Morgunblaðið - 11.12.2015, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 11.12.2015, Blaðsíða 22
FRÉTTASKÝRING Benedikt Bóas benedikt@mbl.is Hassan Moustafa, forsetiIHF (Alþjóðahandknatt-leikssambandsins) líturupp til Sepps Blatters, forseta FIFA (Alþjóðaknattspyrnu- sambandsins). Spilaborg Blatters er sem kunnugt er hrunin til grunna og eftir áralangar ásakanir um mútu- þægni og aðra spillingu er Blatter á leið frá völdum. Moustafa situr þó sem fastast og er nánast orðinn ein- ráður í alþjóðlegum handbolta. Hann hefur fyllt ráð og aðrar nefnd- ir af svokölluðum „jámönnum“ sem fylgja aðeins skipunum Moustafa. Þannig ákvað Moustafa að senda íslenska dómaraparið Anton Gylfa Pálsson og Jónas Elíasson heim af heimsmeistaramóti kvenna sem nú stendur yfir í Danmörku og hætta að nota marklínutæknina um leið. Tæknin kostaði milljónir en hef- ur nú kvatt mótið eins og Anton og Jónas, sem voru sendir heim hand- boltaspekingum til furðu. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem Moustafa kemst í fréttirnar fyrir furðulegar ákvarðanir sem eru síst til að auka hróður handboltans. Einu sinni breytti hann reglum þannig að Þjóð- verjar gætu spilað á stórmóti. Vann náið með honum Kjartan K. Steinbach var for- maður dómaranefndar Alþjóðahand- knattleikssambandsins og sat í framkvæmdastjórn þess um átta ára skeið frá 1996 til 2004. Hann er lík- lega sá Íslendingur sem þekkir Mou- stafa hvað best og vann mjög náið með honum í nokkur ár eða þangað til Moustafa fór að vinna gegn Kjart- ani vegna þess að hann fylgdi ekki skipunum forsetans í einu og öllu. „Ég var auðvitað ekki þarna úti en hef heyrt að það sé alfarið ákvörð- un Moustafa að senda þá Anton og Jónas heim og hann sýnir þarna ein- ræðistilburði sína í þessari ákvörð- un. Hann er háll sem áll, alveg eins og fyrirmyndin Blatter. Þrátt fyrir nokkrar tilraunir til að steypa Mou- stafa af stóli stendur hann alltaf uppi sem sigurvegari.“ Moustafa er frá Egyptalandi og var handboltaleikmaður og dómari en náði litlum frama. Hann er með doktorspróf í íþróttum frá íþrótta- skólanum í Leipzig í Þýskalandi, var einnig handboltaþjálfari um stund áður en hann kom inn í stjórn IHF. „Við Moustafa, ásamt nokkrum fleirum innan ráðs IHF, mynduðum þrýstihóp og fengum ýmsu fram- gengt. Þá var hann „vinur okkar“. En hann lenti svo upp á kant við þá- verandi forseta IHF, Erwin Lanc, og ég man alltaf hvað Moustafa sagði þegar þeir rifust á gólfinu: „Ef þú vilt fara að stjórna því sem á að gera úr mínum stól þá skal ég taka við og stjórna því úr þínum stól.“ Við það stóð hann og fór í framboð, sem hann vann.“ Lanc, sem hafði verið forseti í 16 ár, hætti og Moustafa tók við. „Hann beitir alveg miskunnar- laust þeim áhrifum sem hann hefur til að ná sínu framgengt. Þetta er svipuð aðferðafræði og Sepp Blatter hefur beitt enda hefur hann verið fyr- irmynd Moustafa lengi. Hann hyglir sínum alveg hik- laust og hann er að mínu mati orðinn mjög einræðiskenndur. Það þorir enginn í hann og enginn sem ræður við hann í dag.“ Næsta árs- þing IHF verður haldið árið 2017. „Háll sem áll eins og fyrirmyndin Blatter“ Morgunblaðið/Eva Björk Takk fyrir okkur Handboltadómararnir Anton Gylfi og Jónas gerðu ekkert rangt en voru sendir heim fyrir eitthvað sem þeir gerðu ekki. 22 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. DESEMBER 2015 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Rúmlega eittog hálft árer liðið frá því að fyrst varð vart við ebólu- faraldurinn skelfilega, sem hefur smitað um 28.000 manns í heildina og valdið um 11.000 dauðsföllum. Þó að sannarlega megi segja að faraldurinn sé yfirstaðinn að mestu er barátt- unni við hann ekki lokið. Sér- stökum áhyggjum veldur að þrjú ný tilfelli hafa nú greinst í Líberíu, sem hafði verið laus við sjúkdóminn í tvo mánuði