Morgunblaðið - 26.10.2015, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 26. OKTÓBER 2015
✝ Sigurlína Jóns-dóttir fæddist í
Hleiðargarði í
Saurbæjarhreppi í
Eyjafirði 26. sept-
ember 1935. Hún
lést á Akureyri 7.
október 2015. For-
eldrar hennar voru
Jón Vídalín Ólafs-
son, bóndi og
mjólkurbílstjóri, f.
7.12. 1911, d.
28.10. 1941, og Auður Sig-
urpálsdóttir, verkakona og hús-
móðir, f. 28.9. 1916, d. 23.4.
1984.
Sigurlína var elst í systkina-
hópnum en þau eru samfeðra:
Hildur, f. 1936, búsett á Ak-
ureyri, Ólafur, f. 1937, búsettur
á Akureyri, Indiana, f. 1939,
búsett í Reykjanesbæ, Krist-
jana, f. 1940, búsett á Akureyri.
Sammæðra: Guðrún, f. 1945,
búsett í Fnjóskadal, Sigurpáll,
urlínu er Hilmar Geir Hannes-
son, f. 21.8. 1942. Börn þeirra
eru: 1) Hannes Karl, f. 24.4.
1973, í sambúð með Svanhvíti
Alfreðsdóttur, f. 9.2. 1976, og
eiga þau þrjú börn. 2) Ásta Lín,
f. 24.4. 1973, gift Arngrími
Magnússyni, f. 25.3. 1972, og
eiga þau tvo syni.
Árið 1977 giftist Sigurlína
Hreini Guðmundi Þorsteinssyni
sjómanni, f. 23.11. 1930, en
hann lést 29.12. 1979.
10 ára gömul fluttist Sig-
urlína með fjölskyldu sinni til
Akureyrar og 16 ára fór hún að
vinna á Kristneshæli, þar sem
hún kynntist Karli Gunnari
fyrri manni sínum. Stofnuðu
þau heimili á Akureyri árið
1953 og lengst af bjuggu þau í
Norðurgötu 26. Á meðan Karl
Gunnar lifði var Sigurlína
heimavinnandi húsmóðir en eft-
ir andlát hans fór hún að vinna
úti fyrir heimilinu ýmsa verka-
kvennavinnu. Síðustu starfsárin
vann hún sem matráður í
Landsbankaútibúinu í Kaup-
angi á Akureyri.
Útför Sigurlínu fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 26.
október, kl. 13.30.
f. 1947, búsettur á
Akureyri.
Árið 1955 giftist
hún Karli Gunnari
Biering Sigfússyni
verslunarmanni, f.
4.1. 1930, d. 6.8.
1968. Börn þeirra
eru: 1) Jón Símon,
f. 15.8. 1954, giftur
Jónínu Ingibjörgu
Jóhannsdóttur, f.
13.3. 1955, og eiga
þau fjögur börn og þrjú barna-
börn. 2) Gunnar f. 12.12. 1956,
giftur Björgu Rafnsdóttur, f.
8.12. 1955, og eiga þau eitt
barn og tvö barnabörn. 3) Auð-
ur Snjólaug, f. 25.6. 1959, gift
Gunnari Halli Ingólfssyni, f.
3.8. 1956, og eiga þau sex börn
og átta barnabörn. 4) Sigfús
Arnar, f. 25.9. 1965, giftur Guð-
rúnu Rúnarsdóttur, f. 3.4. 1967,
og eiga þau fjögur börn og eitt
barnabarn. Barnsfaðir Sig-
Elsku móðir mín. Nú er komið
að leiðarlokum hjá þér á þessari
jörð. Ég vil þakka þér fyrir að
hafa gefið mér líf, verið mér móð-
ir og kletturinn minn. Alltaf gat
ég leitað til þín, sama hvað bját-
aði á.
Mér er þakklæti efst í huga
fyrir allar þær ótal gleðistundir
sem ég eignaðist með þér og fjöl-
skyldunni. Þá á ég við kleinu- og
sláturgerðina til að mynda. Þá
var nú gaman! Ekki má gleyma
laufabrauðsgerðinni fyrir jólin.
