á þessum árum. Feikna mikið
verð“, sagði Maggi í stuttu
spjalli við Feyki.
Ný limrubók frá
Jónasi Árnasyni
Jónas Ámason rithöfundur og
skáld hefur nýlega sent frá sér
nýja bók með limrum og
ljóðum. Furóur og feluleikir,
er titill bókarinnar og undirtit-
ill limmr og ljóó í sama dúr.
Hinir fjölmörgu lesendur
þessa vinsæla höfundar hljóta
að fagna þessari nýju bók, en
síðasta limmbók Jónasar fékk
mjög góðar viðtökur. Feykir
tekur sér bessaleyfið og birtir
fjórar limrur úr bókinni.
Skemmtireið
Með kúrekahattinn minn hnakk-
anum á
reið ég sœtkenndur syngjandi
Slakkanum hjá,
þegar reiðskjótinn hraut
þar á rennsléttri braut
og í birkilaut hvíldi ég bakkan-
um á.
Fiskeldi
Salónwn Samson á Hólum
ól silunga tíu í skjólum.
Virkum dögurn á
hann lét þá lakkrísfá
en laufabrauð aðeins á jólum.
Komment frá Guði um kirkju
og klerk á Sauðárkróki
Þar standa tveir stásslegir pálm-
ar
og vel eru sungnir þar sálmar.
En égfegnastur er
þegar fœ égfrá þér
ferskeytlur mergjaðar, Hjálmar!
Á hagyrðingamóti á
Vopnafirði
Hvílík skemmtun í kvöldsólar-
skini
að sjá skáldfákinn fara með dyni
harðasta skeið
um háloftin breið
undir Hákoni Aðalsteinssyni.