Stjórnartíðindi fyrir Ísland: C-deild - 01.12.1898, Side 201

197
Þorgi'ímur Þórðarson: »Eíghósthm, or gekk víSa um land og var kominn
í Skaptafellssyslu og' Múlasyslur, kom ekki hingað«.
Bjarni Jeusson: »Kíghóstinn barst hingaS í janiiarmánnSi, fyrst í Mvrdalinn af
Eyrarbakka með omrenningum, er ekkert erindi syndust.eiga annað' með vetrar-flakki sínu en
að flytja kíghóstann meS sjer hingaS austur. Austur vfir Myrdalssand barst hann ekki fyr
en í maímánuSi, er samgöngur fóru aS verSa tíðari meS vorinu.
Þá er jeg heyrSi, aS kíghóstiun vœri kominn í Myrdalinn, samdi jeg þegar í samráSi
við syslumann áskorun til syslubúa um aS gjöra allt sem í þeirra valdi stœSi til aS varna út-
breiðslu veikmnar, og tók jeg þar frani helstu ráð til þess og lysti kíghóstanum og lækningu
hans. Askorun þessi var síðan send í nokkrum afritum, meS áteiknun syslumanns og áijett-
iugu, um alla sysluna, og var yfirleitt vel tekið.
Alls fengu 76 börn og ungliugar kíghóstann, af jieim dóu 3 börn, öll vngri en árs-
gömul. Ur því októbermánuður var liSinn kom ekkert nytt tilfelli fyrir af kíghósta. Mjög
vildu sogin koma aptur í börnin, ef þau kvefuðust síðar, þó þau svndust vera orSin al-
heil af kíghóstanum«.
Olafur Guðmundsson: »Fyrstu tilfelli af kíghósta komu fyrir í Austur-Land-
eyjum 25. febr. og fluttu ferSamenn aS sunnan veikiua þangaS«.
Ásgeir Blöndal: »Kíghóstinn kom efalaust úr Reykjavik með börnum þeim,
sem þar höfðust við í landskjálftunum, og dreifðist því þegar í byrjun út um allt hjeraðiS.
Yægur reyndist haun og eigi man jeg til a'ö börn dæju úr honum, í öllu falli hafa verið mjög
lítil brögS að því«.
Þorsteinn Jónsson: »Kíghóstinn var hjer eigi undir lok liSinn fyir en í apríl.
Syktust alls 39, þar af dó 1, enda var veikin meS mildara móti. 'Samgöngur við sýkt heim-
ili reyndi jeg að hindra eptir megni og tókst að verja mörg heimili fyrir veikinni«.
SigurSur Sig urðsson: »1 júnímánuSi barst hingað kíghósti sunnan úr Mvra-
sýslu í SuSurdalina. Hann var venju fremur vægur og dó ekkert barn úr honum; hætti hann
svo í lok ágústmánaðar og bar ekkert á honum fram aö áramótum, án þess að nokkur ráð-
stöfun, til þess að hindra útbreiðslu veikinnar, væri gjörS önnur eu sú, að menn voru hvattir
til að hafa scm minustar samgöngur við þessa bæi, sem vcikin gekk á«.
Friðjón Jensson: »Kíghóstinn kom hingað í hjeraðið fyrst í des. 1896 með
unglingspilti frá Isafirði. HafSi hann verið þar um sumarið og fram á haust. Sýktust flest
börn á þremur bæjum í Álptaneshreppi, en þar hagar svo til, aS annaðhvort eru þeir um-
flotnir á alla vegu eða að mestu leyti og í annan stað samgöngur ]>ví nær engar um þaS
leyti; breiddist kíghóstinn ekkert út þaðan og heyrði jeg ekki getiS um lianu fyrir utan
þessa 3 bæi í nærfellt 3 mánuði. Það er fyrst í marz, sem jeg varð var við hann aptur og
frá hinum enda umdæmisius og mun hann hafa komið þangað frá Stykkishólmi eða svcitun-
um þar í kring, og eptir það breiddist kighóstinn frá einu heimili til annars. Af 56 dóu 7.
Seinasta tilfellið, sem jeg varð var við, var í september. Engin ráðstöfun gjörS til aS stemma
stigu fyrir veikinni; áleit jeg það þýðingarlaust; heyrSi jeg alstaðar getið um hana í kring,
þegar hún kom hingað í seinna skiptið«.
Skúli Arnason: »Kíghósta fengu flest börn en þó mjög vægau«.
SigurSur Magnússon: »Kíghósti gekk framan af árinu, en var þá í rjenun«.
SigurSur Pálsson: »Kíghóstinn hefur vafalaust flutzt hingað úr Skagafirðin-
Mm, þar sem hann gekk í sumar. Hans nmn fyrst liafa oi'Sið vart hjei' í ágústmánuði í sum-
ar og byrjaði á mjög líkum tíma bæði í Þinginu og í Laxárdalnum. Ekkert barn hefur dáiS
ur honum svo jeg til viti, enda hefur haun veriS mjög vregur; virSist nú vera á förum«.
J