Ljóðormur - 01.08.1987, Blaðsíða 37

Ljóðormur
Ég er vegurinn sannleikurinn og lífið
Nú ætla ég að skreppa útí bakarí
og þegar ég kem aftur
förum við í kaffi.
Hann kom aftur
braut brauðið skenkti kaffið og sagði:
Sannlega segi ég yður
þetta verður síðasta kaffipásan mín
í þessu starfi
ég ætla að snúa mér að öðru
og aðeins einusinni héðanífrá
mim ég komast í snertingu við
Hamar og Nagla.
Gekk so útí heitan morgiminn
og hvarf í molluna.
Hér er eins og sjá má vísað til frelsarans. En er hér ekki einnig saga
okkar allra sögð? I lokaáfanganum eftir "síðustu kaffipásuna" komumst
við í kynni við hamar og nagla.
Kjartan slær einnig á aðra strengi en þá sem hér hefur verið lýst að
framan. Hann lætur Lasarus taka hin fjölbreytilegustu mál til athugunar.
Stórskemmtileg og haganlega gerð er nýgervingin Höft í kaflanum
Lasarus ræðir skáldskap. Þar greinir hann frá þeim (skáldum) sem
brynja sig kulda og ís til að leyna því sem innst býr af ótta við auglit ann-
arra manna:
í dag er fossinn
í klakaböndum
so hann missi ekki
niðrum sig vatnið.
En blessaður
spéhræddi auminginn
veit ekki
hvað hann á í vændum:
35