Iðjuþjálfinn - 01.03.2016, Side 6

6 7
Þegar ég hugsa um árin sem formaður Iðju-
þjálfafélags Íslands finn ég fyrir þakklæti
fyrir það tækifæri sem ég fékk til að leggja
mitt af mörkum til fagsins og félagsins. Það
er margt sem kemur upp í hugann þegar
þessi ár eru rifjuð upp, skemmtilegar minn-
ingar, áhugavert fólk, krefjandi verkefni og
mikil vinna en ávallt skemmtileg. en ég var
ekki ein, ég vann með frábæru fólki í stjórn
og nefndum sem allt lagði sig fram um að
vinna sem best að hag félagsmanna.
einn eftirminnilegasti einstaklingurinn sem
ég kynntist sem formaður var karen jacobs,
prófessor í iðjuþjálfunarfræðum við Boston
university, en hún var gestakennari við
Háskólann á akureyri haustið 2005. Hún
miðlaði til mín reynslu sinni frá því að hún
var formaður bandaríska iðjuþjálfafélagsins
(aota), en ekki síður smitaði hún eldmóð
og ástríðu fyrir faginu. Hún kom á Skóla-
töskudögum með iðjuþjálfanemum við Ha
haustið 2005. Iðjuþjálfafélagið hélt þá síðan
á landsvísu í fyrsta sinn árið 2006 og gerir
enn í dag. Þarna var tækifæri til að kynna
fagið í fjölmiðlum, á heimilum og í skólum.
Ég er sannfærð um að þetta átak skilaði sér
í að fleiri þekktu a.m.k. orðið iðjuþjálfun og
einn þátt í starfi iðjuþjálfa, vinnuvistfræði.
Árið 2006 var sérstaklega eftirminnilegt,
en félagið varð 30 ára. Því var fagnað með
ýmsum viðburðum, stuttum málþingum,
skólatöskudögum og frábærri ráðstefnu í
september. Á aðalfundi félagsins 2006 var
slagorð um iðjuþjálfun kynnt: Iðjuþjálfun –
bjargráð í brennidepli.
Félagið stækkaði ört á þessum árum, iðju-
þjálfar fóru til starfa víða um landið og höfðu
áhuga á að taka þátt í starfi félagsins, s.s. í
stjórn og nefndum. Því var fjarfundabúnað-
ur óspart notaður á stjórnarfundum. einnig
var nauðsynlegt að koma ýmsum þáttum í
rekstri félagsins í fastari skorður, s.s. greiðsl-
um fyrir nefndar- og stjórnarstörf, greiðslum
fyrir ferðir á fundi, þátttöku í alþjóðlegu
samstarfi o.fl. Þetta var fylgifiskur stækkandi
félags. einnig gerðist það að kjósa þurfti á
milli frambjóðenda í stjórn og nefndir. Því
þurfti að efla kynningu á þeim sem buðu sig
fram, það var ekki lengur þannig að „allir
þekktu alla.“
Þátttaka í alþjóðlegu samstarfi er eftir-
minnileg. norrænir formannafundir voru
mjög upplýsandi um hvernig málum væri
háttað á norðurlöndum, kynningarmál,
skólamál, kjaramál, alltaf kom maður heim
með eitthvað gagnlegt í farteskinu. Ferð á
fulltrúafund Heimssambands iðjuþjálfa og
heimsþing í Ástralíu var afar áhugaverð, sér-
staklega að kynnast starfi heimssambands-
ins WFot og þeim málefnum sem voru á
dagskrá, s.s. Declaration of Human rights,
sem var í mótun á þessu þingi. Þátttaka í
CoteC fundum var einnig gagnleg, þar var
m.a. fjallað um menntunarmál, gæðakröfur
og var áhugavert að heyra hvernig iðjuþjálf-
ar unnu í öðrum evrópulöndum.
Það er gleðilegt að félagið heldur áfram að
vaxa, nýir iðjuþjálfar útskrifast á hverju ári
og vona ég að svo verði um ókomna tíð. Það
hefur verið ánægjulegt að fylgjast með því
hversu margir gefa kost á sér í ábyrgðarstörf
í stjórn og nefndum félagsins.
