Feykir - 09.02.2000, Page 2

2 FEYKIR 6/2000
Skagafíörður
Þjónustu-
fulltrúum
verður
fækkað
Við afgreiðslu fjárhagsáætl-
unar Sveitarfélagsins Skaga-
Ijarðar í síðustu viku var boðað
að þjónustufulltrúum sveitarfé-
lagsins yrði fækkað. Sveitar-
stjóri segist frekar eiga von á
því að tillaga í þessa vem verði
borin upp á næsta fundi sveit-
arstjómar.
Frá sameiningu hafa
þjónstufulltrúar verði starfandi
í hlutastöfum á Hofsósi, í
Varmahlíð, í Fljótum, út á
Skaga og fram í Lýtingsstaða-
hreppi. Snoni Björn Sigurðs-
son sveitarstjóri segir að staðið
hefði verið við þau fyrirheit
sem gefin voru fyrir samein-
ingu unt þjónustufulltrúana, en
hins vegar hefði þetta fyrir-
komulag ekki gefist vel og því
findist mönnum þörf á breyt-
ingum.
Afram verður starfandi
þjónstufulltrúi íVannahlíð, en
óvíst hvemig þjónustu á Hofs-
ósi verði hagað, en aðrar stöð-
ur þjónustufulltrúa verða
líklega lagðar niður.
„Skagstrendingur
á að vera sjálf-
stætt fyrirtæki“
Segir Adolf H. Berndsen stjórnar-
formaður Skagstrendings
„Þetta er mjög samstíga hópur hluthafa og
vitaskuld líst okkur fulltrúum Höfðahrepps í
stjóm Skagstrendings vel á þau eigendaskipti
sem urðu á bréfuni í félaginu á dögunum,
enda stóðum við þar að málum. Það var Ijóst að
samkomulag var ekki í stjóminni við Sam-
herjamenn, en við höfum reynslu af því að
vinna með þessum hóp hluthafa og ég er sann-
færður um að menn niunu leggjast á eitt með
að styrkja stöðu Skagstrendings “, segir Adolf
H. Bendsen stjórnarformaður Skagstrend-
ings.
Það var alveg ljóst að Skagstrendingum leið
ekkert sérlega vel eftir að Samherjamenn keyptu
hlut Síldarvinnslunnar í Skagstrendingi á liðnu
sumri og höfðu greinlega fullan hug á því að ná
yfirráðum í félaginu. Það liggur því beint við að
spyrja Adolf hvort mönnum hafi ekki létt þegar
Samherji var búinn að selja bréfin og snúa sér á
önnur mið.
„Nei það er ekkert við Samherjamenn að
sakast þó svo að samkomulag hafi ekki náðst í
stjóm félagsins meðan þeir voru þar. Við hér á
Skagaströnd höfum alltaf vitað að Skagstrend-
ingur væri vænlegt fyrirtæki og þess vegna hafa
hlutabréfin í félaginu selst á góðu gengi. En við
höfum verið andsnúnir þeim sameiningarhug-
myndum sem upp hafa komið. Það er ekkert
nýtt að við höfum þurft að sproma á móti við-
leitni hjá stórum hluthöfum í fyrirtækinu varð-
andi sameiningaráform. UA var stór eignaraðili
á sínum tíma á undan Síldarvinnslunni og báðir
vildu þessir aðilar fara út í sameiningu. Við telj-
um að Skagstrendingur geti og eigi að vera sjálf-
stætt fyritæki. Rekstur þess hefur gengið mjög
vel síðustu misserin og fyrirtækið hefur um tíð-
ina verið að styrkja sig með kaupum á rækju-
vinnslu Hólanes á sínum tíma, Dvergasteini á
Seyðisfirði og síðast hlut í Nasco”, sagði Adolf
H. Bemdsen stjómarformaður Skagstrendings.
Höfðahreppur keypti á dögunum 5% hlut í
Skagstrendingi til viðbótar þeim 21 % sem félag-
ið átti áður. Fyrir þessi 5% greiddi hreppurinn
170 milljónir króna, en samkvæmt gengi bréf-
anna í dag er eign Höfðahrepps í Skagstrendingi
rúmlega 800 milljónir.
