Glettni - 18.01.1939, Page 6

6
GLETTNI
Framh. af bls. 3
„Finnst yður hann Árni, sonur bóndans
hérna á næsta bæ ekki vera laglegur piltur? ‘
Hún leit snöggt á mig og sagði: „Þekkið
þér hann?“ Og rétt á eftir: „Mér finnast
þeir allir lura'.egir og leiðinlegir piitarnir hér
í sveitinni, það er eLkert gaman að vera með
þeim“.
„Þér eruð Fka svo daufar og kal'dlegar í
viðmóti við þá, þér þuríið að gefa þeim
ögn undir fótinn og fjörga þá, þeir breytast
til batnaðar við það. Annars eru þeir allir
dauðskotnir 1 )ður“.
„Uss, það vaniaði ná bara að ég gæfi þeim
undir fótinn! Hver einasti þeirra myndi strax
álíta, að við værum trúlofuð og hlaupa til
pabba daginn ef.ir og biðja mín. Hér í sveit-
inmi e:ru allir hlutir teknir svo alvariega, að
ekki er hægt að skemmta sér án þejs að tal-
að sé um léttúð og synd. En ég get verið
kát, þegar ég vil, ég þótti hrókur alls fagn-
aðar, þegar ég v:ar í borginni, þar er hægt
að skemmta sér ‘.
Þannig skröfuðum við saman á Ieiðinni
inn að á. Það var steikjandi hiti og sólskin,
sterkur skógarihnur tog fuglasöngur. Og okk-
ur kom seinna4 saman um, að rétt væri að
fá sér bað í ínni til hressingar. „Við skul-
um koma lengra uppeftir“, sagði hún, —
„Iengra frá veginum, ég veit af lygnum og
djúpum hyl þar“. Og ég var því hjartanlega
samþykkur, hylurinn réyndist Iygn og djúp-
ur og yndislegt að baða sig með henni.
Eftir þetta yorum við Rún all'mikið sam-
an og hvern góðviðrisdag, á meðan ég dvaldi
þarna, fórum við f.nfa í á fil þess að synda.
Mér fannst hún verða glaðlegri og yndislegri
með hverjum deginum sem leið og þetta eru
mér ógleymanlegar stundir. —
Vinur minn, presturinn, hefir boðið mér
að heimsækja sig næsta sumar og avelja
hjá séreins lengi og mig lystir. Hann segir
að það fjörgi heimilislífið. Og sannarlega
hlakka ég mikið til að ræða við hann um
draumlyndi og sakleysi æskunnar og baða
mig þess á milli og synda í ánni með Rún.
Eitt „seriöst“ vers
O, gæt þín, lát ei mammons mátt
myrkva þín augu og blinda.
Hataðu bíla og buigeiss hátt,
sem burtu alþýðleik hrinda.
Vinn fyrir land og fósturborg
forðastu þá, er svindla.
Og hverja láttu sefa sorg
sígarettur og vindla.
Æ. Æ.
Kaupsýslumenn
og aðrir sem þurfa að auglýsa,
ættu að auglýsa í „Glettni" því
fólk tekur æfinlega best eftír
auglýsingum í gaman blöðum,
og „Glettni,, kemur víða við
SKRÍTLUR
— Er það satt að konan þín sé hræðslu-
gjörn og taugave'kluð.
— Nei, það skil ég varla, hún getur stað-
ið tímunum sanian fyrir framan spegilinn.
— Pabbi, veiztu, hvað tunglið er þungt?
— Nei_, góði minn, það veit enginn, því
það er ýmist að stækka eða minnka.
Móðirin: „Uss, Hanni minn, þú mátt ekki
segja svona ljót orð.
Hanni: „Laxness, Melax o. fl. gera það.
Móðirin: „Þá máttu ekki Ieika þér oftar
við svo vonda stráka".
Um aldamótin síðustu kom bóndi nokkur
í kaupstað; hitti faktorinn þar og bað hann
að útvega sér mórauðan hvolp undan pólitík-
inni, því hann hafði heyrt að það væri svo
gott fjárhundakyn af henni.