Þegar maður var kominn til vits
og ára var röðin komin að því að
dóttirin tæki við og handbrögðin
væru rétt og að öllum kúnstar-
innar reglum væri fylgt. Enda
var ævinlega allt hundrað pró-
sent hjá þér, elsku mamma!
Myndarskapurinn leyndi sér
heldur ekki þegar kom að handa-
vinnu hjá þér, mamma mín. Allir
kjólarnir úr æsku minni, ullar-
sokkarnir sem þú færðir börn-
unum mínum, gardínurnar og
dúkarnir. Já, þú varst með sanni
hæfileikarík kona.
Þú varst trygg og trú okkur
systkinunum og síðar fjölskyld-
um okkar allra. Besta mamma,
amma og langamma sem hugsast
gat og öll munum við sakna þín
með sanni. Minningarnar eru æði
margar og það er gott að hugsa
til þess að lokaminning margra
innan fjölskyldunnar um þig er
frá áttræðisafmæli þínu. Þú
varst svo glöð og þakklát að fá að
fagna því með fjölskyldu og vin-
um. Það mun vafalaust ylja þeim
sem eftir lifa að hafa átt þá stund
með þér. Ásamt svo ótal fleiri fal-
legum og hugljúfum stundum
með þér.
Að lokum vil ég þakka þér fyr-
ir allt, elsku mamma.
Guð geymi þig í faðmi sínum,
blessuð sé minning þín.
Þín dóttir,
Auður Snjólaug Karlsdóttir.
Elsku mamma, nú hefur þú
kvatt okkur í síðasta sinn og
haldið á vit nýrra ævintýra. Ég
vissi að þessi stund myndi koma
fyrr en síðar og átti því að vera
tilbúinn. En ég var fjarri því að
vera tilbúinn undir það að kveðja
þig, þetta tekur meira á mig en
orð fá lýst. Þú sagðir mér ein-
hvern tímann, þegar við ræddum
málin, að þetta væri orðið gott
hérna og þú værir búin að skila
þínu. Heldur betur varstu búin
að skila góðu verki, hvílík ofur-
kona sem þú varst. Sterk, góð,
umburðarlynd, þolinmóð, örlát,
hjálpsöm, falleg og einstök. Þú
varst góð við alla og alltaf til í að
hjálpa öllum, jafnvel þó að hlut-
irnir væru ekki svo einfaldir í
þínu lífi. Því að þú varst heldur
betur búin að þurfa að hafa fyrir
hlutunum. Þrátt fyrir allar hindr-
anir og erfiðleika sem þú lentir í í
lífinu stóðstu alltaf upp aftur og
barðist áfram fyrir þig og þína.
Það er ekki sanngjarnt hversu
mikið var lagt á þig á köflum,
missir tvo maka og elur upp sex
börn langtímum saman ein. En
þú varst heppin með hversu gott
fólk hefur verið í kringum þig.
Elsku mamma, ég hefði ekki get-
að fengið betri mömmu en þig,
þú varst einstök mamma og hús-
móðir af guðs náð. Heimili þitt
var alltaf fallegt og stóð alltaf öll-
um opið, og ávallt var mikill
gestagangur hjá þér. Þar kom
fólk ekki að tómum kofanum,
alltaf var til nóg af heimabökuð-
um kökum og nóg af mat. Sem er
alveg óskiljanlegt þegar maður
horfir til baka, því ekki varstu
hálaunakona, en þú kunnir að
nýta hlutina. Mamma, við tvö
gengum í gegnum margt saman,
þú þurftir að hafa aðeins meira
fyrir mér en systkinum mínum.
Við fórum margar ferðirnar sam-
an suður þegar ég fór í aðgerðir
og alltaf og í öllu mínu lífi hefur
þú staðið sem klettur við hliðina
á mér. Þú stappaðir í mig stálinu
á erfiðum stundum, gladdist yfir
sigrum mínum og allt þar á milli.
