Ljóðormur - 01.08.1987, Blaðsíða 14

Ljóðormur
Jón Kristófer:
Kannski Ijóð?
Eins og hraðskreiðir léttbátar
trítla á öldum sundsins
milli eyjanna,
stiklum við á stundum bilsins
milli upphafs og endis
og fjarlægjumst öll hvert annað.
Eins og varkárir farmenn
sveigja um grynningar
forðumst við endimörk skeiðsins,
þar sem hvíldin bíður okkar
og fjarlægjumst öll
hvert annað,
sem erum á sömu leið
að sama, síþráða marki
frá sama vanda og neyð.
Því oftast nær er einhver skekkja
í allra stefnu mun sjást.
Hún miðast ekki við mflu
en manngildi - sannleik og ást.
12