Þegar andskotast var út í þá fyrir snnnan
Héraðsfréttablöðin hafa oft legið undir
ámæli um að halda uppi halllærislegum
áróðri gegn höfuðborgarsvæðinu. Sérstak-
lega var þetta í hámæli þegar sú var tíðin að
lesið var upp úr leiðurum héraðsfréttablað-
anna í sérstökum þætti í ríkisútvarpinu. Þar
þótti safnast saman hinn mesti sori, þar sem
andskotast var á höfuðborgina okkar lon og
don. Það var eins og allt slæmt kæmi að
sunnan og þar byggi vondir ráðamenn sem
létu ekkert t.ækifæri úr greipum sér ganga
til að klekkja á blessaðri landsbyggðinni.
- En kannski þetta hafi svo bara virkað
öfugt eftir alltsaman, landsbyggðafólk upp
til hópa hafi uppgötvað þennan „lúmska
áróður" héraðsfréttablaðanna, og það sé
kannski helsta ástæðan fyrir því að fólk
flytji umvörpum í „ sæluna íyrir sunnan.”
Undirrituðum er það mjög eftirminni-
legt þegar hann hitti hinn mikilsmetna og
ástsæla leikara Gísla Halldórsson út á
Höfða á Höfðaströnd um árið, þegar tökur
vom að hefjast á hinni margverðlaunuðu
mynd Friðriks Þórs Friðrikssonar, Bömum
náttúrunnar. Gísli var Skagfirðingum að
góðu kunnur, var búinn að vinna með leik-
umm á Sauðárkróki margoít, meðal annar
við uppsetningu stórverksins, íslands-
klukkunnar eftir Nóbelsskáldið Kiljan.
Þegar Gísli fregnaði að komumaður væri
frá héraðsfréttablaðinu þá hló hann og
sagði. „Þegar ég heyri boðskapinn frá ykk-
ur blaðamönnum héraðsfréttablaðanna í
þættinum í útvarpinu, þá dettur mér alltaf í
hug þýskt blað sem gefið var út á meðan
síðari heimsstyrjöldin stóð yfir. Öfgamir
em svipaðar, það hallast ekkert á”, sagði
Gísli. Blaðamaður tók þessu góðlátlegu
gríni vel, fyrst það var Gísli. Hann komst
upp með það, en það er ekki víst að annar
hefði gert það.
Það er oft sagt við okkur sem skrifum í
héraðsfréttablöðin. „Þið eigið umfram allt
að flytja jákvæðar og uppbyggilegar frétt-
ir.” Vitaskuld er það miklu skemmtilegra,
en oft verður ekki hjá því komist að greina
ífá hlutum sem em miður skemmtilegir. Að
sama skapi yrði það sjálfsagt líka ósköp
þreytandi ef lofvellan og dýrðarljóminn
væri allsráðandi.
Því verður ekki á móti mælt að þróunin
hefur verið heldur niður á við á lands-
byggðinni síðustu áratugina. Þó hefur held-
ur verið að lifna yfir hlutunum á einstaka
svæðum síðustu misserin og vonandi verð-
ur svo áfram og víðar á næstu ámm. Það
þýðir minnsta kosti ekki að falla í bölustu
svartsýni.
Sé það raunin að héraðsfréttablöðin hafi
haldið uppi lúmskum áróðri um að allt sé
ómögulegt fyrir sunnan, þá er sú baráttuað-
ferð gengin sér til húðar. Það þýðir þó ekki
að tekin verði upp sú aðferð að blessa
höfðuborgarsvæðið óspart og hvetja alla til
að flytja héðan að norðan, í „lífsþægindin
fyrir sunnarí'.
- En engu að síður er alltaf gaman að
hugsa til þess tíma þegar allt var í upp-
sveiflu út um landið. Það var á áttunda ára-
tug, síðustu aldar segja sumir, þegar skut-
togaraöldin gekk í garð og byggðimar
blómstmðu. Byggingarlóðimar mnnu út
eins og heitar lummur og allir sem vettlingi
gátu valdið fóm að byggja. Meira að segja
þó svo þeir væm ekki einu sinni komnir
með kæmstu hvað þá annað, og stæðu með
tvær hendur tómar eins og sægreifamir
gerður áður en þeir urðu sægreifar. - Það
hlyti hvort eð er að koma að því að hún
kæmi á krókinn. Þá var unnið myrkranna á
milli og gaman að lifa, sældarlíf mikið.