Ég varð loks faðir á þessu ári og
ég gleymi aldrei hversu ánægð
þú varst þegar ég sagði þér frá
því að það væri drengur á leið-
inni hjá okkur Svanhvíti, og þeg-
ar Hilmar Hreinn fæddist og þú
sást hann í fyrsta sinn ljómaðir
þú ekki minna en ég sjálfur. Ég
vildi óska þess að þú hefðir verið
með okkur nokkur ár í viðbót og
séð drenginn okkar vaxa úr
grasi, og hann hefði fengið að
kynnast bestu ömmu í heiminum,
ömmu Línu. En þið áttuð svo
magnaðar stundir saman þegar
þið hittust á þessum sjö mánuð-
um. Ég mun segja drengnum
okkar hversu yndisleg mamma
og amma þú varst, þegar hann
verður eldri.
Ó, mamma mín, nú leiðir skilja að
sinni,
og sorgartárin falla mér á kinn,
en hlýjan mild af heitri ástúð þinni,
hún mýkir harm og sefar söknuðinn.
Í mínum huga mynd þín skærast
ljómar,
og minningin í sálu fegurst ómar.
Þú móðir kær þér aldrei skal ég
gleyma,
þinn andi fylgi mér á lífsins strönd.
Ég vil í hjarta heilræðin þín geyma
og halda fast í Drottins styrku hönd.
Með huga klökkum kveð ég góða
móður.
Ó, mamma mín, þú lífs míns stærsti
sjóður.
(Árni Gunnlaugsson)
Elsku mamma, ég vona að þú
sért hamingjusöm á ný í faðm-
inum á Hreinsa, og þið fylgist
með og vakið yfir okkur öllum.
Takk fyrir allt.
Þinn sonur,
Hannes Karl og fjölskylda.
Elsku mamma mín, nú hefur
þú kvatt þetta jarðneska líf og
ert komin til þeirra sem á undan
hafa farið. Það var greinilega
mikill fögnuður hinum megin
þann dag sem þú kvaddir okkur
hér því norðurljósin léku á als
oddi það kvöld. Fyrir mér er
söknuðurinn mikill og sár, þessi
kveðjustund er erfið. Það er mik-
ið og stórt skarð sem hefur
myndast í fjölskyldunni, skarð
sem ekki verður hægt að fylla.
Þú barst titilinn höfðingi í „Litlu
Nesættinni“ okkar og varst vel
að honum komin. Það er ekki
hægt að segja að líf þitt hafi verið
dans á rósum, þú þurftir vel fyrir
því að hafa. Þegar ég hugsa til
baka man ég samt ekki eftir því
að okkur hafi skort neitt í upp-
vextinum, þú skaffaðir í okkur og
á. Við tvíburarnir fengum að æfa
eina íþrótt eða sinna öðru áhuga-
máli yfir veturinn. Auðvitað lang-
aði okkur í margt sem jafnaldrar
okkar fengu en við ekki. Það var
sama þó að við bentum á það að
það væri hægt að skrifa ávísun.
Margar minningarnar koma
fram í hugann þegar ég hugsa til
baka. Allar sveitaferðirnar, fram
að Hrísum, í Vaglir, Lerkihlíð,
Brúnagerði og Steinkirkju. Það
var nú í fæstum ferðunum setið
auðum höndum, það var ýmis
bakstur eins og kleinur, soðið
brauð, flatkökur og jafnvel hnall-
þórurnar fagurskreyttar fyrir
einhverja ferminguna. Þú sast
aldrei auðum höndum, varst allt-
af með eitthvað á prjónunum,
heklunálinni eða í saumavélinni.
Þú varst alltaf boðin og búin að
hjálpa öðrum ef eitthvað stóð til.
Einnig kemur fram í minningun-
um sumardvölin í Hólsgerði þar
sem þú varst ráðskona. Þú varst
dugleg að fara með okkur krakk-
ana í berjamó og útilegur, þar
sem appelsínugula tjaldið bar af.
Þegar ég fór sem skiptinemi til
Ameríku og au-pair nokkrum ár-
um síðar studdir þú mig vel þrátt
fyrir að vera sjálf áhyggjufull.
