Víkurfréttir - 08.06.1989, Qupperneq 13

mun
{tittit________________
„Gerum þær já-
kvæðari gagn-
vart börnum“
- Rætt við þær Karen Valdimarsdóttur
og Elsu Pálsdóttur, fóstrur, sem í fjögur
ár hafa ásamt Gísla Viðari Harðarsyni
staðið fyrir námskeiðum fyrir
barnfóstrur
Fimmtudagur 8. júní 1989 13
Fyrsti námskeiðshópurinn ásamt leiðbeincndum. Ljósm.: epj.
Undanfarin fjögur ár hefur
Rauða kross deild á Suðurnesj-
um staðið fyrir barnfóstrunám-
skeiðum. I ár eru námskeiðin
svo eftirsótt að a.m.k. þrjú
námskeið verða haldin. Um er
að ræða námskeið þar sem
þekking barnfóstrunnar er auk-
in s.s. á þörfum og umhverfi
barnsins, jafnframt því að barn-
fóstrurnar öðlast mikið öryggi í
starfi. Þessi fjögur ár hefur
sama fólkið leiðbeint barnfóstr-
unum, þ.e. Karen Valdimars-
dóttir, fóstra, Elsa Pálsdóttir,
fóstra, og Gísli Viðar Harðar-
son, sjúkraflutningsmaður. Til
að forvitnast betur um nám-
skeið þetta tókum við þær Kar-
en og Elsu tali.
Hvert námskeið tekur yfir
fjögur kvöld og kenna þær
stöllur þrjú kvöldin en Gísli
Viðar það fjórða, en þá tekur
hann fyrir skyndihjálp. A
námskeiðunum er farið vítt og
breitt yfir þau mál sem barn-
fóstrur þurfa að vita um. Tek-
inn er fyrir þroski barna frá
fæðingu og fram til 6-7 ára ald-
urs. Þá er þeim kennt hvernig
bregðast eigi við slysum í
heimahúsum og hvar sem
verið er með börn og ekki síður
hvernig hægt er að fyrirbyggja
slys. Um þenann þátt ætlum
við nú að fræðast, þó viðtal
sem þetta geti aldrei orðið
tæmandi, heldur verður stikl-
að á stærstu þáttunum. En gef-
um þeim nú orðið varðandi
uppbyggingu námskeiðanna.
Elsa: „Markmiðið með
námskeiðunum er að gera
stelpurnar hæfari barnfóstrur
og gera þær öruggari í starfi.
Gera þær meðvitaðri um
þroska barna og umhverfi
þeirra. Við tökum fyrir æskileg
og óæskileg leiksvæði og reyn-
um að gera þeim grein fyrir á-
byrgðinni sem á þeim hvílir og
að hér sé um vinnu en ekki leik
að ræða. Því verði þær að passa
sig á því að leika sér ekki sjálf-
ar og láta börnin vera af-
skiptalaus á meðan.“
Launin
Karen: „Hjá stelpunum er
mikil samkeppni varðandi
launamál, eins og hjá full-
orðna fólkinu. Þær bera laun
sín mikið saman og ætlast til
að fá sömu laun, án þess að
þær geri sér grein fyrir því að
ábyrgðin, sem hvílir á þeim, er
misjöfn.
Sumar eru að passa börn frá
fæðingu og upp í sex til sjö
mánaða gömul. Þær bera
nokkuð meiri ábyrgð en hinar
sem eru með börn frá 2ja og
upp í 6 ára aldur. Því geta þær
ekki alveg verið með sömu
laun. Þá eru sumar með börnin
þannig að þær fá þau út í kerru
og eiga bara að labba með þau,
en aðrar verða að passa meðan
mömmurnar eru úti að vinna
og þurfa að koma með þau
inn, skipta á þeim, gefa þeim
að borða og sjá um alla hluti.
Elsa Pálsdóttir
Við höfum reynt að finna út
sanngjörn laun, því það er
mikið hringt í okkur og spurst
fyrir um launamál. Hefurokk-
ur fundist að þær sem ekki
þurfa að skipta á börnum, ekki
gefa þeim að borða og hafa
minni ábyrgð, eins og aðeins
að labba með þau úti, hafi um
eitt hundrað krónur á tímann
og þykir það mjöggott. Hinar,
sem sjá alveg um barnið, fá
þetta 120-150 kr. á tímann. En
auðvitað er það matsatriði for-
eldra hvort þau borga undir
eitt hundrað krónum.“
Slysagildrur
Elsa: ,,A námskeiðunum
gerum við stúlkunum grein
fyrir því hverju þær megi búast
við af krökkum á ákveðnum
aldri. T.d. að krakkar á aldrin-
um eins til þriggja eru óvitar
og þá meiri óvitar en krakkar á
aldrinum fjögurra til fimm
ára. Þær verði að gera sér grein
fyrir því hverju þær geta átt
von á.
Við reynum að aðvara þær
um slysagildrur og leggjum
mikið upp úr því hvaða hlutir
eru hættulegir og hvaða svæði
ber að varast og eins hvernig
fyrirbyggja má slys. Þarna er
tekið á atriðum eins og ef barn
brennist, ef barn meiðist og
t.d. fellur niður af borði.“
Fullar möppur
af fróðleik
-Eru stúlkurnar vel móttœki-
legar fyrir lœrdómnum?
Karen: „Hóparnir eru alltaf
misjafnir, en okkur hefur
fundist þær misjafnlega mót-
tækilegar, enda ekki sama
hvort um er að ræða 11 ára
stelpur eða 13 ára. En þeim
finnst öllum mikil til þess
koma að vera á námskeiði og
því eru þær mjög virkar, þó
það fari eftir þroska þeirra.
