Feykir - 10.05.2000, Blaðsíða 6

6 FEYKIR 18/2000
Enn skal róa sjóinn á - Vísnakeppni í Sæluviku árið 2000
Sæluvika Skagfirðinga hófst
sunnudaginn 30. apríl s.l., með
stuttri opnunardagskrá í Safna-
húsinu á Sauðárkróki. Unnar
Ingvarsson skjalavörður og ný-
skipaður forstöðumaður Safna-
hússins stjómaði samkomunni.
Snorri Bjöm Sigurðsson sveitar-
stjóri setti Sæluvikuna með
nokkmm orðum en síðan vom
kunngerð úrslit í vísnakeppni
Safnahússins árið 2000 og um
leið opnuð sýning Félags tré-
rennismiða, þar sem drjúgur
hluti sýningarmuna var úr
smiðju heimamanna. Auk þess
var á heiðurspalli sýningarinnar
stór útskorinn kistill eftir Bólu-
Hjálmar með ártalinu 1838, ný-
heimtur frá Danmörku, keyptur
þaðan frá forngripasala. Að
venju kom drjúgur hópur fólks
til þessarar opnunar og hlýddi á
þegar Bjöm Bjömsson skóla-
stjóri kynnti niðurstöður dóm-
nefndar vísnakeppninnar, en
hana skipuðu undirritaður ásamt
Birni skólastjóra. Ingimar Jó-
hannsson umboðsmaður Sjó-
vá/Almennra á Sauðárkróki
veitti nú sem fyrr peningaverð-
laun fyrir bestu vísuna og besta
botninn. Þau voru 10.000 krón-
ur fyrir bestu vísuna og aðrar
10.000 krónur fyrir besta botn-
inn. Auk þess fengu þnr höfund-
ar viðurkenningu fyrir vísu og
botna og var það renndur penni
úr smiðju Vals Ingólfssonar tré-
smíðameistara á Sauðárkróki.
Keppnin var nú haldin í
sjötta sinn og þátttaka öllu meiri
en síðasta ár. 25 sendu inn vísur
og botna og alls bámst 83 botn-
ar, en 23 heilar vísur. Keppnin
var tvíþætt eins og áður. Annars
vegar var beðið um vísu um
Drangey, en hins vegar botna
við þrjá fyrriparta. Meira var nú
um góðar vísur og botna en oft
áður og dómnefnd nokkur vandi
á höndum því að úr mörgu var
að velja. Lítið var um vísur sem
ekki komu til álita t.d. vegna
þess að ekki væri fylgt réttum
bragreglum. Skal nú gefið
nokkurt yfirlit um kveðskapinn.
Fyrripartamir vom þrír að
þessu sinni, misjafnlega erfiðir
viðfangs, en leystu menn verk-
efnin með prýði:
Fyrst var gefið þetta upphaf í
tilefni sæluvikunnar:
Sæluvikan sýnir oss
syndakviku bera.
Pálmi Jónsson á Sauðárkróki
botnar svo:
Afram stika ungir menn
án þess hik að gera.
Guðríður Helgadóttir í Aust-
urhlíð vill hafa þetta svona:
Eftir svikinn ástarkoss
ætti hik að vera.
Úlfar Sveinsson á Ingveldar-
stöðum er vinnusamur maður
og hugsar þetta þannig:
Ef ég fengi ástarkoss
og eitthvað fleira að gera.
Heiðar Karlsson á Húsavík
botnar þannig:
Augnabliksins æðsta hnoss
ýmsir þykjast vera.
Næsti fyiripartur var örðugri
viðfangs, en sumum tókst vel að
leysa erfiða rímþraut. Mörgum
fór þó sem Agli Helgasyni á
Sauðárkróki að þeir lentu í
vandræðum með rímorðin:
Enn skal róa á sónarsjó,
sýna að þróist braglist frjó,
mest mér óa orð með ó,
að eiga ei nóg svo rími þó.
Fyrriparturinn var annars
svona:
Afli er nógur út um sjó,
engir róa drengir þó.
Bjami Jóhannsson í Víði-
lundi botnaði svo:
En fyrrum ólöt aflakló
ýsur dró og kvað og hló.
Guðríður B. Helgadóttir í
Austurhlíð botnar:
Sýndi góa hvassa kló,
kólgu spjó um þóftu og tó.