Bréfaskriftirnar og kassetturnar
sem fóru okkur á milli á þessum
tímum eru mér dýrmætar. Eftir
að ég flutti að heiman var gott að
koma heim í mömmumat. Þegar
þú varst flutt í Lindasíðuna var
gott að gista hjá þér í litlu
geymslunni. Þegar þú komst
suður til mín voru ættingjarnir
heimsóttir og þú kenndir mér
ýmsan bakstur og hannyrðir. Í
eitt skiptið kenndir þú mér að
gera vatnsdeigsbollur og okkur
tókst að bræða úr handþeytaran-
um, því enga hrærivél átti ég.
Það eru ekki margir sem geta
státað af því að hafa eytt brúð-
kaupsnóttinni með mömmu sína
(og tengdamömmu) sofandi í
stofunni við hliðina á hjónaher-
berginu, með enga hurð.
Það var alveg yndislegt að
koma til þín á Hlíð, sérstaklega
þau skipti sem ég kom ein norður
og gat gist hjá þér í herberginu
þínu.
Starfsfólki Aspar- og Beyki-
hlíðar vil ég þakka sérstaklega
fyrir hlýja, góða og ósérhlífna
umönnun. Þið eruð frábær og
Eva, takk fyrir að vera mömmu
traust, trú og yndislegur tilsjón-
armaður. Það hafa myndast
sterk og góð bönd milli mömmu
og starfsfólksins, sem og okkur
fjölskyldunnar, á þeim þremur
og hálfu ári sem mamma hefur
búið á Asparhlíð. Ég hef sagt það
frá því mamma flutti þangað að
hingað vil ég flytja þegar sá tími
kemur.
Elsku mamma mín, hvíl í friði,
þín er og verður sárt saknað.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín dóttir,
Ásta Lín.
Elsku mamma mín.
Þau voru þung sporin sem við
Guðrún mín tókum klukkutíma
fyrir brottför þann 7. október í
okkar langþráða sumarfrí. Svo
þung. Mikið erum við þó þakklát
fyrir þær mínútur sem við áttum
ein með þér stuttu áður og náð-
um að kveðja þig, það var mik-
ilvægt. Það er margs að minnast
og í mínum huga ert þú alþýðu-
hetja, hetjan mín sem bognaðir
en brotnaðir aldrei þrátt fyrir
endalausar klyfjar sem almættið
setti á þig. Fyrst að taka frá þér
föður þinn, þá sex ára að aldri,
elst fimm systkina og ég veit að
þú þurftir strax mjög ung að
vinna hörðum höndum, enginn
tími til að leika sér eða sinna því
sem börn eiga að sinna. Síðan var
bætt á þig byrði þegar pabbi dó,
þú rétt að verða 33 ára með fjög-
ur börn, þriggja til fjórtán ára.
Að lokum þegar Hreinsi var tek-
inn frá okkur öllum eftir tveggja
ára hjónaband ykkar og þú rétt
44 ára gömul mamma. Aldrei
brotnaðir þú en vissulega bogn-
aðir. Ég er ekki viss um að nú-
tíma konur og menn þyldu jafn-
miklar byrðar í dag og þú þurftir
að bera, elsku mamma mín.
Við Guðrún og börnin okkar
erum þakklát fyrir þann tíma
sem við áttum með þér. Ferða-
lögin öll í sumarbústaði hingað
og þangað um landið sem byrj-
uðu á ferð í Öxarfjörðinn haustið
áður en við áttum von á frum-
burði okkar. Síðan komu þær
hver á fætur annarri. Ferðirnar
sem þú fórst með okkur á sjó-
stangaveiðimótin, ferð í Grímsey
svo ekki sé talað um ferðina til
Portúgal. Krakkarnir eru enn að
tala um þá ferð, mamma.
En nú skiljast leiðir að sinni,
elsku mamma mín. Miðvikudag-
arnir verða svo mikið fátækari
fyrir okkur Guðrúnu en við
reyndum að koma í hverju mið-
vikudagshádegi og borða með
þér eftir að þú fluttir á Hlíð og
stundum komu krakkarnir með
og afastrákurinn minn, hann
Bergmar Logi, það þótti þér
vænt um og varst alltaf stolt af
því að sýna stóru fjölskylduna
þína. Aðfangadagskvöldið í ár
verður erfitt. Þú varst vön að
vera hjá okkur Guðrúnu og börn-
unum allt frá því 1996, það verð-
ur auður stóll í ár.