Þá fá þær möppur sem eru
fullar af fróðleik, sem við för-
um fyrir stig af stigi og hvetj-
um þær til að lesa heima og
með því fólki sem þær eru að
passa hjá. Við það skapast
meira öryggi hjá báðum aðil-
um.“
Elsa: „Það er ekkert óeðli-
legt við það þó börnin séu eins
misjöfn og þau eru mörg og
því reynum við að fá þær til að
verða jákvæðari gagnvart
börnunum og að þær geri það
leiðinlega hjá börnunum að
skemmtilegu.“
Jákvæðari
-Hafið þið fengið áþreifan-
legar sannanir fyrir því að þetta
hafi tekist hjá þeim?
Karen: „Já, við höfum heyrt
í foreldrum barna, sem hafa
haft þessar stúlkur í pössun
hjá sér. Segja þeir að þær séu
miklu jákvæðari við börnin
eftir þátttöku í námskeiði og
leiki sér meira við þau. Brosi til
þeirra og séu á allan hátt opn-
ari fyrir þeim. Heilsi þeim
glaðlega þegar þær koma að
sækja þau og kveðji þau vel.
Með því móti þykir krökkun-
um meira gaman hjá þeim og
stúlkurnar finna fyrir meiri
ánægju, en ekki viðmóti eins
og að þær séu að passa bara til
að fá pening.“
Elsa: „Oft hafa viðbrögðin
hjá foreldrum barnanna, þ.e.
vinnuveitendum stúlknanna,
orðið á þann veg að þeir borgi
námskeiðsgjaldið þó hitt sé al-
gengara að foreldrar stúlkn-
anna geri það.“
Mikil aðsókn
„Þrátt fyrir að þetta sé
fjórða árið sem við erum með
námskeiðin, hefur aðsóknin
aldrei verið meiri en nú. Hefur
þetta spurst út og bæði foreldr-
ar barnanna og stúlknanna
eru ánægðir. Erum við því nú
með þrjú námskeið í gangi með
20 nemendur hverju sinni og
því munu 60 stúlkur útskrifast
og fá skírteini upp á vasann."
Bannað að hnýsast
Fram kom hjá þeim Karen
og Elsu að eingöngu stúlkur
sæktu námskeiðin, þó algengt
væri að strákar væru í kvöld-
pössun. En þá pössun taka
þær einnig vel fyrir og þar er
áhersla lögð á að vera ekki að
hnýsast í skúffur eða aðrar eig-
ur fólks og að vera ekki mikið
með partý. Þá er þeim uppá-
lagt að hafa við hendina síma-
númer foreldra svo hægt sé að
hringja í þá ef eitthvað ber upp
á.
Yngri stúlkur
Þar til í fyrra sóttu stúlkur
úr öllum byggðarlögunum sjö
á Suðurnesjum námskeiðin, en
nú halda Grindvíkingar sjálfir
námskeið fyrir sína krakka. A
hverju kvöldi er þeim krökk-
um, sem eiga heima utan
Keflavíkur, ekið heim til sín að
námskeiði loknu.
Þá kom fram hjá þeim að nú
væru það aðallega stúlkur á
aldrinum 11-13 ára, sem létu
skrá sig. Væri það rniður, því
stúlkur á aldrinum 14-16 ára
væru mest í kvöldpössuninni.
„Við viljum því hvetja þessar
Karen Valdimarsdóttir
stúlkur til að sækja námskeið-
in, sem eru mjög fræðandi fyrir
þær.“
„Stöðnum ekki“
En hvað skyldi þeim stöllum
finnast um námskeiðsgjaldið?
Sögðu þær að það væri 2000
krónur. Innifalið í því væri
mikið af bæklingum og náms-
gögnum í möppu sem krakk-
arnir fá. Þá fá krakkarnir öl og
með því í frímínútunum og í
lokin fá þær skírteini á stærð
við ökuskírteini sem við hvetj-
um þær til að sýna.
-En er þetta alltaf jafn gam-
an?
Þær báðar: „Já og til þess að
koma í veg fyrir að við stöðn-
um, fáum við alltaf sent allt
nýtt efni í þessum efnum úr
Reykjavík og því er alltaf verið
að gera þetta betra og betra.“
Gísli Viðar
Karen: „Eitt viljum við þó
sérstaklega að fram komi. Það
er við höfum alltaf verið þrjú
sem stöndum að þessu, ég,
Elsa og Gísli Viðar. Upphaf-
lega bað hann okkur um þetta
og við slógum strax til vegna
nauðsynjar á að halda þetta.
Hefur okkur fundist hann
mjög jákvæður gagnvart
þessu, mjög liðlegur við okkur
að viða að efni og verið mjög
ósérhlífinn. Hefur hann verið
alveg á kafi í þessu með okkur
og á hann þakkir skildar, enda
hefur hann unnið gott starf og
sýnt þessu mjög mikinn áhuga
sem formaður Rauða kross
deildar á Suðurnesjum."
Heimsóknartímar
á Sjúkrahúsi Keflavíkurlæknishéraðs
Heimsóknartimar á Sjúkrahúsinu í Kefla-
vík eru alla daga vikunnar frá kl. 15:00-
16:00 og 19:00-19:30.
Heimsóknargestir eru vinsamlega beðnir
um að virða auglýsta heimsóknartíma, þar
sem heimsóknir á öðrum tímum geta skaj^-
n að bæði sjúklingum og starfsfólki umtals-
verð óþægindi.
Hjúkrunarforstjóri