þar á undan. Voru þar á ferð- inni þrír feðgar, og lést einn þeirra. Þó að hinir tveir hafi greinst fljótt og séu nú útskrifaðir af sjúkrahúsi hafa tíðindin valdið áhyggjum um að erfiðlega muni ganga að kveða sjúkdóm- inn alveg niður. Hætta er á að nýr faraldur brjótist út. Skárri eru fréttirnar frá Gín- eu, þar sem sjúkdómurinn kom fyrst upp að þessu sinni, en þar hefur síðasti staðfesti ebólu- sjúklingurinn verið útskrifaður af sjúkrahúsi. Tekur nú við nokkurra vikna bið, áður en hægt verður að lýsa landið laust við faraldurinn. En jafnvel þó að það tækist að uppræta faraldurinn með öllu hafa samfélög ríkja Vest- ur-Afríku þegar verið grátt leikin af þessum skaðvaldi. Fjöldi fólks á besta aldri hefur verið tekinn frá fjölskyldum sínum, og innviðir ríkjanna hafa því sem næst brostið. Full þörf er á að styðja þannig við þau ríki sem urðu fyrir barðinu á ebólufaraldrinum að ástandið í þeim verði ekki það hörmulegt, að það auki á þá upplausn sem nú þegar ríkir í Vestur- og Norður-Afríku. Áhyggjuefni er hve hæg við- brögð Alþjóðaheilbrigðis- stofnunarinnar voru þegar far- aldurinn fór af stað. Fyrir skömmu kom út skýrsla sér- stakrar sérfræðinganefndar, sem kynnti sér faraldurinn og vinnubrögð stofnunarinnar. Þar kemur fram að í apríl og maí, stuttu eftir að fyrstu til- fellin komu fram, hafi stofn- unin lýst því yfir að ebólu- faraldurinn væri enn smár í sniðum, og því kallað til baka viðbragðsteymi sín, allt of snemma. Stofnunin hafi síðar, þegar í ljós kom hvers kyns var, þráast við að lýsa yfir neyðarástandi, sent of litla aðstoð sem kom of seint til þess að verða að gagni og verið hreinlega illa upplýst um stöðu mála og illa skipu- lögð. Meginniðurstaða skýrsl- unnar er sú, að traust til stofn- unarinnar sé í lágmarki. Þetta eru afleit tíðindi enda aðeins tímaspursmál hvenær annar faraldur á borð við eból- una brestur á. Það skiptir því miklu að Alþjóðaheilbrigð- isstofnunin endurskoði vinnu- brögð sín hið fyrsta. Ebólan lætur enn á sér kræla.}Græna ljósið ekki komið Lækkun trygg-ingagjalds hefur verið nokkuð til umræðu og virð- ist sem standa eigi fast á því að verða ekki við slík- um kröfum í fjárlögum næsta árs. Í röksemdum fyrir því að sitja fast við sinn keip hefur fjármálaráðherra bent á að at- vinnulífið hafi samþykkt að taka á sig miklar launahækk- anir í nýgerðum kjarasamn- ingum og fyrst það hafi efni á slíkum hækkunum geti og for- svarsmenn þess ekki kvartað undan tryggingagjaldinu. Því má þó ekki gleyma að í samningunum var forgangs- röðinni snúið á haus. Í stað þess að bíða og sjá hvernig samningar tækjust í einkageir- anum og nota þá sem fyrir- mynd að samningum hjá hinu opinbera var hin leiðin farin. Hið opinbera reið á vaðið og gerði samninga við kennara og lækna, sem urðu að mælistiku í kjarabaráttunni. Frumkvæðið að miklum launahækkunum kom því frá hinu opinbera. Til marks um kostnaðinn af þess- um hækkunum er að útgjöld Landspítalans vegna kjarasamninganna verða á þessu ári vel á fjórða milljarð króna. Munar þar mest um kjarasamninga lækna og skurðlækna. Hækkunin vegna þeirra er 1,6 milljarðar króna. Samtök atvinnulífsins hafa reiknað út að kostnaður vegna nýrra kjarasamninga verði á núvirði samtals 450 milljarðar króna til ársins 2030 að með- töldum lífeyrisskuldbind- ingum. Þorsteinn Víglundsson, framkvæmdastjóri SA, metur það svo að með þessari þróun sé verið að festa í sessi skatta- hækkanir áranna 2010 til 2011. Atvinnulífið hefur vissulega samið um miklar launahækk- anir, en frumkvæðið kom ekki frá einkageiranum. Því er ekki sanngjarnt að setja trygginga- gjaldið í það samhengi. Hænan kom nefnilega á undan egginu. Eða var það öfugt? Atburðarásinni snú- ið á hvolf}Eggið og hænan M issouri-ríki í Bandaríkjunum státar af þeim vafasama heiðri að vera það ríki Banda- ríkjanna