Ég hygg hins vegar að þú haf-
ir verið reiðubúin, öll börnin þín
búin að gera þig að ömmu og við
eldri börnin þín öll orðin að
ömmu eða afa.
Það er með söknuði, ómældri
væntumþykju og umfram allt
djúpri virðingu sem við kveðjum
þig í dag, elsku mamma mín.
Elska þig að eilífu.
Þinn sonur,
Sigfús.
Elsku amma Lína. Það er svo
erfitt og nær ómögulegt að gráta
þig. Því þegar hugurinn reikar
þá á maður nær einungis góðar
og fallegar minningar um þig.
Ég er nokkuð viss um að allir
geta sagt og segja að amma
þeirra sé sú besta sem til er. Þar
er ég engin undantekning! Þú
varst holdgervingur sannleika,
góðvildar og heiðarleika. Þig ein-
kenndu svo margir eiginleikar
sem létu þig virðast standa öðru
fólki framar. Þótt þú hefðir aldr-
ei samþykkt að hægt væri að lýsa
þér á þann hátt.
Takk fyrir lífið sem þú gafst
móður minni, það færði mér mitt
líf sem ég hef nú gefið dóttur
minni.
Síðast en ekki síst, takk fyrir
að vera fyrirmyndin mín. Takk
amma, takk!
Þín
Elva Rún.
Elsku amma Lína.
Við söknum þín.
Það var gott að gista í geymsl-
unni hjá þér (í Lindasíðu).
Það var gaman að vaska upp
hjá þér.
Þú áttir alltaf eitthvað gott
handa okkur, mola eða súkkulaði.
Mamma og pabbi láta þessa
vísu fylgja:
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þínir
Magnús Geir og
Hjalti Hreinn.
Margt þú hefur misjafnt reynt,
mörg þín dulið sárin.
Þú hefur alltaf getað greint,
gleði bak við tárin.
(J.Á.)
Hvíl í friði, elsku amma, og
takk fyrir allt
Þín sonardóttir,
Dagný.
Sigurlína
Jónsdóttir
Systir okkar, mágkona og frænka,
GUÐRÚN KARLSDÓTTIR,
Furugerði 1, Reykjavík,
andaðist á Vífilsstöðum aðfaranótt
þriðjudagsins 20. október 2015.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju
mánudaginn 26. október klukkan 11.
.
Anna Karlsdóttir,
Stefanía Björk Karlsdóttir, Stefán Arnar Kárason,
Fanney Sigurjónsdóttir,
systkinabörn.
Ástkær faðir minn,
JÓN LEIFUR MAGNÚSSON
frá Akbraut,
verður jarðsunginn frá Marteinstungukirkju
laugardaginn 31. október klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Linda Ósk Jónsdóttir.
Okkar ástkæri
PÁLL BRYNJARSSON
lést þann 15. október síðastliðinn. Útförin fer fram frá
Hallgrímskirkju föstudaginn 30. október klukkan 11.
.
Bärbel Auf der Mauer,
Þórunn Brynja Júlíusdóttir, Brynjar Örn Gunnarsson,
Bernd Auf der Mauer, Karina Auf der Mauer,
Erla Brynjarsdóttir, Brynjar I. Unnsteinsson,
Gísli Brynjarsson, Anna Björk Sigurjónsdóttir,
Martin Auf der Mauer, Kaj Auf der Mauer.
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir,
tengdamóðir, amma, systir og frænka,
MARGRÉT MARÍA EINARSDÓTTIR,
verður jarðsett frá Fella- og Hólakirkju
fimmtudaginn 29. október klukkan 13.
.
Erlingur Sveinn Haraldsson,
Elísabet Jóhanna Guðmundsdóttir,
Esra Már Arnbjörnsson, Árni Jóhann,
Sveinn Þórir Erlingsson, Pétur Þór Erlingsson,
Brynjar Ingi Erlingsson
og fjölskyldur.