Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1990, Page 11

Björg Orvar
fjarskyggni fulltrúans
að kirkjugarðsfulltrúanum látnum fannst eftir-
farandi krotað í dagbókina þróttmikilli hendi:
„lifi í vofulíki er ekki ein af hetjum samtíðar-
innar stolt mitt þolir ekki tímabundna afneitun
þegar garðurinn fyllist af oddhvössum formum sem
rekast hvert í annað á tillitslausan hátt og
tæmist af litum og blæbrigðum leiði af leiði af leiði
ég horfi tíl að mynda á reykvískan djöful strjúka
yfir grafskrift (kannski mína eigin) alltaf þá
sömu dag eftir dag
þeir sjást ekki fyrir fótumtroða aldareðlið og
kalla hið hreina uppgjör pungmeisunnar“
BJARTUR OG FRU EMILIA • TIMARIT
11