- Hvort þessir tímar komi nokkum tíma
aftur? Nei kannski ekki svona öfgafullir, en
vonandi fer nú að komast meira jafnvægi á
þessa blesssuðu byggðaþróun en verið hef-
ur.
ÞÁ.
Af götunni
Mesta menningin
„Það er geysilegt fjör á jxirra-
blótunum og fólk kemur til að
skemmta sér rækilega. Fólk
leggur mikið í undirbúning blót-
anna og skemmtiatriðin em
mjög vönduð. Mér finnst þetta
vera með meiri menningarvið-
burðum, kannski aðalmenningin
núorðið”, segir Geirmundur Val-
týsson en hann hefur lengi haft
af þorrablótunum að segja og
núna leikur hljómsveit hans á
hvorki fleiri né færri en átta
þorrablótum. Síðasta föstudags-
kvöld var eina helgarkvöldið frá
því þoirinn byrjaði sem hljóm-
sveitin var ekki að spila.
Hljómsveit Geirmundar hef-
ur verið að leika fyrir dansi á
þorrablótum hér heima og einnig
syðra: á sameginlegu blóti Ölf-
usmanna og Þorlákshafnarbúa í
Þorlákshöfn um síðustu helgi,
hjá Patreksfirðingafélaginu í
Reykjavík og á blóti í Vogum á
Vatnsleysuströnd.
Steinninn máttugi
I svokölluðum annálum á
jxirrablótum fá [reir gjaman sinn
skammt sem eru áberandi í sam-
félaginu og menn geta varla
talist gildandi ef þeir fá ekki
smáskot frá þorrablótsnefhdinni.
A blótinu á Hofsósi á dögunum
var Valgeir Þorvaldsson á Vatni
vitaskuld í sviðsljósinu og höfð-
að þar til sjónvarpsþáttar um
frumkvöðulinn Valgeir skömmu
áður.
Eins og fram kom í jxim
þætti á Valgeir sér stein, ekki
helgan þó, sem hann sest gjam-
an á ef góðra hugmynda og
snjallræða er jrörf. Guðrún kona
hans, er einnig sögð hafa trölla-
trú á áhrifamætti steinsins eins
og maður hennar, og jxgar Val-
geir er að erindast í útlöndum,
svo sem í Islendingabyggðum
Vesturheims, þá segir jxirrablóLs-
sagan að stundum bregði fyrir
ótta hjá húsfreyjunni á Vatni að
áhrifamætti steinsins góða þverri
og nú sé hætta á að húsbóndinn
tali eitthvað af sér. Reyndar
sagði sagan einnig að vegna þrá-
setu og skaksturs Valgeirs á
steininum hafi hann verið orðinn
svo eyddur og smár að Guðrún
kona hans gangi nú með hann
sem men um hálsinn.
Fundað í Lödunni
„Ladan hennar Öllu Rögg fór
stundum hægt um bæinn og
stoppaði af og til fyrir framan
hús og þar var flautað og kona
kom út og settist upp í bílinn og
svo var haldið á næsta áfanga-
stað. Mér var sagt að stjómar-
fundir Öldunnar væru haldnir í
jjessari Lödu."
- Jón Ormar á blóti Öldunnar.
Óháð fréttablað á Norðurlandi vestra
Kemur út á miðvikudögum. Útgefandi Feykir hf.
Skrifstofa: Ægisstíg 10. Sauðárkróki. Póstfang: Box 4,
550 Sauðárkróki. Símar: 453 5757 og 453 6703.
Myndsími 453 6703. Farsími 854 6207. Netfang:
feykir @ krokur. Ls. Ritstjóri: Þórhallur Ásmundsson.
Fréttai itari: Öm Þórarinsson.
Blaðstjórn: Jón F. Hjartarson, Guðbrandur Þ. Guð-
brandsson, Sæmundur Hennannsson, Sigurður
Ágústsson og Stefán Arnason.
Áskriftarverð 170 krónur hvert tölublað með vsk.
Lausasöluverð: 200 krónur með vsk. Setning og
umbrot: Feykir. Prentun: Hvítt & Svail hf.
Feykir á aðild að Samtökum bæja- og héraðs-
fréttablaða.