Alfreð Guðmundsson kenn-
ari á Sauðárkróki botnar:
Starfið þróa, stilla tóg,
stinga mjóum bolta í ró.
Loks endar Heiðar Karlsson
á Húsavík vísuna svona:
Oft úr flóa ýsur dró
aflakló með þröngan skó.
Síðasti fyrriparturinn býður
upp á ljúfa vorstemmningu og
margir klámðu hann laglega:
Vermir sólin völl og mela,
vorið er á leiðinni.
Hilmir Jóhannesson botnar:
Bræðir snjó og þíðir þela
þytmjúk gola á heiðinni.
Gunnar Rögnvaldsson á
Hólum botnar:
Lækimir við klakann kela,
klökknar um á heiðinni.
Þórey Helgadóttir á Tungu-
hálsi botnar svo:
Lóan fer þá kát að kela
við karlinn sinn á heiðinni.
Guðmundur Sveinsson á
Sauðárkróki botnar:
Kveður landið kuldi og héla,
klökknar ís á heiðinni.
Edda Vilhelmsdóttir á Sauð-
árkróki botnar svo:
Bak við hólinn blóm sig fela,
og borin ær á heiðinni.
Jón Pálmason á Sauðárkróki
fer í gangnastemmningu og
botnar:
Kátir saman kneyfa af pela
karlar uppi á heiðinni.
Drangey er sannnefnd perla
Skagafjarðar og var fyrrum
kölluð „mjólkurkýr Skagfirð-
inga” meðan menn sóttu þangað
fugl og egg í tugþúsunda tali og
veittu nýmeti inn á meiri hluta
heimila í Skagafirði á vorin,
stundum í búsveltu eftir harðan
vetur og vor. Margar góðar vís-
ur bámst um Drangey og auk
þess tvö kvæði.
Sigurjón Runólfsson frá
Dýrfinnustöðum mælir svo til
eyjarinnar:
Oft hefur Drangey alið menn
eftir strangan vetur.
Daga langa eyjan enn
oss til fanga hvetur.
Gunnar Rögnvaldsson á
Hólum hefur í huga þjóðsöguna
um uppmna eyjarinnar:
Drangey flýtur firði á,
fuglurn nýtur höldur.
Kerling hrýtur kúnni hjá,
karlinn brýtur öldur.
Einar Sigtryggsson á Sauðár-
króki hefur þetta að segja:
Úti á firði eyjan há
á sér langa sögu merka.
Drangey minnir okkur á
Illuga og Gretti sterka.
Skal nú lokið yfirliti á kveð-
skap þeim er barst í keppnina,
en taldar þær vísur og botnar,
sem fengu aukaverðlaun. Þar er
fýrstan að telja Rúnar Kristjáns-
son á Skagaströnd, en dóm-
nefnd þótt hann leysa með prýði
erfiða rímþraut án þess að fatast
merkingin þótt grípa yrði til lat-
ínunnar:
Afli er nógur út um sjó,
engir róa drengir þó.
Kerfið lógar frelsis ífó,
flestum óar status quo.
Bjami Jóhannsson í Víði-
lundi hlaut einnig viðurkenn-
ingu fyrir sinn botn:
Sæluvikan sýnir oss
syndakviku bera.
Alltaf þykir ástarkoss
yndi mikið vera.
Loks hlaut Kristján Ámason
viðurkenningu íyrir sína Drang-
eyjarvísu sem gerð er af mikilli
íþrótt, en hann hefur nánast ver-
ið fastur áskrifandi að verðlaun-
um í vísnakeppninni frá upp-
hafi.
Forðum klettahöllin háa
hungrað metta náði lið.
Nalfiið Grettis, kappans knáa
Er knýtt og fléttað eyna við.
Ákveðið var að peninga-
verðlaunin skiptust í tvennt.
Annars vegar fyrir besta botninn
og hins vegar fýrir bestu Drang-
eyjarvísuna. Verðlaunabotninn
SPRENGhlægilegur gamanleikur eftir Larry Shue
Leikstjórí: Guðjón Sigvaldason
Lokasýning í kvöld
Miðvikud. 10. maí
kl. 20.30
Miðapantanir í s: 453 5727
miLLi kL. 18 og 20

Leikfélag
Sauðárkróks