Fréttabréf - 01.10.1992, Síða 10

verulega. Við litum inn á sjúkrahúsið þar sem heilsugæsluálm-
an er tilbúin, ekkert vantar nema lyftu til að koma henni í
gagnið. Við heyrðum af hugmyndum um að gera sjúkrahúsið
að endurhæflngarspítala sem gæti grynnt á biðlistum annars
staðar.
Pappírspokaverksmiðja staðarins er því miður komin á
hausinn, en nýuppsett framleiðslulína áburðarverksmiðjunnar
og sementsverksmiðjunnar passa ekki fyrir íslenska pokafram-
leiðslu. Mú eiga Njarðvíkingar verksmiðjuna og hyggja á fram-
leiðslu umhverflsvænna innkaupapoka. Á Blönduósi er rækju-
verksmiðja sem gengur ágætlega, en framtíð hennar á þessum
stað mun vera háð því að höfnin margfræga, sem er reyndar
brimvamargarður, komist í gagnið. Að lokum litum við inn á
prjónastofu sem er að rísa úr rústum annarrar sem varð gjald-
þrota, og þar var gott hljóð í fólki.
HVAMMSTANQI. Við mættum á staðinn á sögulegri
stund á meðan rannsóknarlögreglan var að skoða Meleyrina.
Bjami Þór Einarsson sveitarstjóri tók á móti okkur við annan
mann og sagði að fyrir Hvammstangabúa væm afdrif Meleyrinn-
ar engin tíöindi. Þrátt fyrir yfirvofandi atvinnuleysi var engan
bilbug að finna á sveitarstjómarmönnum. Hreppurinn, sjúkra-
húsið og Meleyrin hafa verið álíka stórir vinnuveitendur og nú
er það von heimamanna að nýir aðilar taki við rekstri rækju- og
skelvinnslu á staðnum. Við litum inn á sauma- og prjónastof-
una Drífu. Þar er af og til nokkur óvissa um framtíð starfsem-
innar, en þetta er mikilvægur vinnustaður fyrir konur á ýmsum
aldri. Við heimsóttum líka fjarvinnslustofuna á hæðinni fyrir
ofan og þar lifa menn á ættfræðifikn landsmanna, setja og
brjóta um bækur um ættanna kynlega bland. Nú á að herja á
Alþingi og fá verkefni þaðan, líklega þó ekki í ættfræði. Við
fylgjumst spenntar með. Á sjúkrahúsinu er fyrst og fremst
þjónusta við aldraða og þar er verið að byggja og breyta. Við
enduðum heimsóknina á Vertshúsinu þar sem nýir eigendur
hafa komið upp ágætis veitinga- og gististað eftir gjaldþrot fyrri
eigenda.
Loks er þess að geta að Ingibjörg Sólrún stóö í ströngu
að kyssa ættingja sína í öllum áfangastöðum og mælum við hér
með því að í öllum slíkum ferðum verði höfð með ein sem á
ættir sínar að rekja á svæðið.
Óvfst er hvaða landshluti verður næst fyrir valinu, en þær
stöllur eru til alls vísar og þegar farnar að hlakka til.