þar sem flest dauðs- föll hafa orðið vegna þess að ung börn hafa hleypt af byssu í óvitaskap. Það er það ríki landsins þar sem lög um skot- vopnaeign eru einna rýmst og þar eru lög um fóstureyðingar einna ströngust. Nýverið lagði Stacey Newman, þingmaður á ríkisþingi Missouri-ríkis, fram frumvarp á þinginu sem felur í sér að sömu hömlur verði lagðar á byssueign og eru nú á aðgengi kvenna að fóstureyðingum. Frumvarp New- man felur m.a. í sér að þeir sem vilja kaupa skotvopn þurfi að bíða í 72 tíma eftir að kaup- in gangi í gegn, þeim verði skylt að undir- gangast mat hjá sálfræðingi og að fá ráðgjöf um þær hættur sem geta stafað af skotvopnum. Þá er þar lagt til að næsta skotvopnaverslun verði í 120 mílna fjarlægð, sem er sú vegalengd sem konur í ríkinu yf- irleitt þurfa að fara til að fara í fóstureyðingu eða kynna sér aðgerðina. „Andstæðingar fóstureyðinga tala í sífellu um réttinn til lífs (Pro-life),“ sagði Newman í viðtali við vefmiðilinn The Huffington Post. „Fyrst þeir vilja leggja allar þess- ar hömlur á konur til að bjarga lífi ófæddra barna, hvers vegna ættu þeir þá ekki að vera tilbúnir til að leggja sömu hömlur á fólk sem vill eiga byssur? Þannig væri hægt að bjarga mörgum mannslífum.“ Umræða sem þessi er býsna framandi í augum margra Íslendinga því hér á landi eru fóstureyðingar almennt lítið til umræðu. Það er athyglivert í ljósi þess að 900 – 1.000 slíkar aðgerðir eru gerðar hér á hverju ári. Af og til komast þessi mál þó í umræðuna, t.d. þegar einn af dag- skrárliðunum á Kristsdeginum svokallaða fyrir rúmu ári var að „biðja fyrir breyttum viðhorfum til fóstureyðingar, hugarfars- breytingu og endurnýjaðri ábyrgðartilfinn- ingu,“ eins og það var orðað. Fáir fögnuðu þessum fyrirbænum, aftur á móti risu fjöl- margir upp til að mótmæla og bentu á að við- horf sem þessi væru til þess fallin að vekja skömm og sektartilfinningu fólks. Silja Bára Ómarsdóttir, annar höfunda bókarinnar Rof, sem inniheldur reynslusögur kvenna af fóstureyðingum, hefur bent á að þó að samfélagsumræðan sé vísbending um að meirihluta landsmanna finnist að konur eigi að hafa óskorað vald yfir eigin líkama geti það vel breyst. Ef hér á landi yrði bakslag í jafnréttismálum, eins og sést hafi víða um heim, yrði auðvelt að grafa undan aðgengi kvenna að fóstureyðingum miðað við núverandi laga- ramma, sem m.a. felur í sér að fyrir aðgerðinni þarf sam- þykki tveggja fagaðila. Nú hefur Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra boðað að hann vilji endurskoða nú- verandi löggjöf um fóstureyðingar frá 1975. „ Í mínum huga er þetta ákvörðun sem konan sjálf er best búin og fær um að taka,“ sagði Kristján Þór í viðtali við Vísi og sagði þar allt sem segja þurfti. Eða hver annar ætti ann- ars að taka ákvörðunina? annalilja@mbl.is Anna Lilja Þórisdóttir Pistill Framandi umræða – en þó ekki STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjóri: Davíð Oddsson Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Ritstjóri og framkvæmdastjóri: Haraldur Johannessen Kona Hassans Moustafa lést úr krabbameini fyrir nokkrum ár- um og var hún honum eðlilega mikill harmdauði. Skömmu síð- ar var Hosni Mubarak steypt af stóli í Egyptalandi, sem Kjartan segir að hafi sömuleiðis verið mikið áfall. „Hann hélt hlífðar- skildi yfir Moustafa allan tím- ann og sá síðarnefndi stólaði miskunnarlaust á ýmislegt hjá Mubarak,“ segir Kjartan. „Hann er mikið fyrir það að safna í kringum sig hirð sem maldar ekki í móinn.“ Kjartan segir að einræði gangi ekki til lengdar í siðmenntuðum þjóðfélögum. „Auðvit- að á hann sína góðu punkta eins og allir en ég get fullyrt það að ég er guðslifandi feginn að vera ekki lengur þarna innan- borðs.“ Skjöldur frá Mubarak HASSAN MOUSTAFA Hassan Moustafa

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.