Feykir - 12.02.2009, Blaðsíða 6

6 Feyklr 06/2009
OPNUVIÐTAL Feykis
Kristján er fæddur á
Óslandi í Óslandshlíð
en þar bjó hann
fyrstu fjögur árin.
-Amma dó þegar
ég var tæplega eins
árs þannig aó ég
var afastrákur, rifjar
Kristján upp. Þegar
Kristján var eins árs
eignaóist hann systir
og þremur árum síóar
flutti fjölskyldan aö
Gröf á Höfóaströnd.
Þar mætti Kristján
fyrsta mótlæti lífs
síns er Ingibjörg
systir hans lést úr
barkabólgu. -Þarna
var hún fimm ára
og ég sex. Þaö deyr
enginn úr þessu í dag.
Þá var nú engin áfallahjálp en
fólk lét pabba og mömmu finna
fyrir samúðinni, en ekki mikið
talað um slíka hluti hispurslaust í
þá daga.
Ég hugsaði að sjálfsögðu
mikið um hvernig þetta væri hjá
englunum og hvort hún hefði
þar eitthvað til að leika sér með.
Ég tók þvi saman dótið hennar
sem ég vissi að henni þótti vænst
um og bað mömmu að fara með
það inn í Marbæli og koma þessu
til systur minnar með gömlum
manni sem var mikið veikur og
lá fyrir dauðanum og ég taldi að
mundi eiga næstu ferð þarna
upp, rifjar Kristján upp. -Eins
man ég eftir því árið 1959 að það
var mikið sjóslys utan við Hofsós
þar sem drukknuðu þrír menn
nánast upp við land. Ég man að
ég áttaði mig á því að eitthvað
skelfilegt hafði gerst þegar ég sá
fullorðnar konur vera að gráta.
Þrátt fyrir þessi áföll var æska
Kristjáns mjög góð. Hann
eignaðist fimm systur til viðbótar,
er hver þeirra annarri fjörugri og
þvi var oft kátt á hjalla en
fjölskyldan hafði enn flutt sig um
set og bjó nú í Ártúni rétt innan
við Hofsós. -Anna Jóna fæddist
reyndar í Gröf og ég man að ég
grenjaði heil ósköp yfir fæðingu
hennar. Mér fannst hún
afskaplega ljót af því ég hafði átt
von á bróður !!, segir Kristján og
hlær hátt. -Þetta segi ég nú bara
því hún er alltaf svo hugguleg,
bætir hann við. Kristján segir að
mikið hafi verð sungið á
heimilinu. Þó minnist hann þess
ekki sérstaklega að mamma sín
hafi mikið sungið en systurnar
fimm og hann sjálfur sungu með
föður sínum og gengu þau öll i
kirkjukórinn um leið og aldur
þeirra leyfði. -Við sungum í
mjólkurbílnum með pabba auk
þess sem pabbi spilaði á nikkuna
á böllum hér allt í kring.
Eftir að hafa gengið mennta-
veginn, fyrst í Héraðsskólanum
að Laugum í Reykjadal og síðar í
tvo vetur við Menntaskólann á
Akureyri kom Kristján heim og
tók við stöðu húsvarðar í
Höfðaborg. Það var einmitt þar
sem hljómsveitin Upplyfting
varð til áramótin 1975 - 76.
Ásamt Kristjáni skipuðu hljóm-
sveitina þau Anna Jónsdóttir i
Mýrarkoti, Arnbjörg Eiríksdóttir
og Gísli heitinn Kristjánsson.
Nafnið átti Addý. Stuttu síðar
gekk Björgvin Guðmundsson í
hljómsveitina ásamt Guðnýju
systur Kristjáns og Anna Jóna
kom síðar inn í hópinn. -Anna
Jóna hætti hins vegar í Jrljóm-
sveitinni eftir ball norður í
Árneshreppi þar sem einn
ballgesta heillaði hana upp úr
skónum, rifjar Kristján hlæjandi
upp. -Á tímabili vorum við
fjögur í hljómsveitinni, ég og
Guðný og Anna Jóna ásamt
Björgvini á trommum og síðan
keyrði pabbi okkur á milli staða.
Þetta var á þeim árum sem
byrjað var að flytja nektardans-
meyjar til landsins og ég hafði
það á orði að næst tækjum við
mömmu með og nýttum hana í
nektardansinn svona til þess að
fullnýta fjölskylduna, segir
Kristján og rekur upp roku. -Það
hins vegar hnussaði bara í þeirri
gömlu, bætir hann við.
Kristín systir söng lika með
hljómsveitinni, en Þórunn er
með eigin hljómsveit með
eiginmanni Helgu, svo allar
koma þær að músfldnni, Helga
lætur bara vinna verkin fyrir
sig!!
Fleiri Skagfirðingar komu við
sögu Upplyftingar á þessum
árum svo sem Ingimar Jónsson,
Kristinn B. Ásmundsson, Kjart-
an Erlendsson og Inga Rún
Pálmadóttir svo einhverjir séu
nefndir. -Við spiluðum heilmik-
ið á þessum árum og vorum með
einhver frumsamin lög eins og
Maðurinn með hattinn og í
Höfðaborg er skemmtilegt að
vera, þetta voru svona stuðlög.
Sungu fyrir Stefán
íslandi
Samhliða hljómsveitarstússi rak
Kristján Höfðaborg en á þessum
árum á milli 1975 -79 var mikið
um að vera í húsinu. Böll allar
helgar og á virkum dögum
stjórnaði Kristján félagslífinu í
nágrenni við Hofsós, var með
spilakvöld, skákkvöld og söng-
félagið Harpan hélt þar æfingar
auk funda hjá félagasamtökum.
-Það var mikil aðsókn á böllin
hér en flestir sem komu voru frá
Siglufirði enda komu Króksarar
ekki mikið á Hofsós til þess að
fara á böll, þeir fóru svo til allir í
Miðgarð. Nú síðan var skólinn
þarna á veturna með mötuneyti
og leikfimikennslu og ég kenndi
meira að segja leikfimi heilan
vetur. Félagslífið almennt var
mjög blómlegt og menn komu
hingað langar leiðir til þess að
mæta á Lionsfund eða grípa í
spil.
Með söngfélaginu Hörpu
upplifði Kristján það að syngja