Lilja Ingvarsson
lIlJA InGvArsson
ForMAÐur 2005 - 2009
Starf faghópsins hófst árið 2005 og saman-
stóð af iðjuþjálfum sem störfuðu með
börnum á hinum ýmsu sviðum; dagvistun,
skólum, leikskólum og innan heilbrigðiskerf-
isins. Fyrstu árin var aðaláhersla hópsins að
koma saman og fræðast, endurmennta sig
og efla sig sem fagmenn í starfi. Fengin voru
námskeið og fyrirlesarar inn á fundi sem
hópurinn taldi geta nýst sem flestum með-
limum hans. að auki kom hópurinn meðal
annars að mótun Skólatöskudaga í virku
samstarfi við Ha, en karen jacobs var þar
í forsvari og kynnti hugmyndina frá Bna. Í
dag eru iðjuþjálfar með Skólatöskudag að
hausti þar sem fræðsla fer fram um notkun
skólatöskunnar og líkamsbeitingu.
Hópurinn hefur verið misvirkur í gegnum
árin en árið 2012 varð mikil endurnýjun og í
dag starfa flestir meðlimir hópsins í grunn-
FAGHópur IÐJuÞJÁlFA
seM sTArFAr MeÐ börnuM
Á norÐurlAndI
eða leikskólum. Áherslur hafa breyst en
markmið hópsins er að iðjuþjálfar geti deilt
reynslu sinni og fengið styrk hver frá öðr-
um. Flestir starfandi iðjuþjálfar með börn-
um á norðurlandi eru einyrkjar og því mjög
mikilvægt að geta hitt aðra sem tala sama
tungumál.
Á haustin höfum við sett niður dagskrá fyrir
veturinn og reynt að fylgja henni samvisku-
samlega. Hópurinn í heild er ekki stór, telur
u.þ.b. 10-12 iðjuþjálfa. Starfssvæðið er mjög
dreift, allt frá Húsavík að Fjallabyggð og því
er mæting á fundi stundum stopul og háð
veðri. við látum það ekki á okkur fá þó það
mæti bara tveir því það kemur alltaf eitthvað
gott út úr hverjum fundi.
að vori er svo skipulagður einn vinnudagur
þar sem við höfum t.d. farið yfir ákveðin
matstæki, skýrslugerð, kynnt smáforrit,
spjaldtölvunotkun og þýtt efni sem okkur
finnst að muni nýtast okkur í starfi. eins höf-
um við reynt að vera duglegar að deila efni,
bókum og hugmyndum sem nýtast í skóla-
starfinu. einnig erum við að reyna að tileinka
okkur samskiptaform eins og google drive til
að geta unnið saman þrátt fyrir miklar vega-
lengdir á milli okkar.
Þó að við gefum okkur ekki alltaf tíma til að
mæta á fundi finnum við fyrir því hve mikil-
vægt þetta er fyrir okkur sem fagmenn. Það
er gott að vita hver af annarri, hittast og
hlæja saman öðru hvoru, á milli þess sem
við kryfjum starfið og berum saman bækur
okkar.
FréTTATIlKYnnInG
Önnur útgáfa af ritinu a-one: Fræðilegur bakgrunnur og iðjumiðað námsefni er komin
út. Höfundur er guðrún Árnadóttir umsjónarmaður þróunar- og rannsóknarverkefna
iðjuþjálfa Landspítala. Sextán ár eru frá fyrri útgáfu ritsins og því er um ítarlega endur-
skoðun og uppfærslu að ræða. Fagfólk úr ýmsum stéttum sóttist eftir fyrri útgáfunni, auk
iðjuþjálfa og iðjuþjálfanema sem sumir hverjir lásu ritið upp til agna svo þeir þurftu að
endurnýja. uppfærslan tekur á þáttum sem hafa þróast frá fyrri útgáfu. Þar má nefna:
1. tengsl við Líkanið um samspil fagþekkingar.
2. tekið er mið af nýjustu útgáfu flokkunarkerfis bandaríska iðjuþjálfafélagsins á
íðorðum og flokkunarkerfi alþjóðaheilbrigðismálstofnunarinnar.
3. Þróun iðjuþjálfunar erlendis og tengsl hennar við a-one.
4. taugaatferli og a-one.
5. notkun klínískrar rökleiðslu og rökleiðsludæmi.
6. tengsl við þjónustuferli iðjuþjálfunar.
7. Fjórar leiðir notkunarmöguleika.
8. Fjölda nýrra litmynda til viðbótar við eldri myndir tengdar uppbyggingu
og starfsemi miðtaugakerfisins.
9. uppfærslu á hugtakalistum.
Hægt er að panta ritið hjá Valerie Harris iðjuþjálfa í Sjálfsbjörgu
á netfanginu valerie.harris@a-one.is