RM: Ritlist og myndlist - 01.06.1947, Side 40

RM
ÞÓRIR BERGSSON
Ég veit ekki, sagði doktorinn. —
Ég er ekki viðkvæmur maður, en
þetta hryggir mig, herra Bardal.
Þeir gengu út úr herberginu og inn
í bókaherbergið aítur.
Ég hringdi í kunningja minn, em-
bættismann í lögreglunni, og hað
liann að koma klukkan tvö. Hún er
nú að verða það. Vilduð þér híða
þar til hann kemur? Það væri æski-
legt að þetta gæti farið. hljótt fram-
hjá. —
Vilhjálmur Bardal gekk um gólf.
Mér finnst ])ungt loft og heitt hérna
inni, sagði hann. — Eitur í loftinu,
allt of mikið eitur. —
Ef lil vill, — allt of mikið eitur,
sagði læknirinn.
Þeir gengu út í garðinn.
Ungi maðurinn gekk rakleiðis að
rósarunnanum, þar sem pappírshlað-
ið lá. — Flugan var steindauð.
Doktor Jökull Pálsson horfði á
manninn, sem hafði misst allt. Og
maðurinn, sem hafði misst allt, horfði
niður á fluguna. Það var eins og
hann væri að tala við sjálfan sig,
vissi ekki af neinum hjá sér.
Ég gerði það ekki viljandi, sagði
hann, — ég vissi ekki að þú varst
sá glópur að fljúga inn í eitrið hjá
mér. Greyið litla! Það var þér sjálfri
að kenna. Vesalings litlu flugur! Þið
þorið alll — en þolið ekkert.
Svo sneri hann sér skyndilega við
og kveikti í vindlingi.
Myndir: Ásgeir Júlíusson.