Fréttabréf - 01.05.1992, Blaðsíða 5

baráttu gegn hinum altæka alheimsóvini, karlinum.", „..konur
fóru að endurskilgreina söguna meö feðraveldi og aðrar skrítn-
ar hugmyndir í farteskinu..." , „...þetta héma marxíska
kjaftæði, sem er þama komið upp í dularbúningi..." og „...það
er svona ákveöin ofvitasósíalismi, sem í þessu felst."
Og í framhaldi af þessu kemur gullvæg vangavelta: „Ja,
í mínum huga þá skiptir afskaplega miklu máli, að karlmenn
þeir hugsi um þessi mál og geri það út frá svona almennu
sjónarmiði. Það má t.d. benda á það, að í skýrslum og svona
viöhorfum, sem komið hafa fram undanfarið, þá er talað um
það, að konan hún sé svona fulltrúi, héma, umhyggjunnar og
samúðarinnar og allt það góða, en það má líka líta á þetta
alveg ööruvísi. Það má líta á þetta, þetta umhyggjuhlutverk
konunnar sem hreinan slettirekuskap, óþarfa eftirlit, sem sé
eitthvert svona tengdamóðursyndróm eða eitthvað slíkt."
Svo minnist hagfræðingurinn á þá staðreynd, að skólar
landsins séu fyrst og fremst mannaðir konum, en þegar Bylgju-
spyrill ýjar að því, að hugsanlega sé þá verið að ala drengina
upp í pempíuskap, þá svarar Guömundur: „riei, það held ég nú
ekki. Ég held aö böm séu það heilbrigð aö þau bregðist nú
alltaf nokkuö rétt við allri óáran, sem yflr þau dynur."
Rúmsins vegna er ekki hægt aö rekja lið fyrir lið alla þá
djúpt hugsuöu speki, sem árrisulir hlustendur Byigjunnar fengu
þama til umhugsunar, um illa meðferð þjóðfélagsins á fráskild-
um körlum, um ofbeldi karla sem afleiöingu af líkamlegum
styrk þeirra, hvemig þeir beita þessum styrk sínum samkvæmt
hlutarins eðli gagnvart þeim sem em minni máttar o.s.frv.
En að lokum lýsir hagfræöingurinn því yfir, aö hann hafi
nú ekki miklar áhyggjur af þessum konum, sem eiga sök á allri
þessari óáran, því að „...náttúrulega konur, sem þannig eru,
vekja ekki minn áhuga og ég tek ekki eftir þeim, því að, héma,
svo líka held ég aö það kippi nú í kynið, þegar á reynir, þá sé
nákvæmlega sama, hvaða þvælu menn hafa uppi í sér. Þær eru
konur, og menn em karlar, og maður sér það gjaman, ég sé
það gjaman hjá ýmsum vinkonum mínum, miklum jafnréttis-
konum, sem ég þekki, að þær em hvað heitastar í jafnréttis-
málunum, þegar þær hafa lent í ástarsorg, en svo þegar þær
hafa kynnst nýjum draumaprinsi, aö þá er nú svona slakað á
jafnréttiskröfunni þannig að ég held nú að þetta sé nú að sumu
leyti skvaldur, sem konur venja sig á."
Ja, ég segi nú bara fyrir mig, að mikið gagn gera svona
menn eins og Guömundur Ólafsson hagfræðingur.